انتشار این مقاله


چسب جراحی الهام گرفته شده از حلزون

چسبی تازه که قابلیت چسباندن و ترمیم بافت ارگان‌های حساس را دارد. ماده‌ای طبیعی، غیر سمی و ارزان قیمت. آیا تا به حال بعد از این که از حمام بیرون آمده‌اید سعی کرده‌اید جیزی را به بدنتان بچسبانید، به پوستی نمدار و تازه شسته شده؟ اگر این تلاش را داشته‌اید می‌دانید که چسباندن چیزی در […]

چسبی تازه که قابلیت چسباندن و ترمیم بافت ارگان‌های حساس را دارد. ماده‌ای طبیعی، غیر سمی و ارزان قیمت.

آیا تا به حال بعد از این که از حمام بیرون آمده‌اید سعی کرده‌اید جیزی را به بدنتان بچسبانید، به پوستی نمدار و تازه شسته شده؟ اگر این تلاش را داشته‌اید می‌دانید که چسباندن چیزی در این شرایط کار سختی است و تا حدودی آزاردهنده است. ولی مشکل زمانی بیشتر می‌شود که جایی که می‌خواهید آن را بچسبانید خون در آن جریان داشته باشد و با هر ضربان قلب، آن قسمت حرکت کند.

اکنون، یک تیم بین‌المللی از محققین راه دیگری برای بانداژ ارگان‌های بدن پیدا کرده‌اند، چرا که استفاده از چسب‌ها و بخیه در این موارد کاری سخت و هزینه‌بر است. و جای بسی مسرت است اگر بتوانیم از ماده‌ای غیرسمی، طبیعی و ارزان قیمت برای این هدف استفاده کنیم؛ مخاط حلزون.

درست است، حلزون. البته نه هر حلزونی، محققان در واقع از مخاط کاملا چسبندۀ حلزون Dusky Arion (حلزونی قهوه‌ای رنگ که در اروپا و آمریکای شمالی یافت می‌شود) به عنوان ماده اصلی چسب جراحی تولیدی استفاده کرده‌اند، تا به وسیله این چسب بافت ارگان‌ها را به هم بچسبانند. یک چسب خوب برای بافت‌های بیولوژیکی می‌بایست با قدرت به سطوح لغزنده بچسبد، و کمی انعطاف‌پذیر هم باقی بماند. بیشتر چسب‌هایی که وجود دارند، سمی بوده، به اندازه کافی انعطاف‌پذیر نیستند و محکم نمی‌چسبند و کارایی کافی ندارند.

چسب جراحی‌ای که به بافت‌های بدن به خوبی بچسبد، به سختی یافت می‌شود. گروهی از محققین توانسته‌‌اند با الهام گرفتن از حلزون، چسبی محکم، انعطاف‌پذیر و غیرسمی تولید کنند.

بنابراین، نویسندگان این تحقیق به دنبال راه‌حلی طبیعی برای این مشکل رفتند و آزمایشی به نام Biomimicry (تقلید زیستی) انجام دادند. آن‌ها دریافتند که حلزون ماده‌ای چسبناک و شبیه چسب تولید می‌کند؛ حلزون‌ها زمانی که در حالت دفاعی قرار می‌گیرند این ماده را تولید می‌کنند و به وسیله این ماده سعی می‌کنند که به سطحی محکم بچسبند که مهاجم نتواند آن‌ها را به راحتی از جا کنده و ببرد. این ماده لزج شامل ماده‌ای شیمیایی است که بار مثبت دارد و به همین دلیل به سطوحی که بار منفی دارند با قدرت زیاد می‌چسبد، مانند بافت‌ها و سلول‌ها. همچنین به صورت بیولوژیکی نیز به بافت‌ها و سلول‌ها می‌چسبد، آن هم از طریق پروتئین‌های سطح سلول‌ها.

محققین از این مکانیسم‌ها بهره برده و توانستند چسب محکمی را تولید کنند که بتوان در موارد خاص از آن استفاده کرد و ظاهری شبیه به یک نوار نازک ژلاتین یا پلاستیک داشته باشد، یا این که بتوان آن را به داخل بافت تزریق کرد. این چسب دو لایه دارد؛ یک قسمت چسبنده و یک قسمت انعطاف‌پذیر. با همکاری این دو بخش خصوصیاتی که ما برای یک چسب کارآمد برای ترمیم بافتی و چسباندن زخم‌های خاص، نیاز داشتیم بدست آمد.

این چسب به خوبی و زیبایی توانست پوست، غضروف، قلب تپنده، شریان و کبد خوک را ترمیم و به هم بچسباند. همین‌طور در ترمیم و بهبود زخم کبد موش نیز موثر بود. و همچنین تاثیر منفی‌ای بر روی سلول‌های انسانی در تست ۲۴ ساعته نداشت. پس امروز وقتی در باغچه خانه‌تان حلزونی دیدید، کمی به او فرصت بدهید چرا که این موجود کمک بزرگی به شما خواهد کرد!


مقالات مرتبط:

طراحی چسب زخم جدید با الهام از مخاط حلزون

چسب‌زخم؛ از گذشته تا امروز


محمدابراهیم نیکبخت


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید