محققان در UC Davis Health و دانشکده پزشکی آلبانی، نشان داده‌اند که فاکتور پروتئینی رشد اندوتلیال عروقی A یا VEGFA نقش مهمی در التهاب و انسداد مجاری هوایی مرتبط با آسم دارد.
Angela Haczku استاد مراقبت از ریه UC Davis می‌گوید:
VEGFA در بیماران مبتلا به آسم و حیواناتی که به‌شدت در معرض ابتلا به آسم قرار دارند، به مقدار قابل توجهی بالاست. مشاهده این مدیاتور در بدن موش‌های مورد آزمایش باعث بروز علائم آسم می‌شود. چنانچه این مدیاتور سرکوب شود، این علائم از بین می‌رود.
محققان متوجه شدند که سلول‌های لنفوسیتی نوع ۲ ایمنی ذاتی (ILC2) باعث حساسیت بیش از حد مجاری هوایی می‌شود. هنگامی که ریه‌ها به آلرژن‌ها و یا آلاینده‌های سمی هوا مانند ازن پاسخ می‌دهند، روند حمله‌ی کامل آسم شروع می‌شود.
سوال بعدی آنان این بود: کدام یک از مولکول‌های التهابی توسط سلول‌های ILC2 برای ایجاد این التهاب تولید می‌شود؟
Haczku می‌گوید:
در حقیقت ما نمیدانستیم که چه چیزی باعث انسداد مجاری هوایی می‌شود. چگونه این لنفوسیت‌های ذاتی باعث بروز آسم می‌شوند؟
برای پاسخ به این سوال، محققان بررسی کرده‌اند که چگونه مدل آزمایشگاهی موش به آلرژن شایع، Alternaria alternata پاسخ می‌دهد. در عرض چند ساعت سلول‌های ایمنی راه‌های هوایی منتشر شده و التهاب ایجاد می‌کنند. هنگامی که موش ها با مهار کننده VEGFA SU1498 مداوا شدند، هر دو پاسخ ایمنی و التهابی سرکوب شدند.
مطالعات بیشتر نشان داد که سلول‌های ILC2 توسط اینترلوکین ۳۳ تحریک می‌شوند. اینترلوکین ۳۳ یکی دیگر از مولکول‌های ایمنی ایجاد کننده‌ی التهاب است. این مولکول باعث افزایش حساسیت راه‌های هوایی شده و گیرنده‌های مولکول (VEGFA(VEGFAR2 فعال می‌کند. یکبار دیگر درمان با SU1498 واکنش ازدیاد حساسیت را کاهش داد.
VEGFA در سرطان به عنوان فاکتوری برای رشد رگ‌های خونی است که کمک به تغذیه تومورها می‌کند. Yang و Haczku عملکرد متفاوتی از این فاکتور را در آسم مشخص کردند. با روشن شدن عملکرد زیستی این فاکتور، نهایتا قادر به دستیابی درمان‌های جدید برای آسم خواهیم بود. در گذشته داروهای گلوکوکورتیکوئیدی برای درمان استفاده می‌شد. اخیرا آنتی‌بادی‌های مونوکلونال برای دستیابی به درمان دقیق‌تر و مناسب‌تر طراحی شده‌اند.
Haczku اظهار می‌دارد:
آنتی‌بادی‌های مونوکلونال به جای درگیر کردن کل سیستم ایمنی بدن، مولکول‌های بسیار خاصی را هدف قرار می‌دهند. برخی از این آنتی‌بادی‌ها سایتوکین‌هایی را مورد هدف قرار می‌دهند که علائم آلرژی و آسم را در ایجاد می‌کند. ما امیدواریم که هدف قرار دادن VEGFA یا VEGFAR2 به وسیله‌ی آنتی‌بادی‌های مونوکلونال، به درمان اضافه شود.
مقاله مرتبط: ظهور روشی جدید برای تولید آنتی‌بادی‌ها
با وجود این یافته‌ها، Haczku و Yang به بررسی‌های بیشتر در مورد ILC2 ادامه می‌دهند. این سلول در سایر بیماری‌های مربوط به ریه نیز ممکن است دخالت داشته‌باشند.
Yang می‌گوید:
ILCهای ریه باعث جذب نوتروفیل‌های التهابی به ریه شده و دقیقا مشخص نیست که چه چیزی باعث این التهاب سلولی می‌شود. این سلول‌ها در بسیاری از بیماری‌ها، از جمله عفونت‌ها و آسیب‌های ریه ناشی از آلودگی بسیار مهم هستند. این سلول‌ها می‌تواند در ریه التهاب ایجاد کنند.
