نگاه کلی
بیماری اسگود شلاتر می‌تواند یک برآمدگی استخوانی دردناک روی استخوان ساق پا درست زیر زانو، ایجاد کند. این بیماری معمولاً در کودکان و نوجوانان در سن رشد ایجاد می‌شود.
اسگود شلاتر اغلب در کودکانی ایجاد می‌شود که ورزش‌هایی مانند دو، پرش، فوتبال، بسکتبال، اسکیت و باله انجام می‌دهند.
زمانی این بیماری در پسران شایع بود. اما شکاف جنسیتی از زمانی که دختران بیشتری در عرصه‌های ورزشی وارد شدند، باریک‌تر شد.
این بیماری به طور معمول در پسران ۱۲ تا ۱۴ ساله و دختران ۱۰ تا ۱۳ ساله رخ می‌دهد. این تفاوت به این دلیل می‌باشد که دختران زودتر از پسران بالغ می‌شوند. زمانی که رشد استخوان متوقف شود، بیماری خود به خود درمان بهبود خواد یافت.
علائم
زانو درد و تورم زیر کشکک زانو، شاخصه‌های اصلی بیماری اسگود شلاتر هستند. انجام فعالیت‌هایی مانند دویدن، زانو زدن و پریدن درد را بدتر می‌کنند، این درد با استراحت آرام می‌گیرد.
بیماری معمولاً در یک پا رخ می‌دهد، اما می‌تواند هر دو پا را نیز درگیر کند. بیماری می‌تواند ماه‌ها تا سال‌ها به طول بیانجامد. همچنین می‌تواند تا زمان توقف رشد کودک دوباره عود کند.
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم
اگر زانو درد کودک سبب مختل شدن فعالیت‌های روزانه وی شود، بهتر است به پزشک مراجعه شود. اگر زانو متورم و قرمز شود یا همراه با تب، قفل شدگی زانو و بی‌ثباتی مفصل باشد، باید فوراً به پزشک مراجعه شود.
دلایل
در حین فعالیت‌هایی مانند دویدن، پریدن و خم شدن – در ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال و باله – عضلات ران (چهار سر ران) تاندونی را که کشکک زانو را به صفحه رشد در بالای استخوان ساق وصل می‌کند، می‌کشد.
این فشار مکرر می‌تواند سبب کشیده شدن تاندون در محل اتصال آن به استخوان شده و درد و التهاب ایجاد کند.
عوامل خطرزا
اصلی‌ترین عوامل خطرزای بیماری اسگود شلاتر عبارتنداز:
سن: این بیماری در سنین بلوغ رخ می‌دهد. به طور معمول در پسران ۱۲ تا ۱۴ ساله و دختران ۱۰ تا ۱۳ ساله رخ می‌دهد. این تفاوت به این دلیل می‌باشد که دختران زودتر از پسران بالغ می‌شوند.
جنسیت: این بیماری در پسران شایع‌تر است. اما شکاف جنسیتی از زمانی که دختران بیشتری در عرصه‌های ورزشی وارد شدند، باریک‌تر شده است.
ورزش: این عارضه بیشتر در ورزش‌هایی پیش می‌آید که شامل دویدن، پریدن و خم شدن هستند.
انعطاف پذیری: سفتی عضله چهار سر ران می‌تواند کشیدگی تاندون را افزایش دهد.
عوارض
عوارض ناشی از بیماری اسگود شلاتر شایع نیستند. در صورت وقوع شامل درد مزمن و تورم در محل مفصل می‌باشد.
حتی پس از رفع علائم، یک برآمدگی استخوانی ممکن است روی استخوان ساق درست زیر کشکک زانو باقی بماند. این برآمدگی می‌تواند تا مدت‌ها باقی بماند، اما مشکلی در عملکرد زانوی وی ایجاد نخواهد کرد.
در موارد نادر، بیماری اسگود شلاتر می‌تواند موجب دور شدن صفحه رشد از استخوان ساق شود.
تشخیص
در معاینه فیزیکی، پزشک زانوی کودک را از نظر درد، حساس شدگی، تورم و قرمزی بررسی خواهد کرد. اشعه ایکس می‌تواند برای مشاهده‌ی استخوان‌های زانو و پا و نیز محل اتصال تاندون کشکک زانو به استخوان ساق، به کار گرفته شود.
درمان
بیماری اسگود شلاتر معمولاً بدون درمان خاصی بهبود می‌یابد. علائم اغلب پس از توقف رشد استخوان رفع می‌شوند.
دارو درمانی
داروهای مسکن مانند استامینوفن، ایبوپروفن و سدیم ناپروکسن می‌توانند کمک کننده باشند.
فیزیوتراپی
جراحی
در موارد بسیار نادر، اگر درد ناتوان کننده باشد و پس از توقف رشد از بین نرود، جراحی برای برداشت برآمدگی استخوانی توصیه می‌شود.
