میریام لنگلوه (Miriam Langeloh)، از انستیتو علمی مغز و ادراک انسانی مکس پلانک (Max Planck)، موریتز کاستر (Moritz Koster) از دانشگاه فریی برلین (Freie University) و استفانی هوهل (Stefanie Hohle) از دانشگاه وین، مقاله‌ای را در مجله‌ی Psychological Science منتشر کردند که به این سوال برای کودکان نه ماهه پاسخ داده‌است.
محققان والدین را به همراه نوزاد نه ماهه‌شان به آزمایشگاه دعوت کردند تا تصویری کوتاه از وقایع دست‌آوردهای جسمی و اجتماعی پیشبینی‌شده و پیشبینی‌نشده‌ی آن‌ها بدست آورند. به طور مثال، نوزادان مردی چوب‌شور به دست می‌بینند؛ از این موقعیت انتظار می‌رود که مرد چوب‌شور را به سمت دهان نوزاد ببرد؛ اما در حالت پیشبینی‌نشده، مرد چوب‌شور را به سمت گوش نوزاد می‌برد.
این اتفاقات غیرمنتظره و جدید برای محققان بسیار مهم است، زیرا به کمک آن می‌توانند فرآیند پردازش اطلاعات جدید را در نوزادان بررسی کنند. محققان پیش از این پی برده‌بودند که امواج تتا برای پردازش اطلاعات جدید برای بزرگسالان اهمیت زیادی دارد. در پروژه‌ی فعلی، محققان به دنبال این هستند که بفهمند آیا امواج تتا در پردازش اطلاعات حاصل از اتفاقات جدید و غیرمنتظره در نوزادان نیز اهمیت دارند یا خیر.
میریام لنگلوه توضیح می‌دهد: «برای اینکه بفهمیم چگونه نوزادان اطلاعات جدید را با یکدیگر ادغام کرده و به دانش خود می‌افزایند، ما هنگام ارائه‌ی تصاویر به نوزادان، مغز آن‌ها را به کمک الکتروانسفالوگرافی (EEG) بررسی کردیم.» EEG سیگنال‌های الکتریکی حاصل شده از انتقال اطلاعات بین سلول‌های عصبی را اندازه‌گیری می‌کند. این سیگنال‌ها می‌توانند بسته به فرآیند‌های ادراکی متفاوت، بین فرکانس‌های مختلفی نوسان کنند.
میریام لنگلوه نتایج را توصیف می‌کند:« نوزادانی که تصاویر به آن‌ها به سرعت نشان داده‌شد، فرکانسی در حدود ۴ Hz (موج تتا) تا ۶ Hz (موج آلفا) از خود نشان دادند. به طور مثال، هنگامی که تصاویر با سرعت چهار تصویر بر ثانیه نشان داده‌می‌شد، موج تتا ظاهر می‌شد. کورتکس بینایی، بخشی از قشر مغز که وظیفه دیدن را برعهده دارد، فعالیت خود را با سرعت نشان‌داده شدن تصاویر، همگام می‌کرد. ما می‌توانیم نشان دهیم که مغز نوزادان همانند مغز بزرگسالان، با برخوردن به تصاویر ریتمیک، واکنش نشان می‌دهند.»
در قدم بعدی، تیم پژوهش به بررسی چگونگی واکنش مغز به هردو اتفاقات منتظره و غیرمنتظره پرداخت. موریتز کاستر می‌گوید: «در مقایسه با اتفاقات منتظره، امواج تتا تنها به اتفاقات غیرمنتظره حساس بودند. بنابراین می‌توانیم نتیجه بگیریم که امواج تتا مسئول کد کردن اطلاعات جدید در مغز نوزادان هستند. همچنین ما امواج آلفا را برای مقایسه بررسی کردیم، اما هیچ تفاوتی در امواج آلفای حاصل از اتفاقات منتظره و اتفاقات غیرمنتظره پیدا نکردیم.»
بنابراین امواج تتا نقشی اساسی در تبدیل اطلاعات جدید به دانش کلی در نوزادان نه‌ماهه بازی می‌کند. در مطالعات آينده، محققان باید پی ببرند که آیا فرآیند یادگیری را می‌توان با تحریک بینایی به کمک امواج تتا، پیشرفته‌تر کرد یا خیر.
