آیا تا به حال احساس کردهاید که ممکن است هر کاری برای ارضا کردن میل گرسنگی خود بکنید؟
تحقیقی جدید بر روی موشها شاید به توضیح این مسئله که چرا گرسنگی میتواند مثل یک نیروی تحریک کننده قدرتمند به نظر برسد، کمک کند.
در این تحقیق، محققان دریافتند که گرسنگی از سایر میلهای فیزیکی، شامل ترس، تشنگی و نیازهای اجتماعی مهمتر است. برای اینکه مشخص کنند کدام احساس مهمتر بود محققان یک سری از آزمایشها را انجام دادند.
در آزمایش اول موشها هم گرسنه و هم تشنه بودند. وقتی که به آنها پیشنهاد غذا یا آب داده شد محققان مشاهده کردند که موشها به سراغ غذا رفتند. این در حالیست که وقتی موشها سیر اما تشنه بودند آنها نوشیدن را انتخاب کردند.
در آزمایشی به منظور مقابل هم قرار دادن گرسنگی و ترس موشهای گرسنه در یک قفس که دارای نواحی با بوی روباه و نواحی دیگر با بوهای ایمنتر اما همچنین دارای غذا قرار داده شدند. آشکار شد که وقتی موشها گرسنه بودند آنها به طرف ناامن برای غذا رفتند. اما وقتی آنها سیر بودند در مناطقی از قفس که امن به نظر میرسید تجمع میکردند.
محققان کشف کردند که گرسنگی همچنین از نیازهای اجتماعی موشها هم مهمتر بود! موشها معمولاً حیوانهای اجتماعی هستند و ترجیح میدهند به همراه سایر موشها باشند. وقتی موشها گرسنه بودند آنها تجمع سایر موشها را برای بدست آوردن غذا ترک کردند.
نورونهای تنظیم شده با گرسنگی
برای فهمیدن اینکه چرا گرسنگی بر سایر حسها چیره شد، پژوهشگران به مغزهای موشها نگاه کردند. آنها روی نوع خاصی از سلولهای عصبی که به گرسنگی مربوط است تمرکز کردند. در این تحقیق، محققان فیبرهای کوچکی که به آنها این توانایی را میداد که بتوانند این سلولهای عصبی را خاموش و روشن کنند در مغز موشها قرار دادند.
وقتی پژوهشگران سلولهای عصبی را فعال کردند موشهایی که غذا خورده بودند همانند موشهایی که تغذیه نشده بودند رفتار کردند. به عبارت دیگر روشن کردن این سلولهای عصبی به منزله روشن کردن گرسنگی بود و در نتیجه موشها را به خوردن مشتاق میکرد.
طبق گفته مایکل کراشس (Michael Krashes) یافتهها اشاره میکنند که این نورونهای تنظیمشده با گرسنگی میتوانند مزیت پیدا کردن غذا را پیشبینی کنند و سپس به تدریج رفتار را تغییر میدهند.
کراشس میگوید:
تصمیم برای یافتن غذا به جای پیدا کردن آب یا مخفی شدن از حیوانات درنده مفاهیم مهم تکاملی دارد. موشها همانند انسانها همیشه با شانسی برای تعقیب کردن یک سری از رفتارها مواجه هستند. اما ما نمیتوانیم همه آن رفتارها را یکباره دنبال کنیم. به جای آن، ما باید انتخاب کنیم که کدام احساس از همه مهمتر است تا هنگام نیاز پاسخ داده شود. اگر بخواهم تکاملی صحبت کنم حیواناتی که همیشه میل درست را صرفنظر از تصمیم دیگران انتخاب کردند نجات یافتهاند، در حالی که حیوانات دیگر نتواستهاند.