دو دانشجوی فوق لیسانس روشی برای سنتز DNA ابداع کردند که می‌تواند باعث شود ایجاد توالی DNA های مصنوعی، برای زیسا‌شناسان، سریع‌تر، ارزان‌تر و آسان‌تر باشد.
در حال حاضر، اگر شما بخواهید یک ژن جدید ایجاد کنید – شاید برای ایجاد یک گیاه گوجه فرنگی مقاوم تر و یا ارتقاء ارتش خود به مردان سوپرسرباز – روندی آهسته و گران دارد. بازها، یعنی بلوک‌های کد ژنتیکی، هر کدام زمان می‌برد تا به رشته در حال رشد DNA اضافه شوند. این فرآیند گاه ناکام می‌ماند و همیشه مایع به طور کل تمام کی‌شود تا یک توالی فقط ۲۰۰ باز (یک تکه کد بسیار کوتاه در ژنتیک) به دست بیآید.
مقاله مرتبط: دانشمندان برای نخستین بار انتقال عرضی ژن را مشاهده کردند
میخواهید بلندتر باشد؟ بهتر است که مقدار زیادی از ذرات مختلف کد ژنتیکی را بنویسید و سپس آن‌ها را با استفاده از آنزیم‌ها – مواد شیمیایی که موجودات زنده تولید می‌کنند تا به واکنش‌های شیمیایی در بدن خود کمک کند- به هم کوک بزنید و وصل کنید، حتی با وجود دانستن اینکه چه قدر احتمال شکست دارد. روش جدید، که دانش جویان روز دوشنبه (۱۸ ژوئن) در مجله Biotechnology Nature منتشر کردند، می‌تواند بسیاری از این مشکلات را از بین ببرد.
روش قدیمی برای سنتز DNA به دهه ۱۹۷۰ برمی‌کردد. که یک روند آهسته و دست و پا گیر است که روند کار آزمایشگاه‌های ژنتیک را کند می‌کند. حتی با وجود تکنولوژی‌های جدید مانند CRISPR، که سرعت بخش‌های دیگر فرآیند ویرایش ژن را افزایش می‌دهند.
مقاله مرتبط: ویرایش ژن با کریسپر می‌تواند منجر به سرطان شود
این روش جدید که در آزمایشگاه ملی لارنس برکلی طراحی شده است، رویکرد نیروی بیرحمانه‌ای را دنبال می‌کند: آنزیم‌ها به صورت فیزیکی هر ذره‌ای از DNA را، قبل از اینکه از توالی جدا شوند و از بین بروند ، به ترتیب به یکدیگر متصل می‌کنند. این فرآیندی است که می‌تواند برای همیشه و عملا بدون محدودیت در ۲۰۰ پایگاه ادامه یابد.
مقاله مرتبط: ویرایش ژن به کمکrAAV
محققان در بیانیه خود گفتند که این روش از آنزیم‌های بسیار زیادی استفاده می‌کند. اما، خوشبختانه، این آنزیم‌ها ارزان هستند. محققان اظهار کردند که در ابتدا مشکلاتی در متقاعد کردن متخصصان زیست شناسی در مورد کارایی این روش داشتند چرا که محققان عادت ندارند که فقط با استفاده از آنزیم‌ها به طور مستقیم به DNA متصل شوند.
محققان گفتند که هک کردن توالی‌های DNA با رویکرد جدید یعنی نیروی بی رحمانه، می‌تواند روز به روز در آزمایشگاه‌های ژنتیک به یک روش معمول تبدیل شود. اما تکنولوژی هنوز در آن‌ها وجود ندارد. این روش نسبت به تکنیک‌های توالی ژنتیکی استاندارد، هنوز مستعد ابتلا به شکست است و هنوز به سرعت بالای خود نرسیده است. با این حال، دانشجویان می‌گویند که انتظار دارند به روش‌های توالی فعلی برسند و حتی از آن‌ها پیشی بگیرند و شاید روزی بتوانند تمام ژن‌های مصنوعی جدیدی را یک شبه بنویسند.
