نتایج تحقیقات در انگلستان نشان می‌دهند که صحبت درمانی می‌تواند یک درمان مکمل سودمند برای بیماران افسرده‌ای که به دارو جواب نمی‌دهند باشد .
محققان پی برده‌اند که در بررسی بیماران افسرده‌ای که با وجود دارودرمانی و استفاده از داروهای ضدافسردگی بهبودی در حالشان مشاهده نشده است، در صورت اضافه کردن صحبت درمانی به روند درمانشان احتمال بهبودشان تا سه برابر نسبت به سایرین افزایش يافته است.
این تحقیق یکی از اولین آزمایشات بزرگی است که برای بررسی تاثیر استفاده از صحبت درمانیِ توام با داروهای ضدافسردگی صورت گرفته است. بیش از دو سوم افرادی که تحت دارودرمانی قرار می‌گیرند به طور کامل به درمان پاسخ نمی‌دهند و حال این نتایج راه جدیدی را برای کمک به این گروه پیش رو گذاشته است.
از محققان این بررسی Nicola Wiles – از مرکز تحقیقاتِ سلامت ذهنی، اعتیاد و خودکشیِ دانشگاه بریستول – این گونه اشاره می‌کند :
تاقبل از این شواهد اندکی وجود داشتند تا به کلینیک‌ها کمک کنند بهترین اقدام را به عنوان قدم بعدی برای بیمارانی که به دارودرمانی‌های متداول پاسخ نمی‌دهند اتخاذ کنند.
در این تحقیق بیماران در یک بازه‌ی یک ساله مورد بررسی قرار گرفتند و در تحقیقات آینده باید تاثیر این درمان ترکیبی در مدت زمان طولانی‌تری مورد بررسی قرار گیرد چراکه افسردگیِ بیمارانی که تحت درمان قرار می‌گیرند ممکن است دوباره عود کند. به علاوه از آن‌جاییکه تعدادی از بیماران به اضافه شدن صحبت درمانی پاسخ قابل ملاحظه‌ای نشان ندادند تحقیقات بیشتری مورد نیاز است تا درمان‌های جایگزینی را برای این گروه‌ها فراهم کند.
این بررسی شامل ۴۷۰ بیمار افسرده‌ای بود که در طول شش هفته درمان به داروهای ضدافسردگی جواب نداده بودند. حدود نیمی از آنان علاوه بر استفاده از داروهای ضدافسردگیِ متداول تحت درمان رفتاری شناختی – نوعی از صحبت درمانی – قرار گرفتند و سایرین نیز تنها همان دارودرمانی را ادامه دادند.
بعد از شش ماه حدود ۴۶ درصد از بیمارانی که تحت صحبت درمانی هم قرار گرفته بودند حداقل ۵۰ درصد کاهش در نشانه‌های افسردگی را از خود نشان دادند و در مقابل، تنها ۲۲ درصد از افرادی‌که تنها از دارودرمانی بهره برده بودند این مقدار بهبود را نشان دادند. در نهایت بعد از گذر یک سال هر دو گروه مقادیر یکسانی از بهبود را تجربه کردند.
در آخر ذکر این نکته ضروری است که در اغلب موارد دسترسی به صحبت درمانی دشوارتر از دارودرمانی است و مردم احتمالا در صورتی که بیمه‌هایشان این گونه درمان را پوشش ندهد استطاعت مالی بهره‌مندی از آن را نخواهند داشت. برای مثال در سال ۲۰۱۱ تنها ۲۵ درصد آمریکایی‌های مبتلا به افسردگی از صحبت درمانی بهره‌مند شده‌اند .
