انتشار این مقاله


بید بوگونگ با استفاده از میدان مغناطیسی زمین مسیریابی می‌کند

بید بوگونگ همانند پروانه مونارک مهاجرت‌های بسیار طولانی انجام می‌دهد.

هر سال در بهار، میلیاردها بید بوگونگ (bogong moth) هزاران مایل مسافت در پهنای استرالیا طی کرده و به مکان‌هایی می‌روند که هرگز در آن‌جا حضور نداشته‌اند. مهاجرت بیدها با هدف فرار از گرمای آینده هوا و به قصد فرو رفتن به خواب زمستانی در غارها صورت می‌گیرد. این بیدها چگونه سفری چند هزار مایلی را که ممکن است حتی هفته‌ها طول بکشد با موفقیت به پایان می‌رسانند؟ دانشمندان قبلاً فکر می‌کردند بید بوگونگ به کمک ستارگان مسیر خود را پیدا می‌کند. این ایده شاید دور از ذهن به نظر برسد، ولی سرگین غلتانک یکی از بندپایانی است که از نور قطبیده ماه و یا راه شیری جهت غلتاندن گلوله‌ای از فضولات در طول یک مسیر مستقیم به مدت چند دقیقه، بهره می‌گیرد. به تازگی مشخص شده که ترفند سرگین غلتانک در بیدهای بوگونگ دیده نمی‌شود. نتایج جدیدترین مطالعه‌ای که روی این بید صورت گرفته، مشخص نموده که بیدها به کمک میدان مغناطیسی زمین مسیر خود را پیدا می‌کنند.


مقاله مرتبط: وارونگی مغناطیسی زمین چندان محتمل به نظر نمی‌رسد


این مطالعه برای اولین بار موفق به ارائه‌ی شواهدی موثق در رابطه با توانایی حشرات در جهت‌یابی از طریق میدان‌های مغناطیسی شده است. صرف‌نظر از بید بوگونگ، تنها حشرۀ دیگری که قادر به انجام چنین مهاجرت طولانی است، پروانه شهریار (monarch butterfly) می‌باشد. با این تفاوت که پروانه مونارک از نور خورشید برای پیدا کردن مسیر خود بهره می‌گیرد، ولی بیدها در شب به پرواز در آمده و از تغییرات نور ماه برای جهت‌یابی استفاده می‌کنند.

محققان در این مطالعه، تعدادی از بیدهای بوگونگ مهاجر را جمع‌آوری نمودند. بیدها در ادامه به درون یک طبل پلاستیکی منتقل شده و به میله‌ای فلزی که در مرکز آن قرار داشت بسته شدند. محققان سپس بیدها را در معرض تصویری متحرک از یک کوه قرار دادند و یک میدان مغناطیسی مصنوعی به همان قدرت میدان مغناطیسی زمین را در این سامانه برقرار نمودند. مسیر حرکت بیدها در پاسخ به جهت حرکت میدان مغناطیسی به دقت ثبت گردید. پژوهشگران باور دارند که بیدها با استفاده از سرنخ‌های دیداری و سیگنال‌های مغناطیسی مسیر خود را پیدا می‌کنند. دقیقاً مشابه یک کوهنورد که هم به قطب‌نما نگاه می‌کند و هم از طریق درختان و پستی و بلندی‌های راه جهت خود را می‌یابد.

ولی یک مسئله‌ی دیگر هنوز مجهول باقی مانده است. بیدهایی که از مسیرهای مختلف عازم مهاجرت دور و دراز می‌شوند، چگونه اصلاً می‌دانند که باید به سمت یک غار به خصوص بروند؟ محققان به منظور پاسخ دادن به این سوال، نحوۀ واکنش بیدها تصویر راه شیری و نقش ژنتیک در این حشرات را مورد بررسی قرار خواهند داد.

میلاد شیرولیلو


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید