تغذیه ضعیف در بین بیماران دارای نارسایی کبدی، سیروز، رایج است و میتواند منجر به تحلیل عضلانی، ضعیفی، کوفتگی و نتایج بدتر قبل و بعد از عمل پیوند کبد بشود. ریویوی جدیدی که در مورد پیوند کبد منتشر شده است، جنبه‌های تغدیه‌ای را در افراد نیازمند پیوند که مبتلا به سیروز بودند را مورد توجه قرار داده است و لزوم غربالگری تمام بیماران برای شناسایی آن عده که وضع تغذیه ضیعفی دارند به خصوص گروهی که از تحلیل عضلانی نیز رنج می‌برند را مطرح می‌کند.
مقاله مرتبط: سیروز کبدی
سرپرست نویسندگان این ریویو، دکتر آلدو ج.مونتانو-لوزا از دانشگاه آلبرتا گفت:
از تحلیل عضلانی مکررا در افراد نیازمند پیوند چشم پوشی می‌شود و ارزیابی تغذیه‌ای نیز به طور معمول به عنوان بخشی از آزمایشات کلینیکی انجام نمی‌شود. یک ارزیابی دقیق میتواند با چاقی و احتباس مایعات پیچیده شود. تحلیل عضلانی یکی از ویژگی‌های اصلی سوتغذیه در سیروز کبدی است و در حال حاضر تصاویر دارای رزولشن بالا بر اساس تکنیک‌های مانند توموگرافی کامپیوتری (سی.تی اسکن) بهترین راه را برای سنجش ترکیب بدنی در این بیماران تشکیل می‌دهند.
براساس گفته دکتر مونتانو-لوزا و همکارانش، اطمینان از مصرف کالری و پروتئین کافی اساس درمان سوتغذیه در افراد نیازمند به پیوند کبد است و بیماران باید از نخوردن غذا بیش از شش ساعت پرهیز کنند. مطالعات پتانسیل درمان‌های اضافی مانند مصرف اسید آمینه‌هایی با زنجیره منشعب یا مکمل‌های روغن ماهی و یا جایگزینی هورمون را نشان می‌دهد. اگرچه لازم است مزایای بالقوه این درمان‌ها به وسیله آزمایش‌های تصادفی کنترل شده تایید شود.
دکتر مونتانو-لوزا گفت:
فعالیت فیزیکی نیز یک جنبه مهم از درمان است. بنابراین باید به تحرک نظارت شده توصیه شود و مشاورههای فیزیوتراپی نیز زمانی که بیماران در بیمارستان هستند باید انجام شود تا مجموع مدت زمان در بستر بودن و آتروفی عضلات به حداقل برسد.
او نوشت که برای بیماران سیروز کبدی که به متخصصان تغذیه و متخصصان ورزشی دسترسی ندارند، اینکه پزشکانشان به دستورعمل‌های توصیه شده تغدیه و فعالیت فیزیکی آگاه باشد به طور ویژه‌ای حائز اهمیت است.
