جراحی موس یک تکنیک جراحی دقیق بمنظور درمان سرطان پوست است. طی عمل جراحی موس، لایه‌های نازک از پوست مبتلا به سرطان تا باقی ماندن لایه‌ی عاری از سرطان، بصورت پیشرونده برداشته می‌شود. جراحی موس همچنین تحت عنوان جراحی میکروگرافیک موس شناخته می‌شود.
هدف جراحی موس، حذف حداکثر سرطان پوست با وارد کردن آسیب حداقلی به بافت سالم اطراف است. جراحی موس معمولا تحت بیهوشی موضعی بصورت سرپایی انجام می‌شود.
جراحی موس یک پیشرفت به سمت جراحی استاندارد (اکسیزیون موضعی) است که شامل حذف سرطان قابل مشاهده و یک مارژین کوچک از بافت سالم در اطراف آن ناحیه است. جراحی موس، جراحان را قادر می‌سازد تا تمامی سلولهای سرطانی حذف شده در زمان جراحی را شناسایی کنند. این روند، شانس درمان کامل را افزایش داده و نیاز به درمانهای اضافی یا اعمال جراحی اضافی را کاهش می‌دهد.
بیشتر بخوانید: چقدر پوست‌تان را می‌شناسید؟
جراحی موس با چه هدفی انجام می‌شود؟
جراحی موس بمنظور درمان شایع‌ترین سرطانهای پوست، از جمله کارسینوم سلول سنگفرشی و کارسینوم سلول سنگفرشی، در کنار انواعی از ملانوم و انواع ناشایع‌تر سرطانهای پوست استفاده می‌شود.
جراحی موس خصوصا برای سرطانهای پوست با ویژگی‌های زیر، قابل استفاده است:
- سرطانهایی که شانس بالای عود داشته یا پس از درمان اخیر عود کرده‌اند
- سرطانهایی که در نواحی که تمایل به حفظ حداکثری بافت سالم داریم، ازجمله چشم، گوش، بینی، دهان، دست، پا، و نواحی تناسلی
- سرطانهایی که حاشیه‌ی قابل تشخیصی ندارد
- سرطانهایی که بزرگ یا تهاجمی هستند
خطرات
جراحی موس همانند هر عمل جراحی دیگری، خطراتی دارد از جمله:
- خونریزی
- درد یا تندرنس در اطراف ناحیه جراحی
- عفونت
عوارض ناشایع دیگر شامل موارد زیر است:
- گزگز موقت یا دائمی نواحی اطراف محل جراحی در صورتیکه انتهاهای عصبی کوچک بریده شوند
- ضعف موقت یا دائمی ناحیه جراحی در صورتیکه تومور بزرگ بوده و عصبِ مربوط به عضله آسیب ببیند
- خارش یا درد افزایش یابنده در محل جراحی
- اسکار بزرگ شده (کلوئید)
چگونه برای عمل آماده شوید
انتخاب یک جراح موس
جراحی موس از نظر تکنیکی می‌تواند چالش برانگیز باشد. بسیاری از متخصصان پوست (درماتولوژیست‌ها) می‌توانند جراحی موس انجام دهند. برخی از جراحان موس تحت آموزش تخصصی (با عنوان فلوشیپ) بمنظور کسب اطلاعات اضافه درمورد روند انجام عمل و افزایش دقت و کارآیی حین آن، قرار گرفته‌اند.
از پزشک خود در مورد توانایی‌ها و تجربه وی در عمل جراحی موس سوال کنید.
آماده شدن برای جراحی
جراح شما ممکن است روشهایی برای آماده سازی شدن برای جراحی را پیشنهاد دهد. ممکن است موارد زیر از شما درخواست شود:
- مصرف داروهای خاصی را قطع کنید. در مورد داروها و مکملهایی که مصرف می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. برخی از مکملها ممکن است شانس خونریزی شما حین عمل را تحت تاثیر قرار دهد، پس درمورد این داروها نیز با پزشک خود مشورت کنید. مصرف هر دارویی را تا زمانیکه پزشک به شما متذکر نشده، ادامه دهید.
- برنامه روزانه خود در آن روز را آزاد کنید. پیش بینی مدت زمان انجام عمل جراحی موس ممکن نیست. در بسیاری از افراد این عمل کمتر از چهار ساعت بطول مینجامد. ولی جراح شما ممکن است توصیه‌هایی در مورد برنامه روزانه به شما داشته باشد.
- لباس راحت بپوشید. لباس راحتی بپوشید. لباسهای خود را در چند لایه بپوشید تا در صورت نیاز، به سرعت میزان لباس خود را تغییر دهید.
- مواردی که به گذشت زمان کمک می‌کنند، با خود به همراه داشته باشید. کمی معطلی را در زمان جراحی موس پیش بینی کنید. با بردن یک کتاب، مجله یا هر فعالیت دیگری، به گذر زمان کمک کنید.
چه چیزی مورد انتظار است
جراحی موس بصورت یک عمل سرپایی در یک اتاق عمل یا اتاقی در نزدیکی آزمایشگاهی که جراح را فادر به بررسی بافت خارج شده می‌سازد، انجام می‌شود.
در بسیاری از موارد، این عمل ساعات اندکی بطول مینجامد. ولی بدلیل اینکه مشخص کردن میزان گستردگی یک تومور پوستی، دشوار است، پزشکان اغلب کل روز را برای این عمل درنظر می‌گیرند.
در اکثر موارد شما به پوشیدن یک گان جراحی نیازی نخواهید داشت. جراح بمنظور آماده سازی شما برای جراحی، ناحیه مورد نظر را پاکسازی کرده، حاشیه آن را با یک خودکار مخصوص مشخص می‌کند و یک بی حس کننده موضعی به محل تزریق می‌کند. این ترکیب، پوست را بی‌حس می‌کند و شما احساس ناراحتی حین عمل نخواهید داشت.
حین انجام عمل
به محض اینکه ماده بی حس کننده اثر خود را اعمال کرد، جراح از اسکالپل برای خارج کردن قسمت قابل مشاهده سرطان با یک لایه نازک که حاوی لایه‌های بافتی زیرین است، استفاده می‌کند. یک بانداژ موقت بر روی محل برش قرار داده می‌شود. این عمل تنها چند دقیقه به طول مینجامد.
جراح سپس بافت را به آزمایشگاه منتقل می‌کند. این قسمت از پروسه، بیشتر زمان را می‌طلبد.
انتظار یک ساعته یا بیشتر را در اتاق انتظار جراح، درنظر داشته باشید. شما قارد خواهید بود یک میان وعده میل کنید. ولی تا زمان پایان عمل، قادر به ترک دفتر جراح نخواهید بود.
حین انتظار شما، جراح یا تکنیسین بافت را به قطعاتی برش داده و زیر میکروسکوپ مطالعه می‌کند. جراح بیشترین دقت را برای مشخص کردن ناحیه‌ای که بافت از آن برداشته شده‌است، به خرج می‌دهد. بدین صورت، اگر ناحیه کوچکی از بافت درگیر بود، جراح نحوه ادامه عمل را خواهد دانست.
اگر سرطان باقی مانده باشد، جراحی موس ادامه خواهد یافت. جراح یک لایه اضافی از بافت ناجیه درگیر را برداشته و بیشترین میزان بافت سالم را باقی می‌گذراد. دوباره شما بمنظور بررسی بافت توسط جراح، منتظر خواهید بود.
این پروسه تا زمانی که بافت خارج شده، عاری از سرطان باشد، ادامه خواهد یافت. بی حسی موضعی می‌تواند در صورت نیاز، دوباره اعمال شود.
پس از جراحی
پس از خارج کردن تمامی سرطان، جراح و شما در مورد نحوه بازسازی زخم تصمیم خواهید گرفت. بسته به وسعت جراحی، این روند می‌تواند شامل مواردز یر باشد:
- فرصت دادن به زخم برای ترمیم خودبخودی (ترمیم بصورت بستن ثانویه)
- استفاده از بخیه برای بستن زخم (بستن اولیه)
- انتقال پوست از یک ناحیه مجاور برای پوشاندن زخم (فلپ پوستی)
- استفاده از گرفت پوستی از ناحیه دیگری از بدن، مانند پشت گوش، برای پوشاندن زخم
اگر ناحیه جراحی وسیع یا پیچیده است، جراح می‌تواند زخم را بصورت موقت بسته و شما را به جراح دیگری بمنظور جراحی بازساختی، ارجاع دهد.
نتایج
یکی از مزایای جراحی موس این است که شما از نتایج آن در همان لحظه آگاه می‌شود و معمولا جلسه ملاقات را تا زمان پاکسازی کامل سرطان، ترک نمی‌کنید. شما ممکن است یک ملاقات پیگیری با جراح یا پزشک ارجاع دهنده خود بمنظور پایش روند بهبود با هدف ترمیم صحیح زخم، داشته باشید.
پیگیری بمنظور سرطان پوست دیگر
با اینکه جراحی موس نرخ بهبودی بالایی از سرطان پوست دارد، ولی شما همواره یک خطر کوچک برای عود بیماری یا ابتلا به انواع دیگر سرطان، خواهید داشت.
افرادی که سرطان پوست در آنها تشخیص داده می‌شود، در معرض خطر بیشتری برای ابتلای دوباره به سرطان پوست قرار دارند. تقریبا نیمی از افرادی که شایع‌ترین انواع سرطان پوست در آنها تشخیص داده شده است، طی سال به نوع دیگری از سرطان پوست مبتلا می‌شوند.
برای بررسی منظم توسط درماتولوژیست یا پزشک خانواده بمنظور شناسایی هرگونه سرطان پوستی جدید، برنامه ریزی کنید. از درماتولوژیست خود برای تنظیم یک برنامه پیگیری، درخواست کنید. تعداد دفعاتی که به ملاقاتهای پیگیری نیاز خواهید داشت، به تشخیص شما بستگی دارد. سالی یک یا دوبار را درنظر داشته باشید.
