انتشار این مقاله


تست تشخیصی کرونا چه انواعی دارد و چگونه انجام می شود؟

بیماری کرونا ویروس ۲۰۱۹، که در حال حاضر به عنوان پندمیک شناخته می‌شود، روزانه باعث نابودی افراد زیادی می‌گردد. در این مقاله سعی شده است تا راجع به تست تشخیص کرونا و آلودگی افراد به ویروس SARS-CoV-2 بحث شود.

بیماری کرونا ویروس ۲۰۱۹، که در حال حاضر به عنوان پندمیک شناخته می‌شود، روزانه باعث نابودی افراد زیادی می‌گردد. در این مقاله سعی شده است تا راجع به تست تشخیص کرونا و آلودگی افراد به ویروس SARS-CoV-2 بحث شود.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) دو نوع آزمایش را برای تشخیص COVID-19 تأیید کرده است:
  1. آزمایش مولکولی
  2. آزمایش آنتی ژن
  • آزمایش مولکولی: در این تست تشخیصی، با استفاده از آزمایش PCR، ماده ژنتیکی ویروس COVID-19 به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) تشخیص داده می‌شود. مسئول مراقبت های بهداشتی، با استفاده از یک سواب مخاط بینی یا گلو یا در موارد نادر مخاط بزاقی را جمع‌آوری می کند. در صورتی که نمونه گیری در آزمایشگاه صورت گیرد، در عرض چند دقیقه و در صورتی که در محلی غیر از آزمایشگاه صورت گیرد، در عرض چند روز ارائه خواهد شد. آزمایش های مولکولی هنگام انجام باید توسط یک متخصص مراقبت های بهداشتی و با دقت بسیار بالایی انجام شود. اما باید توجه داشت که سرعت بالا در نمونه برداری این احتمال را نیز دارد که از برخی فاکتورهای عفونت، برداشت صورت نگیرد.
  • آزمایش آنتی ژن: این آزمایش تشخیصی، به سرعت پروتئین های خاصی از ویروس COVID-19 را شناسایی می کند. برای نمونه گیری از مخاط از سواب بینی یا گلو استفاده می شود. آزمایش های آنتی ژن می توانند در عرض چند دقیقه نتیجه بدهند. از آنجا که این آزمایشات سریعتر و ارزان تر از تست‌های مولکولی هستند ، برخی از متخصصان این روش را برای استفاده در تعداد زیاد کاربردی تر می دانند. نتیجه آزمایش آنتی ژن مثبت بسیار دقیق در نظر گرفته می شود، اما احتمال نتایج منفی کاذب وجود دارد. بنابراین آزمایش های آنتی ژن به اندازه تست های مولکولی حساس نیستند. در برخی شرایط ، پزشک ممکن است آزمایش مولکولی را برای تأیید نتیجه آزمایش آنتی ژن منفی درخواست کند.

دسترسی به تست های تشخیصی COVID-19 و محل انجام آزمایش ممکن است بسته به محل زندگی و توصیه‌های مقامات بهداشت عمومی محلی متفاوت باشد.

کاربرد تست تشخیص کرونا

در ایالات متحده، پزشک در صورت داشتن هر یک از گزینه‌های زیر، آزمایش تشخیصی COVID-19 را توصیه می‌کند:

  • وجود علائم COVID-19 مانند تب، سرفه، خستگی یا تنگی نفس
  • ارتباط نزدیک با فرد مبتلا به کووید-۱۹ یا مشکوک به کووید-۱۹
  • دارای بیماری زمینه ای یا شرایط خاص
برخی از گروه ها برای انجام تست تشخیص کرونا در اولویت هستند. این افراد، شامل علائم و نشانه های COVID-19 است که:
  • جز کادر درمان باشد یا در محلی کار کند که رفت و آمد زیاد باشد.
  • در مراکز مراقبت طولانی مدت، مانند خانه سالمندان یا سایر مکانهایی که افراد ارتباط نزدیکی باهم دارند مثل زندان
  • در بیمارستان تحت مراقبت قرار گیرد.

طبق دستورالعمل های بهداشتی، اولویت بندی تست افراد می‌تواند متفاوت باشد.

برخی از افراد مبتلا به ویروس COVID-19 ممکن است بدون علامت باشند. اما با این وجود، ناقل ویروس شناخته می‌شوند. در صورت دسترسی بیشتر به کیتهای تشخیصی COVID-19، در بعضی مناطق برای افراد بدون علامت نیز آزمایش‌ انجام می شود. اگر نتیجه آزمایش افراد بدون علائم مثبت باشند، برای کمک به مهار شیوع ویروس باید دستورالعمل‌ها را دنبال کنند.

خطرات تست تشخیص کرونا

این احتمال وجود دارد که نتیجه آزمایش تشخیصی COVID-19، منفی کاذب باشد. این بدان معنی است که آزمایش، وجود ویروس COVID-19 را تشخیص نداده است؛ هر چند که فرد واقعاً به آن مبتلا باشد. در صورتیکه اقدامات احتیاطی لازم مانند عمل به حفظ فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک انجام نشود، خطر انتقال افزایش می‌یابد.

احتمال نتیجه منفی کاذب به نوع و حساسیت تست تشخیصی COVID-19، صحت نمونه گیری و دقت آزمایشگاه بستگی دارد. توجه داشته باشید که نباید به هرگونه تستی که از طرف سازمان غذا و دارو تایی نشده است، اطمینان کنید.

دستورالعمل‌های لازم

اگر احتمال می دهید که ممکن است به COVID-19 مبتلا شده باشید، به پزشک مراجعه کنید تا علائمتان بررسی شود. در این شرایط پزشک و کادر درمان ضمن رعایت پروتکل‌ها و استفاده  از تجهیزات محافظ شخصی، دستورالعمل‌های لازم را در مورد مکان و نحوه انجام آزمایش به شما یاد خواهند داد. هنگام مراجعه به کلینیک هم خودتان و هم همراهتان ماسک بزنید.

انتظارات بیمار

برای انجام آزمایش تشخیصی COVID-19، نمونه ای از مخاط بینی یا گلو یا نمونه ای از بزاق را تهیه می کنند.

  • سواب بینی یا گلو: مراكز كنترل و پيشگيري از بيماري هاي آمريكا يك سواب بيني را توصيه مي كنند ، هرچند كه سواب گلو نیز قابل قبول است. پزشک یا تیم مراقبت های بهداشتی یک چوب کوچک با پنبه را به نوک بینی شما وارد میکند. برای سواب گلو با چوبک از قسمت پشت گلو نمونه برداری میکنند. ممکن است اینکار کمی آزاردهنده باشد. برای سواب بینی، ممکن است این عمل را در هر دو سوراخ بینی انجام دهند. نمونه بسته‌بندی و برای آنالیز به آزمایشگاه فرستاده می‌شود.
  • نمونه بزاق: اگرچه این روش، بهترین راه برای نمونه گیری محسوب نمی شود، اما اگر مشکلی در سواب بینی یا گلو باشد، ممکن است آزمایش بزاق انجام شود. بزاق در لوله مخصوص ریخته می شود. لوله قبل از ارسال به آزمایشگاه جهت آنالیز آب بندی می شود.

اگر سرفه‌های شدید دارید، پزشک ممکن است یک نمونه خلط که شامل ترشحات ریه ها و بخشی تحتانی سیستم تنفسی است جمع کند. این ویروس در ابتدای دوره عفونت بیشتر در بینی و گلو متمرکز است. اما بعد از گذشت بیش از پنج روز از علائم، ویروس تمرکز بیشتری در سیستم تنفسی تحتانی دارد.

علاوه بر تست تشخیصی کرونا رعایت فاصله اجتماعی، پزشک ممکن است سایر شرایط تنفسی مانند آنفولانزا را نیز آزمایش کند؛ چون علائم مشابهی دارند و می تواند علت اصلی بیماری باشد.

برخی از کیت های تست COVID-19 دارای مجوز FDA به بیمار این امکان را می دهد که در خانه نمونه گیری انجام و سپس به آزمایشگاه ارسال شود. البته نمونه گیری توسط تکنسین ها معتبرتر است.

نتایج تست تشخیص کرونا

برخی از آزمایشگاه‌ها، عملکرد سریعی برای ارائه نتایج تشخیصی COVID-19 دارند. در این صورت، شما می توانید نتایج خود را در کمتر از یک ساعت یا در همان روزی که تست کرده اید بدست آورید. سایر آزمایشگاه‌ها ممکن است برای آنالیز نمونه، آن را به آزمایشگاه دیگری ارسال کند. در این صورت، ارائه نتیجه آزمایش چند روز طول میکشد.

نتیجه آزمایش تشخیصی COVID-19، مثبت یا منفی است.

  • نتیجه مثبت: این بدان معناست که در حال حاضر شما به ویروس COVID-19 آلوده هستید. برای مراقبت از خود و جلوگیری از انتشار ویروس به دیگران اقدامات لازم را انجام دهید. تا زمانی که هر سه این شرایط را ندارید ، خودتان را قرنطینه کنید: یک، علائم بهبود یافته باشد. دو، حداقل ۳ روز تب نداشته باشید. سه،  حداقل ۱۰ روز از ظهور علائم گذشته باشد. ممکن است برخی از افراد، بیماریهای زمینه ای داشته باشند یا توانایی کمتری در مقابله با بیماری داشته باشند، که در این صورت، باید مدت بیشتری را در قرنطینه سپری کنند. بنابراین به توصیه های پزشک عمل کنید.
  • نتیجه منفی: این بدان معنی است که شما به احتمال زیاد به ویروس COVID-19 آلوده نشده اید. اما نتیجه منفی کاذب به زمان و کیفیت کیت تشخیص بستگی دارد. حتی اگر نتیجه تست منفی باشد، می توانید در آینده به ویروس آلوده شوید. بنابراین برای جلوگیری از شیوع احتمالی، انجام پروتکلها و رعایت فاصله اجتماعی، استفاده از ماسک و شستن مرتب دست بسیار مهم است. در صورت بروز علائم ممکن است پزشک آزمایش را تکرار کند.

ردیابی بیماری

اگر از نظر ویروس COVID-19 مثبت باشید یا پزشک شما مشکوک است که شما آلوده به ویروس هستید اما هنوز نتایج آزمایش مشخص نشده باشد، از شما خواسته می شود که در ردیابی محل ابتلا همکاری کنید. ردیابی محل ابتلا نقش مهمی در محدود کردن شیوع بیماریهای عفونی دارد. هرچه ردیابی زودتر شروع شود، در محدود کردن شیوع ویروس نیز مؤثرتر است.

برای شروع ، لیستی از افرادی را که با آنها تماس نزدیک داشتید در مدت زمانی که احتمالاً ناقل بوده اید فراهم می کنید. سپس تیم بهداشت عمومی با افراد نزدیک تماس می گیرند تا از وضعیت سلامتی آنها اطلاع داشته باشند. هویت بیمار در طی این تبادل اطلاعات حفظ می شود.

تیم ردیابی اطلاعات لازم برای کاهش خطر ابتلا به ویروس را فراهم می کنند. این فرآیند ممکن است، شامل مراحل تست COVID-19، ماندن در خانه در قرنطینه به مدت ۱۴ روز پس از ابتلا ،آموزشهایی در مورد علائم و اقدامات احتیاطی دیگر باشد.

شهرزاد واقف


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید