در این مطلب قصد داریم بی هیچ مقدمه‌ای به ۱۵ دلیل شگفت‌انگیز بودن مرغ مگس خوار اشاره کنیم. ببینیم کوچک‌ترین پرنده‌ی دنیا چه ویژگی‌های متمایزکننده‌ای دارد.
مرغ مگس خوار کوچک‌ترین تخم را در بین پرندگان می‌گذارد
مرغ مگس‌خوار با این که جثه‌ی بسیار ریزی دارد، ولی بالأخره یک پرنده است، و باید آن را جدی بگیریم. این پرنده تخم می‌گذارد. اندازه‌ی تخم مرغ مگس خوار برابر با یک نخود فرنگی است. حال تصور کنید جوجه‌ای که قرار است از داخل این تخم خارج شود، چه اندازه‌ای خواهد داشت!
این پرنده‌ی کوچک صبح تا شب مشغول غذا خوردن است
مرغ مگس خوار لحظه‌ای آرام و قرار ندارد. دلیل آن هم کاملاً روشن است. این پرنده دائماً غذا می‌خورد، و انرژی لازم برای بال زدن را تا ابدیت دارد. مرغ مگس‌خوار باید هر ۱۰ تا ۱۵ دقیقه غذا بخورد. از آن‌جایی که غذای این پرنده عمدتاً از شهد گل‌ها تأمین می‌شود، او مجبور است مانند زنبورها روی هزاران گل جابه‌جا شود. برآوردها نشان داده است که مرغ مگس خوار روزانه از شهد ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ گل تغذیه می‌کند.
مرغ مگس خوار با سرعتی بیشتر از یک خودرو پرواز می‌کند
این پرنده با سرعتی در حدود ۴۸ تا ۷۲ کیلومتر بر ساعت پرواز می‌کند. چنین سرعتی برای یک پرنده‌ی مینیاتوری قابل تقدیر است. مرغ مگس خوار گردن‌یاقوتی (که اغلب در تیزرهای تبلیغاتی شرکت می‌کند) قادر است به مدت ۱۸ الی ۲۰ ساعت به طور متوالی پرواز کند.
مرغ مگس‌خوار گردن‌یاقوتی به اندازه‌ی نام خود شگفت‌انگیز است. این پرنده در آمریکای شمالی جفت‌گیری می‌کند، اما در فصول سرد به کشورهای جنوبی‌تر (مانند مکزیک) جابه‌جا می‌شود. مسیر مهاجرت این پرنده از پهنای خلیج مکزیک عبور کرده، و مسافتی بالغ بر ۸۰۰ کیلومتر را پوشش می‌دهد.
این پرنده با استفاده از انرژی موجود در ذخایر چربی خود – و به کمک باد موافق – هر سال این مسیر را پرواز می‌کند.
آن‌ها انرژی خود را از قند به دست می‌آورند
گفتیم که مرغ مگس خوار از شهد گل‌ها تغذیه می‌کند. غلظت قند موجود در شهد بیشتر از نوشابه است. معمولاً ۲۶ درصد شهد گل را قند تشکیل می‌دهد. این مقدار ۲ برابر قند موجود در نوشابه است.
آن‌ها به دلیل منقار بسیار بلندی (نسبت به طول بدن) که دارند، شهدهایی را ترجیح می‌دهند که خیلی غلیظ نباشد. مرغ مگس خوار پروتئین مورد نیازش را با خوردن حشرات کوچک تأمین می‌کند.
مرغ مگس خوار متابولیسم خیلی بالایی دارد
خطر مرگ برای مرغ مگس‌خوار یک تهدید کاملاً جدی است! این پرنده صبح تا شب در حال ورجه‌وورجه کردن است، و به همین دلیل، هر روز به اندازه‌ی نصف وزن خود شهد و حشره می‌خورد.
برای مقایسه، اگر ما این حد از سوخت‌وساز را در بدن‌مان داشتیم، هر روز برای زنده ماندن باید ۱۲۹ کیلوگرم گوشت مصرف می‌کردیم.
گروه‌های بزرگ از مرغ مگس‌خوار نام مخصوص خود را دارند
مرغ مگس‌خوار یک پرنده مهاجر است. و می‌دانیم که پرندگان اغلب به صورت گروهی مهاجرت می‌کنند. معمولاً به گروه‌های مهاجر از پرندگان، «دسته» گفته می‌شود. مثلا، یک دسته مرغابی مهاجر. با این حال، گروه‌های مهاجر از مرغ مگس خوار در زبان انگلیسی «charm» نام دارد، که به معنی «طلسم» است.
آن‌ها برای اثبات برتری با یک‌دیگر می‌جنگند
مهاجرت گروهی در همه‌ی موارد به معنی تغذیه‌ی گروهی نیست. مرغ مگس خوار پرنده‌ای است که اعتقاد دارد هر کسی باید به فکر شکم خود باشد. اگر دو مرغ مگس خوار یک گل را برای تغذیه انتخاب کرده باشند، در آن صورت شاهد یک نبرد بسیار بامزه بین این دو خواهیم بود! البته آن‌ها بیشتر از این که با هم گلاویز شوند، یک‌دیگر را دنبال می‌کنند.
مرغ مگس‌خوار نسبت به قلمروی خود بسیار حساس است، و به شکل انحصاری از گل‌های موجود در حوزه‌ی تحت فرمان خود تغذیه می‌کند. آن‌ها معمولاً طبیعت اجتماعی ندارند.
مرغ مگس خوار یک پرنده‌ی تابستانی است
مرغ مگس خوار سوخت‌وساز بالایی دارد و نمی‌تواند سرمای آمریکای شمالی را تحمل کند. به همین دلیل، این پرنده زمستان‌ها را در کشورهای گرم‌تر (مانند مکزیک) سپری می‌کند. بنابراین، بهترین زمان برای دیدن این طلسم زیبا در آمریکای شمالی، فصل تابستان است.
این پرنده بومی آمریکاست
مرغ مگس خوار بومی آمریکای شمالی است. رد این پرنده را در شمال می‌توان تا کانادا دنبال کرد. در جنوب نیز تا فاصله‌ی ۱۶ هزار پایی از دامنه‌ی رشته کوه آند، می‌توان مرغ مگس‌خوار را به چشم دید. علی‌رغم وجود ۳۴۰ گونه‌ی متفاوت از این پرنده، تنها ۱۷ مورد از آن در ایالات متحده ساکن است.
آن‌ها در شرایطی به خواب زمستانی فرو می‌روند
اساساً مرغ مگس‌خوار یک پرنده‌ی استوایی است. این پرنده به دنبال برودت هوا و عدم دسترسی به منابع غذایی، وارد وضعیتی به نام «کندی» یا «torpor» می‌شود، که به خواب زمستانی شباهت دارد.
کندی یک حالت از خواب عمیق است که به پرنده اجازه می‌دهد با حذف فعالیت‌های غیرضروری، سوخت‌وساز خود را در سطح حداقلی حفظ کند. تورپور مانند خواب زمستانی طولانی نیست. این وضعیت گاه تنها یک شب به طول می‌انجامد.
مقاله مرتبط: خواب زمستانی و درمان سرطان؟!
متوسط درجه‌ی حرارت بدن مرغ مگس‌خوار ۴۰.۵ درجه‌ی سلسیوس است. او هنگامی وارد تورپور می‌شود که نتواند درجه حرارت خود را حفظ کند.
بال مرغ مگس خوار هیچ‌گاه از حرکت باز نمی‌ایستد
مرغ مگس‌خوار – یا بهتر است بگوییم مرغ وزوزی – نام خود را از صدای وزوز (humming) بال‌هایش گرفته است. آن‌ها دیوانه‌وار بال می‌زنند. مرغ مگس‌خوار گردن‌یاقوتی در هر ثانیه از پرواز معمولی خود ۷۰ بار بال می‌زند. این پرنده هنگام شیرجه زدن سرعت زنش بال‌های خود را به ۲۰۰ بار در ثانیه می‌رساند.
پیشنهاد نویسنده: لرزیدن اثری مشابه با ورزش کردن دارد!
مرغ مگس خوار بومی آمریکای شمالی در پرواز معمولی خود به طور متوسط ۵۳ بار در دقیقه بال می‌زند.
آن‌ها ۳ تا ۵ سال عمر می‌کنند
پرنده‌ای ریز با اختلال اضطراب منتشر (!) نباید هم زیاد عمر بکند. بیش‌ترین عمر ثبت شده برای مرغ مگس خوار ۱۲ سال است. این مرغ کهن‌سال ماده در ایالت کلرادو نگه‌داری می‌شد. او در سال ۱۹۷۶، پس از علامت‌گذاری، به طبیعت آزاد شد؛ و در سال ۱۹۸۷ دوباره به مرکز مراقبت منتقل گردید. یعنی با احتساب زمان‌های قبل و بعد از بازه‌ی مذکور، حداقل ۱۲ سال عمر کرده بوده است.
مرغ مگس‌خوار کوچک‌ترین پرنده در دنیاست
واقعاً کوچک‌ترین پرنده است. این پرنده عملاً تفاوت خیلی عظیمی با یک زنبور ندارد. طول بدن مرغ مگس‌خوار نزدیک به ۶ سانتی‌متر است، و وزنی برابر با یک سکه‌ی ده سنتی دارد.
او می‌تواند در هر جهتی که می‌خواهد پرواز کند
مرغ مگس خوار از این بابت به پیترپن شباهت دارد. این پرنده قادر است رو به عقب، و حتا وارونه پرواز کند. آن‌ها می‌توانند هم رو به بالا و هم رو به پایین شیرجه بزنند.
مرغ مگس خوار تنها مهره‌داری است که می‌تواند به صورت ثابت در هوا معلق بماند.
ضربان قلب این پرنده قابل شمارش نیست
مرغ مگس خوار قلب بسیار قدرتمندی دارد. قلب این مرغ زنبوری تا ۱۲۶۰ بار در دقیقه می‌زند. ضربان قلب این جانور حتا در حالت تورپور هم بیشتر از انسان است.
مقاله مرتبط: این خفاش ضربان قلبش را در عرض ۱ دقیقه از ۱۰۰۰ تا ۲۰۰ بار در دقیقه پائین می‌آورد!
تعداد ضربان قلب مرغ مگس‌خوار در حالت استراحت برابر با ۲۵۰ بار در دقیقه است.
منبع مورد استفاده برای نگارش این مطلب
