مرده‌هایتان را دفن می‌کنید؟! زنبورهای عسل آن‌ها یا هم‌کندویی‌های بیمار خود را جمع کرده و از لانه بیرون می‌اندازند. این کار از بروز عفونت جلوگیری می‌کند که می‌تواند مانند آتش‌سوزی برای مکانی چگال مثل کندو خطرناک باشد. Alison McAfee در دانشگاه بریتیش کلمبیا و سرپرست تحقیقات می‌گوید:
زنبورهای عسل با همکاری یکدیگر با بیماری‌ها مبارزه می‌کنند.
با این حال این عمل در همه‌ی کندوها انجام نمی‌شود؛ مک‌آفی و همکارانش به علت این پدیده پی برده‌اند. در مطالعه‌ای که سال ۲۰۱۷ به انجام رسید، آن‌ها دو فرومون را کشف کردند که فقط از لارو مرده‌ی زنبورها آزاد می‌شود: اولئیک اسید و بتا-اوسیمن.
وقتی این فرومون‌های مرگ روی زنبورها پخش شد، سلول‌های عصبی در آنتن‌های زنبورهای نعش‌کش! فعال‌تر از بقیه‌ی زنبورها بود. این یافته‌ها پیشنهاد می‌کرد که این زنبورها در بو کردن فرومون‌ها قوی‌تر هستند.
اکنون دانشمندان این فرومون‌ها را به لاروها سالم اضافه کرده‌اند. همان طور که انتظار می‌رفت، زنبورهای کارگر این زنبورهای سالم را که فرومون‌های مرگ داشتند از کندو بیرون کردند و در نتیجه، زنبورهای کلونی‌های جمع‌آوری مرده لاروهای بیشتری را نسبت به کندوهای دیگر بیرون انداختند.
توانایی زنبورهای نعش‌کش در بو کردن فرومون‌های مرگ، شاید به دلیل وجود دو پروتئین به نام‌های OBP16 و OBP18 در شاخک‌های آن‌ها باشد. این پروتئینها در بقیه‌ی زنبورها بسیار کمتر یافت می‌شود و کارشان انتقال فرومون‌ها به نورون‌ها و تحریک آن‌هاست که به نوعی حس بویایی منتج می‌شود.
این تحقیق به دانشمندان اجازه‌ی مداخله می‌دهد تا کار جمع‌آوری مرده‌ها را بهبود بخشند. پاکسازی هرچه بیشتر کندو از مرده‌ها، یعنی پیشگیری بهتر از عفونت‌های احتمالی.
در تحقیق دیگری که سال گذشته به انجام رسید، محققان ۱۳ پروتئین مرتبط با این پدیده را در زنبورها بیشتر بیان کردند و در نتیجه کندوهایی به وجود آوردند که بیشترین مقاومت را در برابر بیماری‌ها داشتند.
