زندگی سالم بعضی نشانه‌های MS را از بین می‌برد

به نظر می‌رسد ضرب‌المثل قدیمی “خوردن روزانۀ یک عدد سیب شما را از دکتر دور نگه می‌دارد” در مورد افراد مبتلا به ام‌اس صادق است.

تحقیقات جدید بیان می‌کند که رژیم غذایی سالم شامل میوه، سبزیجات و غلات زیاد و در مقابل مواد شیرین و گوشت قرمز و فرآوری شدۀ کم‌تر، موجب کاهش خطرات این اختلال می‌شود.

مقاله مرتبط: مواد غذایی که بیماران MS نباید مصرف کنند

هم‌چنین این مطالعه نشان داده است که یک سبک زندگی سالم موجب کاهش افسردگی، خستگی و درد در افراد مبتلا به ام اس می‌شود. زندگی سالم یعنی داشتن رژیم غذایی سالم، ورزش مرتب، داشتن وزن مناسب و عدم استعمال سیگار.

دکتر کلایر ریلی سرپرست بخش مربوط به بیماران ام اس در دانشکده پزشکی دانشگاه نیویورک می‌گوید:

این مسئله یک موضوع بسیار مهم است که در ذهن بیماران نیز وجود دارد.

دکتر ریلی توضیح می‌دهد:

در حالی که هنوز اثبات نشده است که آیا دستیابی به این سبک زندگی موجب بهبود ام اس یا کاهش سرعت پیش‌روی آن می‌شود، با این حال ارتباط‌هایی وجود دارد. من به بیماران خود ترک سیگار و داشتن وزنی مناسب را در مرحله اول پیشنهاد می‌کنم. در مرحله بعدی داشتن رژیم غذایی سالم که فرد برای خود تنظیم کرده و همچنین ورزش مرتب توصیه می‌شود.

مقاله مرتبط: آیا قهوه می‌تواند از MS جلوگیری کند؟

در افراد مبتلا به ام‌اس سلول‌های ایمنی شخص به غلاف فسفولیپیدی اطراف نورون‌ها – که میلین نامیده می‌شود – و یا به خود سلول‌های عصبی حمله می‌کنند. این آسیب موجب بروز علائمی مانند خستگی، بی‌حسی و مورمور شدن و گزگز کردن انگشتان دست و پا، مشکلات راه رفتن، سرگیجه و تاری دید می‌شود.

آزمایش‌های انجام شده

این تحقیق ۷۰۰۰ فرد مبتلا به ام‌اس را شامل می‌شد که هر کدام برنامه غذایی خود را که برای تحقیق دیگری آماده کرده بودند به همراه داشتند. بیش از ۹۰ درصد شرکت‌کنندگان سفیدبوست بوده و میانگین سنی آن‌ها حدود ۶۰ سال بود. و به طور متوسط هر کدام از آن‌ها به مدت ۲۰ سال درگیر ام‌اس بودند.

دکتر کاترین فیتزجرالد می‌گوید:

ما یک جدول کیفیت غذایی تنظیم کردیم که در آن بیشترین نمره به میوه‌ها و سبزیجات و غلات اختصاص داشت و کمترین نمره نیز به گوشت قرمز و فراورده‌های شیرین اختصاص داشت.

شرکت‌کنندگان بر اساس سلامت رژیم غذایی خود به پنج گروه تقسیم شدند.

نتایج به دست آمده نشان داد که افراد گروه اول با سالم‌ترین رژیم غذایی به میزان ۲۰ درصد کم‌تر از دردهای فیزیکی شدید رنج می‌بردند. علائم افسردگی نیز در این افراد به همین میزان کمتر بود. اختلالات فیزیکی شدید در این بیماران به گونه‌ای است که برای طی مسافتی به اندازۀ ۲۵ فوت به تجهیزاتی مانند ویلچیر، عصا و روروک نیازمند می‌باشند.

افراد با بالاترین کیفیت رژیم غذایی به طور متوسط ۱/۷ وعده غلات، ۳/۳ وعده میوه و سبزی یا حبوبات در رژیم غذایی خود داشتند. و پایین‌ترین نمره در جدول مربوط به رژیم غذایی با ۰/۳ وعده غلات و ۱/۷ وعده میوه و سبزی می‌شد.

افراد با سالم‌ترین سبک زندگی (علاوه بر رژیم غذایی) به میزان پنجاه درصد افسردگی کمتر، ۳۰ درصد خستگی کمتر، ۴۰ درصد درد کمتر و ۳۳ درصد مشکلات حافظه‌ای کمتر را تجربه می‌کردند.

دکتر فیتزجرالد می‌گوید:

تئوری‌های زیادی در رابطه با این که چگونه سبک زندگی سالم به خصوص رژیم غذایی سالم به افراد مبتلا به ام‌اس کمک می‌کند. اما به دلیل شیوه مطالعاتی این تحقیق ما نمی‌توانیم در مورد تاثیرات رژیم غذایی بر روند بهبود بیماری نظر قطعی صادر نماییم.

اطلاعات بیشتر

سامانتا هلر که متخصص تغذیه است می‌گوید:

ام‌اس نوعی بیماری است که در آن التهاب و عفونت به مقدار زیادی دیده می‌شود پس بنابراین اگر شخص نوعی رژیم غذایی داشته باشد که میزان التهابات را کم‌تر کند یقیناً اختلالات و دردهای کمتری تجربه خواهد کرد.

هم‌چنین این تحقیق تاثیرات بعضی رژیم‌های غذایی معروف مانند رژیم غذایی پارینه‌سنگی، رژیم غذایی دکتر سوانک و رژیم غذایی بدون گلوتن را نیز تحت بررسی قرار داد، که تاثیرات مثبت این رژیم‌ها به روی اختلالات موجود این بیماری به طور واضح دیده شد.

دکتر ریلی و دکتر هلر هر دو به کاهش وزن در اثر این رژیم‌های غذایی اشاره کردند.

دکتر هلر افزود:

با رعایت این رژیم‌های غذایی موجب کاهش وزن و نتیجتاً کاهش التهابات موجود و هم‌چنین استراحت مفاصل می‌شود. به ازای هر پوند کاهش وزن ۴ پوند از وزن متحمل شده توسط مفاصل کم می‌‍شود.

این تحقیق به طور تخصصی بر روی میزان ورزش افراد تمرکز نداشت اما به هرحال ورزش کردن برای تمام بیماران مبتلا به ام‌اس خوب و مفید است.

دکتر هلر معتقد است که ورزش‌های کنترل شده به بهبود قدرت ماهیچه‌ها و هم‌چنین بهبود شرایط زندگی کمک فراوانی می‌کند.

دکتر ریلی اضافه می‌کند که او به بیمارانش توصیه می‌کند که فعالیت‌هایی که جزو علایق‌شان است را انجام دهند. او همچنین ورزش‌های هوازی را به مدت ۳۰ تا ۴۰ دقیقه و سه یا چهار بار در هفته پیشنهاد می‌کند. انجام دادن ورزش‌های قدرتی نیز به مقدار مناسب مفید است.

ورزش‌کردن بیماران را در جایگاه بهتری قرار می‌دهد، به طور مثال اگر بیماری عود کند افرادی که تمارین ورزشی داشته‌اند سریع‌تر به وضعیت سابق خود بازخواهند گشت.