انتشار این مقاله


خطر بیش‌فعالی کودک با مصرف استامینوفن در دوران بارداری

در اثر مصرف طولانی مدت استامینوفن در خانم‌های باردار، علایمی از ADHD (بیش فعالی) در کودک دیده می‌شود.

استامینوفن از جمله داروهایی است که به عنوان مسکن و تسکین‌دهنده‌ی درد در دوران بارداری تجویز می‌شود.


طی تحقیقاتی، محققان نروژی دریافتند که از میان تقریبا ۱۳۳ هزار کودک، آن‌هایی که مادرانشان در طول دوران بارداری خود از استامینوفن استفاده کردند، کمی بیشتر نسبت به سایر کودکان دچار اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی (ADHD) می‌شوند؛ هرچند این ارتباط، با مصرف طولانی مدت این دارو (به مدت یک ماه یا بیشتر) شکل می‌گیرد.


مقاله‌ی مرتبط: نمی‌توانم تمرکز کنم! آیا ADHD دارم؟!


زمانیکه مادران در طول دوران بارداری، به مدت ۲۹ روز یا بیشتر از استامینوفن استفاده می‌کردند، فرزندانشان در مقایسه با مادرانی که از این دارو استفاده نمی‌کردند دو برابر احتمال بیشتری در ابتلا به ADHD داشتند. به عبارت دیگر، هنگامی که مادران باردار از این دارو به مدت یک هفته و یا کمتر استفاده می‌کردند، بچه‌هایشان خطر کمتری در ابتلا به ADHD داشتند.

استامینوفن بیشتر با نام تجاری Tylenol (استامینوفن کدئین) شناخته می‌شود که دارای جزء بسیار فعالی در داروهای ضد درد می‌باشد.

این مطالعه جدید که توسط محققی به نام Eivind Ystrom از موسسه‌ی Public Health نروژ در اسلو انجام شد، اولین مطالعه‌ای نیست که از ارتباط بین مصرف داروی استامینوفن در دوران بارداری و بروز اختلال کم‌توجهی یا بیش فعالی حکایت دارد؛ اما کارشناسان اظهار دارند که هنوز بسیار دشوار است تا به طور قطعی، مصرف قرص استامینوفن را در بروز این بیماری مقصر بدانیم.

به گفته‌ی Christina Chambers، مدیر مرکز ابتکارات دانشگاه کالیفرنیا، کشف رابطه‌ی مابین این دو، به یک معضل و معمای غیرقابل حلی تبدیل شده‌است. Chamber که در این مطالعه نقش داشت اظهار می‌دارد که تقریبا نیمی از زنان حامله، استامینوفن را در مواقعی که احساس درد می‌کنند مصرف می‌کنند؛ بنابراین بسیار مهم است که از هرگونه خطر احتمالی و عوارض مصرف این دارو آگاه باشیم.

او توضیح داد:

با انجام یک مطالعه‌ی مشابه، سخت است تا بدانیم که آیا عوامل دیگری جز استامینوفن نیز وجود دارند تا بتوان بروز این رفتارها را به آن نسبت داد یا خیر؛ از جمله‌ی این موارد می‌توان به وضعیت و شرایطی که زنان باردار در طول دوره‌ی بارداری خود تجربه می‌کنند نیز اشاره داشت.

به گفته‌ی محققان این مطالعه، استفاده‌ی طولانی مدت استامینوفن در ابتلا شدن به ADHD، به این بستگی دارد که زنان این دارو را برای رفع چه نوع مشکلی (درد، تب و یا عفونت) استفاده می‌کنند.

Chambers اشاره کرد:

اگر زنی هفته‌ها، برای درمان تب و یا عفونت این دارو را مصرف کند، نشان دهنده‌ی این است که این فرد کاملا بیمار است، اگر این دارو را برای تسکین دادن به دردهای مزمن خود استفاده کند، این سوال نیز مطرح می‌شود که این درد می‌تواند بر جنین تاثیرگذار باشد یا خیر؟

با این وجود، Chambers تاکید می‌کند که زنان باردار نباید از مصرف این دارو برای کاهش دادن تب، دچار واهمه و ترس شوند؛ چراکه تب بدون درمان نیز می‌تواند مشکلات زیادی را در رابطه با سلامتی به دنبال داشته باشد. نکته‌ی دیگری که باید به آن اشاره کنیم این است که درحال حاضر به فصل شیوع آنفولانزا نزدیک می‌شویم و زنان ممکن است مایل نباشند تا از این دارو برای کاهش تب خود استفاده کنند.

Chambers اضافه می‌کند:

با توجه به این مطالعه اگر بین استامینوفن و ADHD رابطه علنی و آشکاری وجود داشته باشد، با مصرف مداوم و بیشتر این دارو امکان‌پذیر است.

در مجموع، بیش از دو هزار و ۲۰۰ کودک در این مطالعه که به ADHD مبتلا بودند تشخیص داده شدند؛ این تعداد حدود دو درصد از کل کودکان را شامل می‌شد.

چرا مصرف این دارو خطر ابتلا به ADHD را افزایش می‌دهد؟ Chambers به دلایل بیولوژیکی قابل قبولی در مورد  اثر این دارو اشاره می‌کند. نمونه‌ای از این اثر بیولوژیکی ممکن است تداخل این دارو با هورمون‌هایی در مادر باشد که در رشد مغز جنین نقش بسیار مهم و حیاتی دارند.

Chambers  اشاره کرد که اگر در اثر مصرف طولانی مدت استامینوفن، علایمی از ADHD دیده شود، این اثر نسبتاً ناچیز محسوب می‌شود. این احتمال بروز در مورد هر زنی اندک است. این گفته‌ی Chambers به مسئله‌ی بسیار مهمی اشاره دارد:

در مورد داروهایی که زنان باردار از آن‌ها استفاده می‌کنند مطالعات کمی صورت گرفته است. همچنین نسبت به ایمنی استفاده‌ی از هر کدام آن‌ها نیز اطلاعات کمی در دسترس است.

دکتر Mark Wolraich، استاد طب اطفال در دانشگاه علوم پزشکی Oklahoma ،مقاله‌ای در رابطه با مباحث مطرح شده در این تحقیق نوشت. او به ارتباط بین استامینوفن و ADHD در این مطالعه اشاره کرده است که تنها فقط یک سوم شرط لازم در ایجاد این بیماری را فراهم می‌کند. درواقع دلیلی که باعث شده آن‌ها این دارو را مصرف کنند نیز جزو این شرایط محسوب می‌شود.

افزون بر آن Wolraich توضیح داد که عوامل بسیاری ممکن است در ایجاد و گسترش ADHD نقش داشته باشد. وی خاطر نشان کرد که در این میان، تاثیر ژنتیک بسیار حائز اهمیت است.


مقاله‌ی مرتبط: ارتباط ژنتیک با اختلال بیش‌فعالی/کم‌توجهی


با این وجود، Wolraich به محتاط بودن زنان باردار در استفاده از این دارو اشاره می‌کند. همچنین پیشنهاد می‌کند که زنان باردار، قبل از استفاده از هرگونه دارویی، با پزشک خود مشورت کنند.

نتایج این مطالعه در ۳۰ ام اکتبر، در ژورنال Pediatrics منتشر شد.

پونه تیزفهم


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید