زندگی با آلرژی گربه
تقریباً یک سوم افراد مبتلا به آلرژی در آمریکا، به گربه‌ها و سگ‌ها حساسیت دارند. تعداد افرادی که به گربه حساسیت دارند دو برابر تعداد افرادیست که نسبت به سگ آلرژی دارند.
پیداکردن منشا آلرژی در هنگامی که یک حیوان در خانه زندگی می‌کند، می‌تواند دشوار باشد. به این دلیل که خانه‌ها حاوی آلرژن‌های دیگری مانند مایت یا هیره گرد و غبار هستند که می‌توانند علائم مشابهی ایجاد کنند. مراجعه به یک متخصص آلرژی برای تأیید حساسیت به حیوان خانگی بسیار مهم است.
برخی افراد به سختی می‌توانند قبول کنند که گربه‌ای که دوستش دارند باعث مشکلات سلامتی می‌شود. بسیاری از مردم به جای رهایی از حیوان خانگی خود تصمیم می‌گیرند علائم حساسیتی را تحمل کنند. اگر مصمم به زندگی با گربه پشمالو خود هستید، می‌توانید برای به حداقل رساندن علائم آلرژی خود اقدامات زیر را انجام دهید.
علل
به نظر می‌رسد ژنتیک در ایجاد آلرژی نقش دارد، این بدین معنی است که اگر یک از اعضای خانواده‌تان آلرژی داشته باشد احتمال اینکه شما نیز دچار همان آلرژی شوید بیشتر است.
سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با موادی مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها که ممکن است به بدن آسیب برسانند، آنتی بادی تولید می‌کند. در فردی که آلرژی دارد، سیستم ایمنی بدن آلرژن را به عنوان ماده‌ای مضر اشتباه می‌گیرد و برای مبارزه با آن شروع به ساخت آنتی بادی می‌کند. این همان علتی است که سبب ایجاد علائم آلرژی مانند خارش، آبریزش بینی، بثورات پوستی و آسم می‌شود.
در مورد آلرژی به گربه‌ها، آلرژن‌ها می‌توانند شامل تکه پوست‌های جدا شده از گربه(پوست مرده)، مو، بزاق و حتی ادرار گربه باشد. تنفس تکه‌های پوست حیوان خانگی یا تماس با این آلرژن‌ها می‌توانند سبب ایجاد یک واکنش آلرژیک شوند. ذرات آلرژن حیوانات خانگی می‌توانند روی لباس ها حمل شوند، در هوا به گردش در بیایند، در مبلمان و اتاق خواب مستقر شوند و در محیط توسط ذرات گرد و غبار جابه جا شوند.
علائم
لازم نیست حتما یک گربه به‌عنوان حیوان خانگی داشته باشید تا در معرض آلرژن قرار بگیرید. زیرا که ذرات آلرژن می‌تواند با لباس افراد جابه جا شوند. اگر حساسیت یا میزان آلرژی شما کم باشد، نشانه‌های آلرژی به گربه ممکن است برای چندین روز ظاهر نشود.
علائم شایع آلرژی گربه معمولاً اندکی پس از تماس با تکه‌های پوست گربه، بزاق یا ادرار مشاهده می‌شود. آلرژن گربه ای که بیش از ۹۰ درصد از حساسیت‌ها ناشی از آن است، بزاق و پوست گربه است و این میزان در گربه‌های نر بالاتر دیده می‌شود، که در هنگام نظافت به موی گربه منتقل می‌شود. آلرژن می‌تواند باعث تورم و خارش غشای اطراف چشم و بینی شما شود، که معمولاً منجر به التهاب چشم و آبریزش بینی می‌شود. در برخی از افراد ممکن است در پاسخ به آلرژن بثوراتی در صورت، گردن یا قسمت فوقانی سینه خود ایجاد شود.
خستگی در آلرژی‌های درمان نشده همانند سرفه دراثر وجود خلط پشت بینی، شایع است. اما علائمی مانند تب، لرز، حالت تهوع یا استفراغ باید بیشتر مربوط به یک بیماری باشد تا آلرژی.
اگر به گربه حساسیت دارید و آلرژن‌های گربه وارد ریه ها شوند، این آلرژن‌ها می‌توانند با آنتی بادی‌ها ترکیب شوند و علائم حساسیتی را ایجاد کنند. این علائم می‌تواند شامل مشکل در تنفس، سرفه و خس خس سینه باشد. آلرژی به گربه می‌تواند باعث ایجاد حمله حاد آسم شود و می‌تواند محرکی برای آسم مزمن نیز باشد.
تا ۳۰ درصد از مبتلایان به آسم در هنگام تماس با گربه می‌توانند حمله‌های شدید داشته باشند. اگر علائم شما مختل کننده یا ناراحت کننده هستند، باید در مورد یک برنامه درمانی با پزشک خود صحبت کنید.
چگونه حساسیت به گربه تشخیص داده می‌شود
دو روش برای آزمایش هرگونه حساسیتی وجود دارد، از جمله در مورد گربه‌ها: آزمایش پوست و آزمایش خون. دو نوع آزمایش آلرژی پوستی وجود دارد. تست پوستی(آزمایش پوستی پریک skin prick test) و یک تست داخل پوستی(Intradermal test). هر دو آزمایش نتایج سریعی می دهند و هزینه‌های کم‌تری نسبت به آزمایش خون دارند.
برخی از داروهای خاص می‌توانند در آزمایش‌های پوستی اختلال ایجاد کنند، بنابراین بهتر است با پزشک خود صحبت کنید و توصیه کند که کدام تست برای شما مناسب است. آزمایش پوستی معمولاً به دلیل احتمال بروز واکنش های شدید هنگام آزمایش، توسط متخصص آلرژی انجام می‌شود.
تست آلرژی پوستی
این آزمایش در مطب پزشک شما انجام می‌شود تا بتواند هرگونه واکنشی را مشاهده کند.
روش انجام این تست بدین صورت است که پزشک با استفاده از یک سوزن تمیز، سطح پوست شما (معمولاً در قسمت جلوی ساعد یا پشت آن) را خراش می‌دهد و مقدار کمی از آلرژن را روی سطح پوست قرار می‌دهد. به احتمال زیاد پزشک به‌طور همزمان برای چندین آلرژن شما را مورد آزمایش قرار می‌دهد. همچنین با یک محلول کنترل که هیچ ماده آلرژی زایی ندارد، نیز مورد آزمایش قرار می‌گیرید. پزشک شما ممکن است برای تشخیص آلرژن، هر یک از قطرات را شماره گذاری کند.
در حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بعد، محل خراش پوست ممکن است قرمز یا متورم شود. این واکنش آلرژی به ماده را تأیید می‌کند. آلرژی مثبت به گربه، معمولاً باعث ایجاد برآمدگی قرمزرنگ همراه با خارش می‌شود که در اثر آلرژن گربه می‌شود. این اثرات ناخوشایند به طور کلی تا۳۰ دقیقه پس از آزمایش از بین می‌روند.
آزمایش داخل پوستی
این آزمایش هم مانند آزمایش قبل در مطب پزشک انجام می‌شود تا پزشک بتواند هرگونه واکنشی را مشاهده کند.
آلرژن‌های احتمالی ممکن است در زیر پوست ساعد یا بازو تزریق شوند. درصورت مثبت بودن واکنش، برآمدگی های قرمز و خارش دار ظاهر می‌شوند.
آزمایش داخل پوستی برای تشخیص آلرژی نسبت به تست پوستی حساس‌تر است، به این معنی که در صورت وجود آلرژی بهتر می‌تواند نتیجه مثبت را نشان دهد. اما همچنین ممکن است نتایج مثبت کاذب بیش‌تری نسبت به تست پوستی ایجاد کند. این بدان معنی است که در حتی صورت عدم وجود حساسیت، سبب بروز واکنش پوستی می‌شود.
هر دو آزمایش پوستی در تشخیص آلرژی نقش دارند. و پزشک باید بتواند تشخیص دهد که کدام روش آزمایش برای شما مناسب‌تر است.
آزمایش خون
برخی از افراد غالباً به دلیل وضعیت پوستی موجود یا سن، نمی‌توانند آزمایشات پوستی را انجام دهند. آزمایشات پوستی نیز برای كودكان كوچك معمولاً به‌سختی انجام می‌پذیرد. در این موارد، پزشک آزمایش خون را تجویز می‌کند. خون یا در مطب پزشک و یا در آزمایشگاه گرفته می‌شود و برای آزمایش ارسال می‌شود. سپس خون از نظر وجود آنتی بادی برعلیه مواد حساسیت‌زا معمول، مانند تکه‌های پوست گربه بررسی می‌شود. مدت زمان آماده شدن نتایج در این روش طولانی‌تر است، اما خطر بروز واکنشهای آلرژیک در طی آزمایش خون به هیچ عنوان وجود ندارد.
نحوه درمان حساسیت به گربه
اجتناب از تماس با آلرژن بهترین حالت است، اما در صورتی که این امکان وجود ندارد، درمان های زیر ممکن است به شما کمک کنند:
- آنتی هیستامین‌ها، مانند دیفن هیدرامین (بنادریل) ، لوراتادین (کلاریتین) یا ستیریزین (زیرتک)
- اسپری بینی کورتیکواستروئیدی مانند فلوتیکازون (فلوناز) یا مومتازون(نازونکس)
- اسپری های ضد احتقان بدون نسخه
- کرومولین سدیم، که از آزادشدن مواد شیمیایی سیستم ایمنی جلوگیری می‌کند و ممکن است بتواند علائم را کاهش دهد
- مهار کننده‌های لکوترین، مانند مونتلوکاست(سینگولار)
- تزریقات آلرژی معروف به ایمونوتراپی (مجموعه ای از تزریق هایی که شما را نسبت به آلرژن غیرحساس می‌کند)
درمان‌های خانگی
لاواژ بینی یک درمان خانگی برای علائم آلرژی گربه است. از آب نمک برای شستشوی مجاری بینی ، کاهش احتقان، خلط موجود در پشت بینی و عطسه استفاده می‌شود. چندین برند بدون نسخه سرم نرمال سالین در دسترس می‌باشد. همچنین شما می‌توانید با ترکیب یک هشتم قاشق چایخوری نمک طعام با ۸ اونس آب مقطر، در خانه آب نمک درست کنید.
طبق گفته‌های مؤسسه ملی بهداشت(National Institutes of Health)، گلاب (یک مکمل گیاهی)، طب سوزنی و پروبیوتیک‌ها ممکن است علائم آلرژی فصلی را بتوانند بهبود ببخشند. با این حال، تحقیقات در این زمینه بسیار محدود است. هنوز مشخص نشده است که این محصولات به ویژه برای آلرژی به حیوانات خانگی چقدر می‌توانند مؤثر باشند. درمان‌های گیاهی که مزایای بالقوه‌ای را نشان می‌دهند، درمقایسه با داروهای سنتی مکانیسم مشابهی در بدن دارند.
بهترین تصفیه کننده‌های هوا برای حساسیت به گربه
فیلتر با قابلیت حذف ذرات معلق هوا با راندمان بالا(HEPA) یکی از بهترین دفاع‌ها در برابر حساسیت به گربه هستند. آن‌ها با عبور هوا از طريق يك فيلتر مخصوص كه باعث جداکردن تکه‌های پوست حیوانات خانگی و همچنين گرده، مایت گرد و غبار و ساير آلرژن‌ها مي‌شوند، آلرژن‌هاي موجود در هوا را كاهش مي دهند.
حساسیت به گربه در نوزادان
در میان دانشمندان بحث و گفتگوهایی وجود دارد که آیا نوزادانی که در سنین جوانی در معرض حیوانات قرار دارند، دچار حساسیت می‌شوند یا خلاف آن صادق است. مطالعات اخیر به نتایج متناقضی رسیده است. یک مطالعه در سال ۲۰۱۵ نشان داد که قرار گرفتن نوزادان در معرض گربه‌ها و سگ‌ها در خانه، خطر ابتلا به آلرژی در چهار سال اول زندگی کودک را افزایش می‌دهد.
از طرف دیگر، یک مطالعه در سال ۲۰۱۱ نشان داد که نوزادانی که با گربه‌ها زندگی می‌کنند، به خصوص در سال اول زندگی، در بدن آن‌ها آنتی بادی نسبت به آن حیوان خانگی تولید می‌شود و بعدها احتمال ابتلا به آلرژی کم‌تری دارند.
یک مطالعه در سال ۲۰۱۷ نشان داد که تماس گربه‌ها و سگ‌ها نوزادان مزیت‌هایی هم مانند انتقال برخی از باکتری‌های مفید به نوزاد، دارند. این مطالعه نتیجه گرفت که نوزادانی که در دوران جنینی در معرض یک گربه یا سگ در خانه هستند ممکن است در آینده نسبت به نوزادانی که در معرض این شرایط قرار نگرفته‌اند، احتمال ابتلا به حساسیت کم‌تری داشته باشند.
پزشک شما قادر خواهد بود که به سؤالات شما درباره کودک و گربه شما پاسخ دهد. برای کودکانی که حساسیت دارند، از بین بردن اسباب بازی‌های پارچه‌ای و حیوانات پر شده و جایگزین کردن آن‌ها با اسباب بازی‌های پلاستیکی یا قابل شستشو ممکن است به تسکین علائم کمک کند.
کاهش حساسیت به گربه
پیش‌گیری و جلوگیری از ابتلا به آلرژی در وهله اول بهترین راه است اما اگر متوجه شدید که به گربه خود حساسیت دارید، گزینه های دیگری غیر از خلاص شدن از حیوان خانگی شما وجود دارد. برای کاهش علائم خود می‌توانید از این راهکارها کمک بگیرید.
- گربه را از اتاق خواب خود دور نگه دارید.
- دستان خود را بعد از لمس کردن گربه بشویید.
- از مبلمان که حاوی ابر زیادی می‌باشند کم‌‌تر استفاده کنید. زمین خانه را به‌طور سرتاسری فرش نکنید. استفاده از کفپوش های چوبی یا کاشی شده و دیوارهای تمیز به کاهش آلرژن‌ها کمک می‌کند.
- پادری یا روکش مبلمان را طوری انتخاب کنید که بتوان آن‌ها را در آب داغ شستشو داد، و آن‌ها را مرتبا بشویید.
- دریچه های گرمایشی و تهویه مطبوع را بوسیله یک پارچه فیلترکننده متراکم مانند پارچه کتانی با بافتی نرم(cheesecloth)پوشش دهید.
- دستگاه تمیز کننده هوا نصب کنید.
- فیلترها را بارها در واحدهای تهویه مطبوع و وسایل گرمایشی تعویض کنید.
- سطح رطوبت را در خانه خود در حدود ۴۰ درصد نگه دارید.
- هفتگی خانه را با جاروبرقی مجهز به فیلتر هپا، جارو بکشید.
- هنگام گردگیری یا تمیز کردن از ماسک صورت استفاده کنید.
- یک فرد که حساسیت نداشته باشد را استخدام کنید تا مرتباً خانه را گردگیری کند و سطل آشغال را تمیز کند.
اگر حساسیت شدید به گربه دارید، در مورد ایمونوتراپی به عنوان یک روش درمانی طولانی مدت با پزشک خود صحبت کنید.
