با این که به نظر نمی‌آید درد، حافظه و اعتیاد به نیکوتین به هم مرتبط باشند ولی همه‌ی این‌ها یک وجه اشتراک دارند و آن هم گیرنده‌های استیل‌کولین نیکوتینی است. به همین خاطر محققان Texas A&M در تلاش اند تا دارویی برای بهبود عملکرد این گیرنده‌ها بسازند که کاربرد مختلف خواهد داشت؛ کاهش درد، کاهش زوال شناختی در ارتباط با آلزایمر و دیگر بیماری‌های عصبی و آسان‌تر کردن ترک استعمال دخانیات.
این گیرنده‌ها از عضلات گرفته تا فرآیندهای حافظه و یادگیری دخیل اند و بسیار گسترده می‌باشند. به همین خاطر تلاش بر این است تا داروهایی بسیار اختصاصی‌تر برای آن‌ها ساخته شود. مشکل این است که هر آگونیستی که برای این گیرنده‌ها ساخته می‌شود روی همه‌ی آن‌ها اثر کرده و نتایج چندگانه‌ای را به دنبال خواهد داشت.
همانطور که همه می‌دانیم نیکوتین ماده‌ای به شدت اعتیادآور می‌باشد و به همین دلیل است که ترک سیگار چنین سخت است. برای جایگزینی آن گاهی آدامس‌های نیکوتین توصیه می‌شوند ولی تنها دارویی که در این میان مجوز سازمان غذا و داروی ایالات متحده را دارد، وارنیکلین (varenicline) است. با این حال عوارضی مثل افسردگی و افکار خودکشی از عوارض جانبی آن می‌باشند. این عوارض به خاطر همان اثر چندگانه‌ی نیکوتین بر گیرنده‌های مختلف می‌باشد.
این بار تلاش بر آن است که به جای ساختن آگونیستی برای استیل‌کولین، سعی کنیم تا عملکر خود آن را بهبود بخشیم. این کار با تعدیل‌کننده‌های مثبت آلوستریک امکان‌پذیر است. این مولکول‌ها می‌توانند به جاهای خاصی از گیرنده‌ها چسبیده و عملکرد آن‌ها را بهبود بخشند. در واقع به جای عوض کردن راننده می‌توانند توانمندی‌های همان راننده را بیشتر کرد.
یکی از اولین نشانه‌هایی که در بیماری آلزایمر دیده می‌شود تخریب اعصاب کولینرژیک در نواحی مرتبط می‌باشد. به همین دلیل افزایش عملکرد آن‌ها تأثیر زیادی هم می‌تواند روی چنین بیماری‌هایی داشته باشد. ولی نباید این را هم از خاطر برد که چنین دارویی می‌تواند سوء‌مصرف به دنبال داشته باشد.
برای مطالعه‌ی بیشتر می‌توانید به منبع اصلی مراجعه کنید.
