کاهش ویتامین D از جمله شایع‌ترین کمبود ویتامین‌ها در سرتاسر جهان است. تحقیقات نشان می‌دهد که افسردگی، خستگی و ضعف عضلانی از نشانه‌های کاهش ویتامین D می‌باشد. این ویتامین همچنین در ترشح منظم سرتونین که ناقل عصبی بوده بوده و در خلق‌و‌خو موثر است، نقش دارد. در یک مطالعه نشان داده شده‌است که کمبود این ویتامین باعث افزایش ۷۵ درصدی افسردگی می‌شود.
از دیگر نشانه‌های کمبود ویتامین D، سردرد و خواب کم می‌باشد. کمبود ویتامین D هم اکنون یک کمبود رایج در سرتاسر جهان است. نقش اصلی این ویتامین کمک به جذب کلسیم در بدن می‌باشد. کمبود این ویتامین در کودکی با راشیتیسم همراهی دارد. راشیتیسم بیماری است که رشد استخوان‌ها در آن تحت تاثیر قرار می‌گیرد و استخوان‌ها نرم و دردناک می‌شود. در بزرگسالان نیز کمبود ویتامین D با افزایش احتمال شکستگی و پوکی استخوان همراه است.
در افراد بزرگسال استفاده از مکمل‌های ویتامین D و کلسیم برای جلوگیری از احتمال شکستگی موثر است. دستورالعمل‌های فعلی درباره‌ی میزان ویتامین D مورد نیاز بدن متفاوت است. پروفسور Sylvia Christakos، نویسنده‌ی ارشد مقاله بیان می‌کند:
توصیه‌های مبتنی بر مطالعات قبلی با استفاده از تعدادی تست مختلف برای سطح ویتامین همچنان ادامه دارد و جای تعجب نیست که روش‌های فعلی متفاوت است. به عنوان مثال مشخص نیست که ایده آل‌ترین مقدار ویتامین D برای قغقازی‌ها، سیاه‌پوستان، آسیایی‌ها یکسان است. بیشتر آزمایشگاه‌ها اکنون آزمایشات را بهتر انجام داده و تلاش می‌کنند تا نتایج آزمایشگاه‌های مختلف استانداردسازی شود.
توصیه‌های فعلی آکادمی ملی پزشکی مقدار ۶۰۰ IU در روز را برای بزرگسالان توصیه می‌کنند. غذاهای سرشار از ویتامین D شامل ماهی‌ها، تخم مرغ است اما اکثر افراد این ویتامین را بیشتر از نور آفتاب کسب می‌کنند. به همین دلیل است که سطح آن بطور معمول در ماههای زمستان در بیشتر مناطق شمالی پایین می‌آید.
