انتشار این مقاله


عوارض شیمی‌درمانی

مطالعات جدید نشان می‌دهند شیمی‌درمانی می‌تواند سرطان را گسترش دهد و تومورهای سرطانی بیش‌تری را تحریک کند.

مطالعات جدید نشان می‌دهند شیمی‌درمانی می‌تواند سرطان را گسترش دهد و تومورهای سرطانی بیش‌تری را تحریک کند.
محققان آمریکا اثر داروها را در بیماران مبتلا به سرطان سینه مورد مطالعه قرار دادند و مشاهده کردند که داروها احتمال مهاجرت سلول‌های سرطانی به سایر قسمت‌های بدن را که تقریبا همیشه منجر به مرگ می‌شود، افزایش می‌دهند.

سالانه به ۵۵۰۰۰ زن در بریتانیا تشخیص سرطان سینه داده می‌شود که ۱۱۰۰۰ نفر از آن‌ها بر اثر این بیماری می‌میرند. برای بسیاری از آن‌ها قبل جراحی شیمی‌درمانی صورت می‌گیرد. تحقیقات نشان می‌دهند اگر چه شیمی‌درمانی تومورها را در مدت زمان کوتاهی کاهش می‌دهد اما می‌تواند موجب گسترش سلول‌های سرطانی در بدن شود.

تصور می‌شود داروهای سمی مکانیسم‌های ترمیمی بدن را مختل می‌کنند که در نهایت موجب رشد قوی‌تر تومورها می‌شود. همچنین ورودی‌های رگ‌های خونی را افزایش می‌دهند که باعث گسترش سلول‌های سرطانی در سراسر بدن می‌شود.

تصویر ورودی‌های رگ‌های خونی را نشان می‌دهد که به تومورها اجازۀ گسترش در بدن می‌دهند.

دکتر جورج کاراجیانیس از دانشگاه یشیوا نیویورک دریافت که تعداد ورودی‌ها در ۲۰ بیمار که ۲ نوع داروی رایج شیمی‌درمانی را مصرف می‌کردند، افزایش یافته است. همچنین وی کشف کرد که در موش‌ها شیمی‌درمانی سرطان سینه موجب افزایش تعداد سلول‌های سرطانی در گردش خون و ریه‌ها می‌شود.

دکتر کاراجیانیس می‌گوید:

زن‌ها باید در طول شیمی‌درمانی از نظر شروع گسترش سلول‌های سرطانی و ظهور ورودی‌ها در رگ‌های خونی کنترل شوند. یکی از روش‌ها ایجاد بافت کوچکی از تومورها با دوز پایین شیمی‌درمانی قبل جراحی است. اگر میزان مارکرها افزایش یابد توصیه می‌شود شیمی‌درمانی متوقف شده، ابتدا جراحی انجام شود و سپس بعد جراحی شیمی‌درمانی صورت گیرد.

در حال حاضر آزمایش‌های گسترده‌تری برای کنترل بافت طرح‌ریزی می‌شود. در این مطالعه فقط انتشار سلول‌های سرطانی ناشی از شیمی‌درمانی در سرطان سینه بررسی شده است. اکنون در حال بررسی سایر انواع سرطان‌ها هستیم تا ببینیم اثرات مشابهی وجود دارد یا نه.

این مطالعه در ژورنال Science Translational Medicine منتشر شده است.

سوابق اکتشافاتی که ما را به درمان سرطان نزدیک‌تر کرده است:

۱۹۲۳

رادیوتراپی اولین بار برای درمان سرطان سرویکس (دهانۀ رحم) استفاده شد.

۱۹۳۵

اولین ارتباط بین خورشید و سرطان پوست کشف شد.

۱۹۵۴

اثبات ارتباط بین سیگار کشیدن و سرطان ریه برای اولین بار منتشر شد.

۱۹۵۶

اولین داروی شیمی‌درمانی (متوترکسات) برای درمان توموری نادر بنام کوریوکارسینوما استفاده شد.

۱۹۶۳

کشف اولین ویروس سرطان انسان

۱۹۷۲

اولین دارو برای سرطان بیضه تهیه شد که در حال حاضر ۹۵ درصد مردان با مصرف آن نجات می‌یابند.

۱۹۸۶

اولین آنتی‌بادی مونوکلونال یا درمان هدفمند توسط سازمان داروی فدرال تایید شد (بعدها هرسپتین برای سرطان سینه و آواستین برای سرطان کلورکتال، ریه و سایر سرطان‌ها تایید شدند).

۱۹۹۴-۹۵

اولین ژن‌های سرطان سینه BRAC-1  و  BRAC-2 کشف شدند.

۲۰۰۸

برنامۀ ایمنی‌سازی با واکسن برای سرطان سرویکس در انگلستان آغاز شد.

۲۰۱۰

آزمایشات نشان می‌دهند غربالگری فلکسی-اسکوپ می‌تواند از یک سوم سرطان روده جلوگیری کند.

۲۰۱۱

کنسرسیوم بین‌المللی ژنوم سرطان برای بررسی نواقص ژنتیکی پشت پردۀ ۵۰ نوع سرطان تشکیل شد.

۲۰۱۳

براساس مطالعات، مصرف روزانۀ داروی آناسترازول می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان بالغ دارای ریسک بالا، نصف کند.

۲۰۱۶

دانشمندان ذرات نانو را ساختند که می‌توانند داروهای شیمی‌درمانی را مستقیما به سلول‌های سرطانی منتقل کنند. دو نوع داروی سرطان سینه تولید شده است که طی ۱۱ روز تومورها را کوچک یا کاهش می‌دهند. تحقیقات نشان می‌دهند که سلول‌های ایمنی خود بدن چگونه می‌توانند برای درمان موارد ناامید کننده ویا سرطان‌های متاستاتیک مورد استفاده قرار گیرند.

آنیتا ریحانی فرد


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید