آیا ایموجی یا شکلک‌ها زبان بدن جدیدی هستند؟ اکنون دانشمندان به این سؤال جواب مثبت می‌دهند.
¯\_(ツ)_/¯ دلیل این که روانشناسان طالب انجام تحقیقات بیشتر روی چرایی استفاده از این شکلک‌ها توسط افراد برای ایجاد ارتباط و توصیف حالشان هنگام حرف زدن می‌باشد، همین موضوع می‌باشد.
بر اساس تحقیقی که دیروز در ژورنال Trends in Cognitive Sciences منتشر شده است، بیشتر از نود درصد افرادی که با اینترنت سروکار دارند از ایموجی‌ها استفاده می‌کنند.
Linda Kaye، استاد ارشد روانشناسی در دانشگاه Edge Hill:
ما عمدتاً از ایموجی‌ها مثل ژست به عنوان راهی برای بهبود بیان احساسات استفاده می‌کنیم. خصیصه‌های ذاتی بسیاری در چگونگی ژست گرفتن ما دخالت دارند و ایموجی‌ها نیز شبیه آن‌ها هستند؛ به ویژه به خاطر تفاوت‌ها در دلیل و چگونگی استفاده‌ی ما از آن‌ها.
با این حال وقتی کار به درک نحوه‌ی بیان احساسات توسط مردم می‌رسد، اکثریت قریب به اتفاق تحقیق به بیان احساسات در برهمکنش‌های رودررو محدود می‌شود. وقتی انسان‌ها با هم ارتباط برقرار می‌کنند، از دو نوع رفتار بهره می‌برند: رفتار شفاهی که گفتار و متن را شامل می‌شود و رفتار غیرشفاهی که بیان حالات چهره را در بر می‌گیرد.
به نظر می‌رسد ایموجی‌ها وظیفه‌ی ارتباطات غیرشفاهی را در پیام‌های تایپ‌شده بر عهده دارند که فاقد رفتارهای غیرشفاهی نامحسوسی هستند که افراد در برهمکنش‌های رودررو نشان می‌دهند. حالتی را در نظر بگیرد که به خاطر لحن یک ایمیل به آن خیره شده‌اید.
در واقع اولین مورد استفاده از 🙂 در انجمن‌های دهه‌ی ۱۹۸۰ پدید آمد، جایی که سعی می‌شد شوخی را در پیام منتقل کرد. یکی از سؤالاتی که محققان در صدد جواب به آن برآمده‌اند این است که آیا مردم در استفاده از ایموجی‌ها احساسات خود را به همان شکلی بروز می‌دهند که در دنیای واقعی نیز همانگونه است؟ برای مثال ارتباطات آنلاین شاید بیشتر در نظر گرفته شده و هشیارانه و کنترل شده باشد. روابط رودررو به نسبت این روابط بیشتر خودبه‌خود اند. شاید شالوده‌ی منحصربه‌فردی در این ارتباطات وجود داشته باشد که آن‌ها نسبت به استفاده از ایموجی‌ها متمایز می‌کند.
مطالعه‌ی شباهت‌ها بین شکل‌های موازی رودررو در مقابل رفتارهای آنلاین می‌تواند تعیین کند که آیا ایموجی‌ها واقعاً توانایی نمایندگی برای احساسات واقعی را دارند یا چیز دیگری به غیر آنچه گوینده قصد ارائه‌ی آن را دارد منتقل می‌کنند!
اگر نگاهی به خصیصه‌های شخصیتی داشته باشیم؛ مثل توافق یا تمایل به دیگر افراد، به نظر می‌آید با استفاده یا عدم استفاده از ایموجی‌ها مرتبط باشد. تحقیقات گذشته برای مثال نشان داد افرادی که بیشتر از ایموجی خنده استفاده می‌کنند، بیشتر گشاده‌رو و مطبوع می‌باشند. خوشبختانه تحقیق روی این مسائل با وجود کیس‌های بسیار، زیاد مشکل نمی‌باشد 🙂
