نگاه کلی
بیماری لگ کالو پرتس یک بیماری مربوط به دوران کودکی می‌باشد که مفصل ران (محل اتصال استخوان ران به استخوان لگن) را درگیر می‌سازد.
این بیماری زمانی ایجاد می‌گردد که خونرسانی به سر استخوان ران (فمور) به طور موقت قطع شود. عدم خونرسانی مناسب سبب نابودی استخوان می‌گردد؛ در نتیجه استخوان به آسانی شکسته و به سختی بهبود می‌یابد.
علائم
علائم و نشانه‌های بیماری لگ کالو پرتس عبارتنداز:
- لنگیدن
- درد یا سفتی لگن، کشاله ران، ران یا زانو
- کاهش محدوده حرکت مفصل لگن
بیماری لگ کالو پرتس اغلب یک طرف را درگیر می‌کند. در برخی کودکان هر دو سمت درگیر می‌شود، حتی در صورت وقوع نیز اغلب در زمان‌های متفاوت رخ می‌دهد.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر کودک فرد شروع به لنگیدن کرده یا دچار مشکل در مفصل ران، کشاله ران یا درد زانو گردد، باید به پزشک مراجعه کند. اگر کودک تب داشته باشد و نتواند وزن خود را روی پاهایش بیاندازد، فوراً باید به اورژانس مراجعه کرد.
دلایل
بیماری لگ کالو پرتس زمانی ایجاد می‌شود که خونرسانی به سر استخوان فمور در محل مفصل ران ناکافی باشد. بدون خونرسانی کافی، استخوان سست خواهد شد و به آسانی شکسته شده و به سختی بهبود می‌یابد. دلیل اساسی کاهش موقت خونرسانی به سر استخوان فمور هنوز نامعلوم است.
عوامل خطرزا
عوامل خطرزای بیماری لگ کالو پرتش عبارتنداز:
سن: گرچه این بیماری، کودکان را در هر سنی درگیر می‌کند اما اغلب در سنین ۴ تا ۸ سالگی رخ می‌دهد.
جنسیت: شیوع این بیماری در پسران ۵ برابر دختران می‌باشد.
نژاد: کودکان سفیدپوست بیشتر از سیاه‌پوستان بیمار می‌شوند.
سابقه خانوادگی: در تعداد کمی از موارد، این بیماری به صورت فامیلی می‌باشد.
عوارض
کودکان مبتلا به بیماری لگ کالو پرتش خطر بالایی برای ابتلا به آرتروز در بزرگسالی دارند-به خصوص در مواردی که شکل استخوان پس از بهبودی غیرعادی باشد. اگر استخوان‌های مفصل ران پس از بهبودی به خوبی در هم چفت نشوند، می‌تواند سبب دررفتگی مکرر مفصل گردد. در برخی موارد نیاز است تا مفصل ران تعویض گردد.
در کل، احتمال ابتلا به عوارض در کودکانی که این بیماری در آنان پس از ۶ سالگی تشخیص داده می‌شود، بیشتر است. هر چه سن کودک کمتر باشد، شانس بهبود کامل مفصل ران بیشتر است.
تشخیص
در معاینه، پزشک پای کودک را در جهات مختلف حرکت خواهد داد تا محدوده حرکت و موقعیت ایجاد کننده درد را مشخص سازد.
تصویربرداری
آزمایشات زیر برای تشخیص بیماری لگ کالو پرتش ضروری هستند:
- تصویربرداری با اشعه ایکس
- MRI
- اسکن استخوان: در این آزمایش مقدار اندکی ماده‌ای رادیواکتیو به ورید تزریق می‌گردد. این ماده به نواحی‌ای که مرتب در حال شکستن و ترمیم هستند جلب می‌شود. این نواحی را می‌تواند در تصاویر اسکن شده از استخوان مشاهده نمود.
درمان
با پیشرفت بیماری، سر استخوان فمور ضعیف شده و می‌شکند-و شکل گرد خود را از دست می‌دهد. هدف از درمان حفظ شکل گرد سر استخوان در حد امکان می‌باشد.
جراحی در کودکان زیر ۶ سال ضروری نیست. زیرا زمان کافی برای ترمیم خود به خودی سر استخوان وجود دارد. بسیاری از این کودکان با درمان‌های محافظه کارانه به خوبی بهبود می‌یابند.
تراپی
اگر کودک کمتر از ۶سال داشته باشد، پزشک تنها درمان علامتی مانند حرکات کششی، محدودیت در دویدن و پریدن و دارو درمانی را در صورت نیاز تجویز خواهد کرد. دیگر روش‌های غیرجراحی عبارتنداز:
- فیزیوتراپی
- عصای زیربغل
- گچ گیری
جراحی
هدف بیشتر درمان‌های بیماری لگ کالو پرتش پیشگیری از ایجاد آرتروز در آینده می‌باشد.
تنظیم مجدد مفصل: این در عمل برای کودکان بین ۶ تا ۸ سال برای بازگشت استخوان به شکل طبیعی خود مناسب می‌باشد. در این جراحی با برش‌هایی در سر فمور یا لگن، استخوان‌ها هنگام بهبودی با صفحه‌ای در محل خود نگه‌داشته می‌شوند.
برداشتن استخوان اضافی
تعویض مفصل: کودکان مبتلا به بیماری لگ کالو پرتش گاهی نیاز به جراحی تعویض مفصل در آینده خواهند داشت. این جراحی‌ها می‌توانند مشکل باشند زیرا خطر آسیب به استخوان و عصب بالا می‌باشد.
