آلرژی به موز: هر آن‌چه که باید بدانید

آلرژی به موز به علت وجود پروتئین های خاصی است که می‌توان در موز پیدا کرد. واکنش های آلرژیک از خفیف تا خطرناک را شامل می شود. افرادی که علایم آلرژی به موز را نشان می دهند نیاز به ارزیابی پزشکی برای ارزیابی عوامل خطر آنافیلاکسی و آلرژی به مواد دیگر را دارند. در این افراد آلرژی به لاتکس ایجاد می شود که در بسیاری از محصولات، از جمله دستکش های بهداشتی، بالن ها و برخی از کاندوم ها وجود دارد که قبل از استفاده از محصولات لاتکس باید به پزشک اطلاع داده شود و آزمایش آلرژی لاتکس انجام گیرد.

بروز آلرژی

علائم آلرژی های مختلف از فرد به فرد و از آلرژن به آلرژن متفاوت است. بعضی افراد ممکن است فقط سوزش خفیف پوستی را نشان دهند در حالی که در برخی دیگر واکنش تهدید کننده حیاتی به نام آنافیلاکسی ممکن است رخ دهد. آلرژی به موز نسبتا غیر معمول است و در میان شایع ترین آلرژی ها دسته بندی نمی شود. در بیشتر مناطق جهان، کمتر از ۱ درصد جمعیت به موز آلرژی دارند. با این حال، افراد مبتلا به آلرژی به مواد حاوی پروتئین مشابه با موز در معرض خطر بالایی هستند.

عوامل خطر

در افراد مبتلا به آلرژی به دیگر میوه ها و سبزیجات و یا لاتکس احتمال ابتلا به آلرژی موز بیشتر است. سایر عوامل خطر عبارتند از:

 همچنین در برخی از افراد ناراحتی های گوارشی و در نوزادان ممکن است قرمزی پوست و راش در منطقه ی پوشک دیده شود. هچنین احتمال ایجاد زخم در ناحیه راست روده بزرگسالان وجود دارد.

بعضی از افراد، به خصوص کودکان و نوزادان، پس از خوردن موز و سایر میوه های اسیدی، دجار بثورات قرمز در ناحیه دور دهان می شوند که این یک حساسیت واقعی نیست، بلکه تحریک پوست ناشی از میوه اسیدی می‌باشد. پاک کردن دهان و صورت بلافاصله پس از خوردن می تواند علائم تحریک را کاهش دهد یا از بین ببرد.

مصرف آلرژن های غذایی معمولی، از جمله بادام زمینی، آجیل‌های درختی، سویا و تخم مرغ، در سن ۵ تا ۷ ماهگی برای کودکان توصیه می شود زیرا تاخیر در مصرف این غذاها باعث افزایش خطر آلرژی غذایی می شود. والدین باید نوزادان و کودکان را برای نشانه های سندرم حساسیتی که به نام سندرم انتروکولیت ناشی از پروتئین غذا (FPIES) شناخته می شود، بررسی کنند. کودکان مبتلا به FPIES علائم شدید گوارشی، از جمله استفراغ و اسهال را ۲ تا ۳ ساعت پس از خوردن آلرژن ایجاد می کنند.

بسیاری از نوزادان و کودکان مبتلا به FPIES در ابتدا علائم آلرژی به شیر مادر را نشان می دهند. سپس FPIES معمولا باعث ایجاد آلرژی به بسیاری از غذاها می شود. کودکان مبتلا به این اختلال اغلب نیاز به خوردن یک رژیم محدود دارند و FPIES درمان نشده می تواند باعث سوء تغذیه و کمبود آب بدن شود.

واکنش بدن به موز به ویژه در فصل گرده افشانی و در اواخر تابستان و پاییز دیده می شود. علاوه بر موز، بعضی از غذاهایی که لازم است فرد مبتلا به آلرژی اجتناب کند شامل موارد زیر است:

• آووکادو
• کیوی
• پاپایا
• گوجه فرنگی
• فندق
• سیب زمینی
• فلفل دلمه ای

آلرژی به موز اغلب قابل درمان است که با استفاده از آزمایش آلرژی می توان به تعیین مواد مصرفی برای سلامت فرد پی برد. فرد باید علائم واکنش آلرژیک را به یک پزشک گزارش کند که در صورت لزوم ممکن است او را به آلرژیست ارجاع دهد.

نوزادانی که پس از غذا خوردن موز خارش بدن دارند ممکن است در معرض آنافیلاکسی باشند. والدین باید بلافاصله با پزشک تماس بگیرند. بیش از یک چهارم کودکان در سنین بالاتر آلرژی خود را از دست می دهند، بنابراین ممکن است که یک کودک مبتلا به آلرژی موز در نهایت بتواند موز را با خیال راحت بخورد.

دشواری در تنفس، تورم گلو، از دست دادن هوشیاری و سایر علائم آلرژیک جدی، تهدید کننده زندگی است، بنابراین سریعا باید به پزشک مراجعه شود. پزشک ممکن است تزریق اپی‌نفرین (اپی‌پن) تجویز کند تا از علائم خطرناک آینده کاسته شود.