سندروم استوکس- آدامز (Adams-Stokes disease) که با نام سنکوپ کاردیو-وسکولار (cardiovascular syncope) نیز شناحته می‌شود، عارضه‌ای قلبی است که به علت مهار انتقال ایمپالس از گره سینوسی-دهلیزی (SAN) به بطن‌ها، ضربان‌سازی در الیاف پورکنژ بطن انجام می‌شود.
به علت تاخیر شروع فعالیت این الیاف، انقباض قلب به مدت ۵ تا ۲۰ ثانیه با اختلال مواجه شده ودر نتیجه‌‌ی این بلوک قلبی، تپش قلب به شکل قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته و درادامه، گلوکزرسانی به مغز مختل شده و فرد بی‌هوش می‌شود.
علائم و نشانه‌ها:
- از دست‌دادن هوشیاری به مدت ۱۰ تا ۳۰ ثانیه
- رنگ‌پریدگی شدید
- بروز حملاتی صرع مانند درصورت ادامه یافتن حمله برای مدتی طولانی
- کاهش ضربان قلب معمولاً تا ۱۵ الی ۴۰ بار در دقیقه
- ریکاوری بسیار سریع – هرچند که بیمار ممکن است احساس سردرگمی کرده و در به‌یادآوری حوادث ناتوان باشد
- معمولا یک حمله‌ی قلبی درجه‌ی ۳ در الکتروکاردیوگرام دیده می‌شود
- حملات می‌توانند چندبار در طول روز رخ دهند
تشخیص
الکتروکاردیوگرام می‌تواند سندروم استوکس-آدامز را تشخیص دهد.
درمان
بسته به زمان یا شدت حمله و میزان آسیب دیدگی قلب، درمان‌های مختلفی نظیر دارو درمانی تا استفاده از ضربان‌ساز با توجه به تشخیص پزشک استفاده می‌شوند اما اصلی‌ترین گام برای درمان آن، درمان عارضه‌ای است که سبب پیدایش این مشکل شده‌است.
این شرایط معمولا با مشکلات عروق کرونر همراه است درنتیجه می‌تواند براثر پیری ظاهر شود؛ دربرخی بیماری‌های قلبی مادرزادی نیز ظاهر شود.
سابقه‌ی خانوادگی بیمار نیز می‌تواند در بروز این سندروم دخیل باشد.
