ملانومای بدخیم یکی از شایع‌ترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در جوانان است. اگرچه درمان های این بیماری در سال‌های اخیر بهبود یافته‌اند، اما بسیاری از بیماران به علت عوارض جانبی نامطلوب این درمان‌ها از آن‌ها استفاده نمی‌کنند.
مقاله مرتبط: ملانومای پنهان؛ مراقب تتو‌ها باشید!
Aglaia Schiza از دانشگاه Uppsala در پایان نامه‌ی خود به بررسی این روش‌های جدید پرداخته است.
اگر ملانومای بدخیم گسترش یابد، نمی‌توان برای آن پیش‌آگهی خوبی متصور شد. به همین دلیل توسعه‌ی استراتژی‌های درمان از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از استراتژی‌های درمان استفاده از سیستم ایمنی بدن است. ملانوما سرطانی در نظر گرفته می‌شود که امیدهای زیادی برای درمان آن، از طریق ژن‌درمانی تحریک ایمنی وجود دارد. روشی که در آن سیستم ایمنی بدن برای از بین بردن سرطان فعال می‌شود. CD40L یک مولکول محرک ایمنی است که با کمک ویروس به تومور منتقل می‌شود و سیستم ایمنی را علیه سلول‌های توموری تحریک می‌کند.
Aglaia Schiza و همکارانش با انجام پژوهشی اثر درمان با ویروس دارای ژن CD40L را بر بیمارن دارای ملانوم منتشر بررسی کردند. هدف از این درمان تحریک سیستم ایمنی در سراسر بدن و جلوگیری از متاستاز سرطان به سایر نقاط بدن است. علاوه بر این، به اکثر بیماران دوز پایینی از سیکلوفسفامید تزریق می‌شود، اگر چه این دوز پایین، اثر سیتوتوکسیک بر روی سلول‌های سرطانی ندارد اما می‌تواند اثر ایمونوتراپی را تقویت کند.
نتایج نشان داد اگرچه این روش درمان ملانوما عوارض جانبی ملایم و گذرایی به دنبال دارد، اما دریافت هم زمان سیکلوفسفامید و ایمونوتراپی AdCD40L شانس زنده ماندن بیماران را افزایش خواهد داد.
Aglaia Schiza دانشجوی دکترای ایمونولوژی، ژنتیک و پاتولوژی در دانشگاه Uppsala اظهار می‌کند که اگر بتوانیم بیماری را در مراحل اولیه با کمک MRI تشخیص دهیم؛ درمان AdCD40L موثرتر خواهد بود.
مقاله مرتبط: تشخیص سریع و آسان‌ِ سرطان پوست با استفاده از دستگاه جدیدی با نام sKan!
Aglaia Schiza در پایان نامه خود به بررسی دو بیمار که با مهارکننده BRAF و ومورافنيب درمان شده‌اند نیز پرداخته است. جهش در ژن کد کننده‌ی پروتیین BRAF در نیمی از تمام افراد مبتلا به ملانوما رخ می‌دهد. این پروتیین بخش مهمی از زنجیره‌ی انتقال سیگنال در سلول‌های سرطانی است. این بیماران می‌توانند با داروهای مهار کننده‌ی BRAF درمان شوند. این روش درمانی برای اولین بار در مورد یک زن حامله گزارش شده است. این روش درمان ملانوما با افزایش مدت زمان حاملگی از اثرات جانبی درمان می‌کاهد. این پایان نامه اولین درمان موفقیت آمیز ملانوما با ومورافنیب را نیز گزارش می‌کند.
