نگاه کلی
سرطان مهبل نوعی سرطان است که در سطح خارجی دستگاه تناسلی زن رخ می‌دهد. ولوواس ناحیه پوستی است که مجرای ادرار و مهبل را احاطه کرده است، از جمله کلیتوریس و لابیا.
سرطان مهبل معمولاً به صورت یک توده یا درد بر روی مهبل ایجاد می‌شود، که اغلب باعث خارش می‌شود. اگرچه ممکن است در هر سنی بروز کند، سرطان مهبل معمولاً در بزرگسالان مسن تشخیص داده می‌شود.
درمان سرطان مهبل معمولاً شامل جراحی برای از بین بردن سرطان و کمی از بافت سالم اطراف آن است. بعضی اوقات جراحی سرطان مهبل نیاز به از بین بردن کامل مهبل دارد. هرچه سرطان مهبل زودتر تشخیص داده شود، نیاز به جراحی گسترده کمتر خواهد بود.
علائم سرطان مهبل
علائم و نشانه‌های سرطان مهبل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- خارش به‌صورت مداوم
- درد و حساسیت
- خونریزی که ناشی از قاعدگی نیست
- تغییراتی در پوست، مانند تغییر رنگ یا ضخیم شدن
- برآمدگی‌های توده مانند، زگیل یا زخم باز (زخم)
چه زمانی نیاز هست که به پزشک مراجعه کنید؟
در صورت بروز هرگونه علائم مداوم که باعث نگرانی شما شود با پزشک یا متخصص زنان و زایمان ملاقات کنید.
علل سرطان مهبل
هنوز مشخص نیست که چه عواملی باعث بروز سرطان مهبل می‌شوند.
به طور کلی، پزشکان می‌دانند که سرطان از زمانی که سلول جهش در DNA خود ایجاد می‌کند، شروع می‌شود. جهش‌ها به سلول اجازه می‌دهند که به سرعت رشد و تقسیم را انجام دهد. وقتی سلولهای عادی دیگر از بین می‌روند، این سلول‌ها زنده می مانند. سلولهای جمع شده توموری را تشکیل می‌دهند که ممکن است سرطانی باشد، به بافت اطراف حمله کند و به قسمت‌های دیگر بدن سرایت کند.
انواع سرطان مهبل
نوع سلولی که سرطان مهبل در آن شروع می‌شود، به پزشک کمک می‌کند تا بتواند موثرترین درمان را انجام دهد.
متداول ترین انواع سرطان مهبل شامل موارد زیر است:
سرطان سلول سنگفرشی مهبل. این سرطان در سلولهای نازک و مسطح شروع می شود که سطح روده را ردیف می کنند. اکثر سرطان های مهبل کارسینوم سلول سنگفرشی هستند.
مهبل ملانوما. این سرطان در سلولهای تولید کننده رنگدانه که در پوست وجود دارد، شروع می‌شود.
ریسک فاکتورهای ابتلا به سرطان مهبل
اگرچه علت دقیق ابتلا به سرطان مهبل مشخص نیست، اما به نظر می رسد عوامل خاصی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد، از جمله:
با افزایش سن خطر ابتلا افزایش می یابد، هر چند ممکن است در هر سنی بروز کند. میانگین سن ۶۵ سال است.
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) . HPV یک عفونت مقاربتی است که خطر ابتلا به چندین سرطان از جمله سرطان مهبل و سرطان دهانه رحم را افزایش می‌دهد. بسیاری از افراد جوان، مقاربتی در معرض HPV قرار دارند، اما در بیشتر موارد این عفونت به خودی خود از بین می‌رود. از نظر برخی از پزشکان، این عفونت باعث تغییرات سلولی شده و خطر ابتلا به سرطان را در آینده افزایش می‌دهد.
سیگار کشیدن. سیگار کشیدن خطر ابتلا به سرطان مهبل را افزایش می‌دهد.
داشتن سیستم ایمنی ضعیف. افرادی که برای سرکوب سیستم ایمنی بدن از دارو استفاده می‌کنند، مانند افرادی که پیوند اعضای بدن انجام داده‌اند و افرادی که دارای شرایطی هستند که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند، مانند ویروس نقص ایمنی انسان (HIV)، خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان مهبل دارند.
داشتن سابقه‌ای از شرایط پیش سرطانی مهبل. نئوپلازی داخل رحمی Vulvar یک بیماری پیش سرطانی است که خطر ابتلا به سرطان مهبل را افزایش می‌دهد. اغلب موارد نئوپلازی داخل روده‌ای داخل روده هرگز به سرطان مبتلا نمی شوند، اما تعداد کمی از آنها به سرطان مهاجم تبدیل می‌شوند. به همین دلیل، پزشک ممکن است برای از بین بردن سلولهای غیرطبیعی آن ناحیه و بررسی‌های دوره‌ای ، درمانی را توصیه کند.
داشتن یک وضعیت پوستی خاص در مهبل. گلسنگ اسکلروز، که باعث لاغر و خارش پوست مهبل می شود، خطر ابتلا به سرطان مهبل را افزایش می‌دهد.
پیشگیری از ابتلا به سرطان مهبل
خطر ابتلا به عفونت‌های مقاربتی را کاهش دهید.
برای کاهش خطر ابتلا به سرطان مهبل، خطر ابتلا به ویروس جنسی HPV را کاهش دهید:
کاهش تعداد شرکی جنسی. هرچه شرکای جنسی بیشتری داشته باشید، خطر قرار گرفتن در معرض HPV بیشتر می‌شود.
استفاده از کاندوم. کاندوم ممکن است خطر ابتلا به HPV را کاهش دهد اما نمی‌تواند کاملاً در برابر آن محافظت کند.
واکسن HPV بزنید. كودكان و بزرگسالان ممكن است واكسن HPV را دریافت کنند، كه در برابر سویه‌های خاصی از ویروس كه احتمالا بیشترین موارد سرطان مهبل را سبب می‌شوند، محافظت می‌کنند.
در مورد معاینات لگن از پزشک خود سؤال کنید
از پزشک خود بپرسید که چند بار باید تحت معاینات لگن قرار بگیرید. این معاینات به پزشک شما اجازه می دهند تا روده را از نظر بصری معاینه کند و اندام تناسلی داخلی شما را به صورت دستی معاینه کند تا ناهنجاری‌ها را بررسی کند.
برای تعیین مناسب ترین برنامه آزمون غربالگری برای شما، با پزشک خود صحبت کنید.
تشخیص سرطان مهبل
آزمایشات و روش‌های مورد استفاده برای تشخیص سرطان روده شامل:
بررسی مهبل بیمار. احتمالاً پزشک معاینه فیزیکی در مورد مهبل شما انجام خواهد داد تا ناهنجاری‌ها را کشف کند.
استفاده از یک دستگاه بزرگنمایی ویژه برای بررسی مهبل. در طی معاینه کولپوسکوپی، پزشک شما از دستگاهی استفاده می‌کند، که مانند یک ذره بین عمل می‌کند تا از نزدیکی مهبل شما در نواحی غیر طبیعی بررسی کند.
برداشتن نمونه‌ای از بافت برای آزمایش (بیوپسی). برای بررسی ناحیه مشکوک از پوست متورم، پزشک ممکن است بیوپسی انجام دهد. در طی یک روش بیوپسی، منطقه موردنظر بی‌حسی موضعی انجام می‌دهند. و از یک اسکالپل یا ابزار برش مخصوص برای پاک کردن تمام یا بخشی از ناحیه مشکوک استفاده می‌شود. بسته به اینکه چه مقدار پوست از بین برود، ممکن است به بخیه نیاز داشته باشید.
تعیین stage سرطان
پس از تایید تشخیص، پزشک برای تعیین اندازه و میزان (مرحله) سرطان شما تلاش می‌کند. تست‌های این مرحله می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
معاینه در ناحیه لگن. ممکن است پزشک شما برای بررسی علائم مربوط به شیوع سرطان، لگن شما را معاینه کند.
تست‌های تصویربرداری. آزمایشات تصویربرداری ممکن است شامل اشعه X، توموگرافی کامپیوتری (CT)، تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) و توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) باشد.
مراحل سرطان مهبل
سرطان مهبل شما با اعداد رومی درجه‌بندی می‌شود. مراحل سرطان مهبل شامل موارد زیر است:
مرحله اول تومور كوچكی را نشان می‌دهد كه محدود به مهبل یا ناحیه پوست بین دهانه واژن و مقعد (پرینه) شماست. این سرطان در غدد لنفاوی یا مناطق دیگر بدن شما گسترش نیافته است.
تومورهای مرحله دوم موارد گسترش یافته به ساختارهای مجاور، مانند قسمت‌های پایین مجرای ادرار، مهبل و مقعد است.
سرطان مرحله سوم در غدد لنفاوی شیوع یافته است.
مرحله چهارم نشان دهنده سرطانی است که بطور گسترده در غدد لنفاوی گسترش یافته است، یا در قسمت‌های بالای مجرای ادرار یا مهبل گسترش یافته‌است، یا به مثانه، روده یا استخوان لگن گسترش یافته است. سرطان ممکن است در قسمت‌های دوردست بدن شما هم گسترش یافته باشد (متاستاز داده باشد).
ملانومای مهبل از یک سیستم مرحله‌بندی متفاوت استفاده می‌کند.
درمان سرطان مهبل
گزینه‌های درمانی سرطان مهبل بستگی به نوع و مرحله سرطان شما، به سلامت کلی شما و ترجیحات شما بستگی دارد.
جراحی برای برداشتن سرطان مهبل
عملیاتی که برای درمان سرطان مهبل انجام می‌شود عبارتنداز:
برداشتن بافت سرطانی و بافت سالم اطراف. این روش که ممکن است به آن عمل خارج شدن موضعی گسترده یا برداشتن رادیکال نیز گفته شود، مستلزم برداشتن سرطان و مقدار کمی از بافت طبیعی است که آن را احاطه کرده است. برداشتن ناحیه سالم اطراف، کمک می‌کند تا مطمن شویم که سلول سرطانی‌ای باقی نمانده است.
جراحی گسترده تر. جراحی برای برداشتن بخشی از مهبل (ولوکتومی جزئی) یا کل مهبل، از جمله بافت زیرین (ولوکتومی رادیکال)، ممکن است گزینه‌ای برای سرطان‌های بزرگتر باشد. با این حال، پزشکان ممکن است ترکیب پرتودرمانی و شیمی درمانی را به منظور کوچک کردن تومور قبل از عمل توصیه کنند.
جراحی برای برداشتن کامل مهبل خطر ابتلا به عوارضی مانند عفونت و مشکلات بهبودی محل برش را در پی دارد.
جراحی مهبل ممکن است باعث تغییر در ناحیه تناسلی شما شود. بسته به عمل، ناحیه تناسلی شما ممکن است بی حس شود و ممکن است در طول مقاربت نتوانید به ارگاسم برسید.
جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی مجاور
سرطان مهبل می‌تواند به غدد لنفاوی در کشاله ران گسترش یابد، بنابراین پزشک شما ممکن است در زمان انجام عمل جراحی برای رفع سرطان، این غدد لنفاوی رابردارد. بسته به وضعیت شما، پزشک ممکن است تنها چند گره لنفاوی یا بسیاری از گره‌های لنفاوی را بردارد.
برداشتن غدد لنفاوی می‌تواند باعث احتباس مایعات و تورم پا شود، شرایطی به نام لنفودما.
در شرایط خاص، جراحان ممکن است از تکنیکی استفاده کنند که به آنها امکان حذف گره‌های لنفاوی کمتری را می‌دهد. با استفاده از بیوپسی غدد لنفاوی استینل، این روش شامل شناسایی غدد لنفاوی است که در ابتدا سرطان احتمالاً در آنها شیوع پیدا می‌کند. جراح سپس آن غدد لنفاوی را برای آزمایش برمی‌دارد. اگر سلولهای سرطانی در آن غدد لنفاوی یافت نشوند، بعید است سلولهای سرطانی به سایر غدد لنفاوی گسترش یافته باشند.
پرتو درمانی
در پرتودرمانی از پرتوهای پر انرژی مانند پرتوهای ایکس و پروتون برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می‌شود. پرتودرمانی برای سرطان مهبل معمولاً توسط دستگاهی انجام می‌شود که در اطراف بدن شما حرکت می‌کند و اشعه را به نقاط دقیق روی پوست شما هدایت می کند (پرتوهای خارجی).
پرتودرمانی گاهی اوقات برای کوچک کردن سرطان‌های بزرگ مهبل استفاده می‌شود تا احتمال موفقیت در جراحی بالا رود. پرتودرمانی گاهی با شیمی درمانی ترکیب می‌شود که می‌تواند سلولهای سرطانی را در برابر پرتودرمانی آسیب پذیرتر کند.
اگر سلولهای سرطانی در غدد لنفاوی شما کشف شود، پزشک ممکن است پرتودرمانی را در ناحیه اطراف غدد لنفاوی شما توصیه کند تا سلولهای سرطانی را که ممکن است بعد از عمل باقی بمانند، از بین ببرد. پرتوتابی در بعضی مواقع با شیمی درمانی همراه است.
شیمی درمانی
در شیمی درمانی از موادی برای از بین بردن سلولهای سرطانی استفاده می‌کنند. که از طریق وریدی در بازو تزریق می‌شوند.
برای مبتلایان به سرطان مهبل پیشرفته که متاستاز داده است، شیمی درمانی ممکن است گزینه مناسبی باشد.
شیمی درمانی گاهی اوقات با پرتودرمانی برای کوچک کردن سرطان‌های بزرگ مهبل ترکیب می‌شود تا احتمال موفقیت در عمل جراحی بیشتر شود. در صورت وجود شواهدی مبنی بر سرطان در غدد لنفاوی، شیمی درمانی ممکن است با پرتوتابی همراه باشد.
آزمایشات پیگیری بعد از درمان
بعد از اتمام درمان سرطان مهبل، پزشک ممکن است معاینات دوره‌ای را برای بررسی عود سرطان توصیه کند. حتی پس از درمان موفقیت آمیز، سرطان مهبل می‌تواند برگردد. پزشک شما برنامه معاینات پیگیری را برای شما مناسب تعیین می‌کند، اما پزشکان به طور کلی سالانه دو تا چهار دوره بررسی را برای دو سال اول بعد از درمان سرطان مهبل توصیه می‌کنند.
آزمایشات بالینی
کلینیک مایو آزمایشات و مداخلات جدید را به عنوان ابزاری برای پیشگیری، تشخیص، درمان یا مدیریت این بیماری انجام می‌دهد.
مقابله و حمایت
زندگی با سرطان مهبل می‌تواند چالش برانگیز باشد. اگرچه پاسخ‌های آسانی برای مقابله با سرطان ولور وجود ندارد، پیشنهادات زیر ممکن است به شما کمک کند:
در مورد سرطان مهبل به اندازه کافی بیاموزید تا در تصمیم گیری‌های درمانی راحت باشید از پزشک خود بخواهید مبانی سرطان شما را توضیح دهد، مانند اینکه چه نوع سلولی درگیر است و سرطان شما در چه مرحله است. همچنین از پزشک یا پرستار خود بخواهید که منابع خوبی را ارائه دهد. و در مورد گزینه های درمانی خود با پزشک صحبت کنید.
در مورد احساسات خود مشورت کنید و حرف بزنید. هنگامی که احساس آمادگی کردید، در مواجهه با درمان سرطان با کسی که او اعتماد دارید، صحبت کنید. این ممکن است یک دوست، یک عضو خانواده، پزشک شما، یک مددکار اجتماعی، یا یک مشاور باشد.
با سایر افراد سرطانی ارتباط برقرار کنید. ممکن است صحبت با سایر افراد مبتلا به سرطان مهبل مفید باشد. آنها می‌توانند به شما بگویند که چگونه با مشکلات می‌توانید مقابله کنید. در مورد گروه‌های پشتیبانی در منطقه خود از پزشک خود سؤال کنید. یا با سازمان‌های حمایتی مانند انجمن سرطان آمریکا تماس بگیرید. تابلوهای پیام آنلاین، مانند برنامه‌هایی که توسط شبکه سرطان Survivors سرطان جامعه آمریکا ارائه شده است، همچنین می‌تواند شما را به دیگران مبتلایان به سرطان مهبل وصل کند.
از رابطه جنسی نترسید. واکنش طبیعی شما نسبت به تغییرات در بدن ممکن است از برقراری رابطه جنسی جلوگیری کند. اگرچه ممکن است آسان نباشد، در مورد احساسات خود با شریک زندگی خود صحبت کنید. همچنین ممکن است صحبت کردن با یک درمانگر، به تنهایی یا همراه با شریک زندگی خود، مفید باشد. به یاد داشته باشید که می‌توانید احساسات خود را از بسیاری جهات بیان کنید. لمس کردن، نگه داشتن، بغل کردن و نوازش کردن ممکن است برای شما و شریک زندگی خود بسیار مهم‌تر شود.
آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
اولین ملاقات شما معمولاً با پزشک مراقبت‌های اولیه و یا متخصص زنان انجام می‌شود.و اگر تشخیص سرطان داشته باشد، به احتمال زیاد به یک انکولوژیست زنان، ارجاع می‌دهد.
از آنجا که قرار ملاقات‌ها کوتاه است و به خاطر سپردن تمام چیزهایی که می‌خواهید بپرسید و صحبت کنید، دشوار است؛ بهتر است که از قبل آماده باشید.
در اینجا چند پیشنهاد برای آمادگی قبلی شما آورده شده است.
کارهایی شما می توانید انجام دهید
از محدودیت های قبل از قرار ملاقات، مانند محدود کردن رژیم غذایی قبل از قرار ملاقات، آگاه باشید.
علائمی را که تجربه می‌کنید بنویسید، از جمله مواردی که ممکن است به قرار ملاقات شما ارتباطی نداشته باشد.
اطلاعات شخصی اصلی، از جمله فشارهای اساسی یا تغییرات اخیر زندگی را بنویسید.
لیستی از تمام داروها، ویتامین‌ها یا مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید تهیه کنید.
از یکی از بستگان یا دوستان خود بخواهید تا شما را همراهی کنند و توصیههای پزشک را به‌خاطر بسپارند
سوالاتت رو برای پرسیدن از دکتر بنویس.
زمان شما برای ملاقات با پزشک محدود است، بنابراین تهیه لیستی از سوالات می‌تواند به شما کمک کند تا بیشترین بهره را از بودن در کنار پزشک ببرید.. سوالات خود را به‌ترتیب اهمیت بپرسید.
درمورد سرطان مهبل، برخی از سؤال‌های اساسی که باید مطرح شود عبارتند از:
- به چه نوع تست هایی نیاز دارم؟
- آیا برای آمادگی در این تست‌ها باید کاری انجام دهم؟
- غیر از سرطان مهبل، آیا علل احتمالی دیگری برای بروز این علائم وجود دارد؟
- چه نوع سرطان مهبلی دارم؟
- سرطان من در چه مرحله‌ای است؟
- چه نوع گزینه‌های جراحی برای من وجود دارد؟
- هر نوع جراحی چه میزان موفقیتی دارد؟
- معایب انواع جراحی چیست؟
- آیا به پوشیدن کیسه استومی نیاز دارم؟
- اشعه یا شیمی درمانی چیست؟ آیا گزینه مناسبی برای من است؟
- این روش‌های درمانی تا چه حد موفقیت‌آمیز است؟
هر نوع درمان دارای چه عوارض جانبی است؟
- این درمان‌ها په تاثیری بر من خواهد گذاشت؟
- آیا بعد از معالجه قادر به فرزندآوری خواهم شد؟
- چگونه باید برای درمان آماده شوم؟
- کدام دوره عملی را پیشنهاد می‌کنید؟
- شانس عود چقدر است؟
- پیش آگهی من چیست؟
علاوه بر این سوالات هر سوال دیگری که برای شما ایجاد شد از پرسیدن آن دریغ نکنید.
چه انتظاری از پزشک دارید؟
پزشک شما احتمالاً چندین سؤال خواهد پرسید.
برخی از سؤالاتی که ممکن است پزشک از شما بپرسد شامل موارد زیر است:
- چه زمانی متوجه این علائم شدید؟
- چند بار این علائم را تجربه کرده‌اید؟
- شدت علائم شما چقدر است؟
- آیا چیزی باعث بهبود علائم شما می‌شود؟
- آیا چیزی باعث بدتر شدن علائم شما می‌شود؟
- آیا تاکنون به بیماری گلسنگ اسکلروز مبتلا شده‌اید؟
- آیا تاکنون آزمایش پاپ اسمیر غیر طبیعی داشته‌اید؟
- آیا تا به حال به HPV مبتلا شده‌اید؟
