طبق تحقیقات اخیر انجام شده در دانشگاه Durham نیویورک، دارو‌هایی که برای درمان سرطان بکار می‌روند، برای درمان بیماری هانتینگتون و برخی دیگر از بیماری‌های مربوط به دستگاه عصبی، استفاده شود.
دکتر Albert La Spada، سرپرست تیم تحقیقات علوم عصبی دانشگاه دورهام و همکارانش از مراکز پزشکی San Diego La Jolla و دانشگاه جان هاپکینز، این مطالعات را بر عهده داشتند که نتایج آن در ژورنال Science Translational Medicine به چاپ رسیده‌است.
بیماری هانتینگتون یک اختلال ژنتیکی پیش‌رونده است که باعث دژنره‌شدن نورون‌های مربوط به حافظه، یادگیری و حرکت در مغز می‌شود. در حال حاضر، هیچ دارویی برای درمان یا جلو‌گیری از پیش‌رفت این بیماری وجود ندارد. افراد مبتلا به هانتینگتون، اغلب ۱۵ الی ۲۰ سال بعد از تشخیص، جان خود را از دست می‌دهند.
مقاله‌ی مرتبط: بیماری هانتینگتون
مطالعات گذشته نشان می‌دهد، ترکیبی بنام KD3010 که برای درمان دیابت استفاده می‌شود، در کاهش سرعت پیش‌رفت بیماری هانتینگتون و بهبود اعمال حرکتی در موش، موثر است.در مطالعات جدید، دارویی بنام Bexarotene که در لنفوم حاد پوستی، باعث از بین رفتن پروتئین‌های آسیب‌دیده می‌شود، به مو‌ش‌های مبتلا به هانتینگتون تزریق شد. این موش‌ها توانایی حرکت را بدست آوردند و علائم بهبودی تا حدودی در آنان مشاهده می‌شد. دکتر La Spada در این‌باره گفت:
آنچه که ما را بیشتر از اثر بخشی دارو‌ها هیجان زده کرده است، مکانیسم اثر آن‌هاست. این مکانیسم‌ها، سایر اختلالات عصبی و روند پیری را تحت تاثیر قرار می‌دهد. Bexarotene و KD3010 با فعال کردن فاکتور رونویسی PPARδ، عمل‌کرد نورون را بهبود می‌بخشند. هم‌چنین، این دارو‌ها با سالم نگه داشتن میتوکندری و حذف پروتئین‌های معیوب، علائم بیماری هانتینگتون را کاهش می‌دهند.
انسان و موش مبتلا به هانتینگتون، در فعال‌سازی PPARδ مشکل دارند، در نتیجه، میتوکندری به درستی کار نمی‌کند و پروتئین‌های ناقص از بین نمی‌روند. این فعالیت‌ها نقش حیاتی در بیماری‌هایی مثل آلزایمر، پارکینسون Amyotrophic Lateral Sclerosis یا ALS دارند.
مقاله‌ی مرتبط: کارهایی که می‌توانید برای پیشگیری از آلزایمر و پارکینسون انجام دهید
با اینکه این دارو‌ها در موش‌ها موثر واقع شدند، اما برای تجویز آن به انسان مبتلا به هانتینگتون، نیاز به تحقیقات بیشتری می‌باشد. دوز مطلوب Bexarotene نا‌مشخص است و در صورت استفاده از دوز بالا، عوارض جانبی شدیدی به‌وجود می‌آید. KD3010 فقط در دیابت نوع دو تست شده‌است.
تیم تحقیقاتی پیشنهاد می‌دهد برای درمان بیماری‌های دستگاه عصبی، از دارو‌های ترکیبی استفاده شود. به گفته‌ی دکتر Audrey Dickey، دوز پایینی از ترکیب Bexarotene و KD3010 نتایج بهتری در سلول‌ها نشان می‌دهد. او در این‌باره می‌گوید:
با این روش، عوارض جانبی دارو‌ها به حداقل می‌رسد. محققان در تلاشند تا با تکیه بر مکانیسم‌های محافظت از نورون و اعمال آن‌ها بر سلول‌هایی که میتوکندری یا پروتئین معیوب دارند، بیماری‌هایی نظیر آلزایمر، پارکینسون و ALS را درمان کنند.
