انتشار این مقاله


آیا بهتر است که خشم خود را نگه دارید یا آن را بیرون بریزید؟

مطالعات نشان داده‌اند که بیرون ریختن خشم باعث رهایی از آن نمی‌شود؛ فقط آن را تشدید می‌کند.

بیرون ریختن خشم، چه با یک همکار در مورد درخواست نامعقول رئیس باشد، چه با یک دوست درباره خطای بزرگ دوست دیگرتان باشد، و چه با برادرتان درباره تماس تلفنی خشمگین مادرتان باشد، ممکن است در لحظه ایده خوبی به نظر بیاید. بگذارید همه‌ش بیرون بریزد و آن وقت همه‌شان از بین می‌روند، درست است؟ نه زیاد. مطالعات نشان داده‌اند که بیرون ریختن خشم باعث رهایی از آن نمی‌شود؛ فقط آن را تشدید می‌کند.

خطرات “دود از کله کسی بلند شدن”

تعدادی از مطالعات به اثرات بیرون ریزی خشم پرداخته‌اند. این مطالعات نشان داده‌اند که به طور کلی دود از کله‌تان بلند شدن، بیرون ریختن خشم‌تان سر کار، یا عصبانی شدن آنلاین هیچ‌وقت باعث نمی‌شوند که شما احساس بهتری داشته باشید. طبق مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۷ که حدودا پنج دهه از مطالعات درباره بیان خشم را مرور کرده بود، هیچ پشتوانه علمی برای مزایای بیرون ریختن خشم وجود ندارد.

نویسندگان این مقاله می نویسند:

مفهوم” بیرون ریزی خشم “راهی است که به طور کلی پذیرفته شده است که می تواند پیامدهای منفی ناشی از خشم را کاهش دهد.

تحقیقات روانشناختی عملا هیچگونه حمایت از اثرات مفید بیرون ریزی خشم نشان نداده‌اند و به جای آن نشان می دهند که بیرون ریزی خشم باعث افزایش احتمال عصبانیت و پیامدهای منفی آن می شود.

بیان خشم باعث نمی‌شود که آن از بین برود، مطالعات نشان داد‌ه‌اند که فقط به شما خشم‌تان را یادآوری می‌کند و دوباره به اول ماجرا برمی‌گردید.

همان‌طور که جفری لهر، که مطالعه سال ۲۰۰۷ را منتشر کرد، به علم ما توضیح می‌دهد:

بیرون‌ریزی خشم به جای کاهش احساسات خصمانه می‌تواند آنها را حفظ کند.

هم‌چنین طبق مطالعه‌ای مردمی که زیاد عصبانیت‌شان را بروز می‌دهند، بیشتر عصبانی می‌شوند.


بیشتر بخوانید:

چگونه بر خشم خود غلبه کنیم: سه بند اساسی برای موفقیت

خشم چیست و چگونه می‌توان آن را مدیریت کرد؟


مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۳، که افرادی را مطالعه کرد که دوست دارند از طریق اینترنت خشم خود را بیرون بریزند یا توئیت‌های عصبی بفرستند که سرخوردگی خود را منتشر کنند، یافته‌های مشابهی داشت. افرادی که عبارت‌های آنلاین را می‌خوانند یا می‌نویسند عصبانی‌تر هستند یا بعد از عبارت‌سازی بیشتر ناراحت می‌شوند.

نویسندگان این مقاله می نویسند:

خواندن و نوشتن عبارت‌های آنلاین به احتمال زیاد از رفتارهای ناسالم است، زیرا کسانی که آنها را انجام می دهند اغلب عصبانی هستند و بیش از دیگران سبک های بیانی ناهنجار دارند. به همین ترتیب، خواندن و نوشتن عبارت‌های آنلاین با تغییرات منفی در خلق و خوی اکثریت قریب به اتفاق مردم همراه است.

و یک مطالعه منتشر شده در سال ۲۰۱۷ دریافت که کسانی که در مورد کارهای ناراحت کننده شکایت کرده اند، به جای اینکه در مورد آنها شوخی کنند، از این ناراحتی ها بیشتر تحت تاثیر قرار گرفتند. وقتی میزان شوخی کم بود، رویدادهای منفی بدتر روی شرکت‌کننده‌ها اثرات بیشتری گذاشت.

نویسندگان مقاله می‌نویسند:

 آنها نه تنها احساس دیر گذشتن زمان و کم رضایتی و کمبود افتخار به آن کاری که انجام می‌دادند داشتند، بلکه برای صبح روز بعد حال و حوصله کمتری داشتند. اما وقتی که شوخی زیاد بود، شرکت‌کننده‌ها غر نمی‌زدند و مشکلات جزئی را نادیده می‌گرفتند، اتفاقات بد حتی اگر شدید هم گزارش می‌شد، حال و حوصله یا مشارکت در کارشان را در آن روز و روز بعد تحت تاثیر قرار نمی‌داد.

در عوض باید چه کار کرد

خب وقتی که رئیس‌تان شما را تا حد مشت زدن به دیوار پیش می‌برد، باید چه کار کنید؟ لازم نیست حتما آن را در خودتان بریزید. کارشناسان مکانیسم‌های مقابله‌ای مانند شمردن تا ۱۰، یا کشیدن چند نفس عمیق را پیشنهاد می‌کنند. یا مساله را به شیوه‌ای دوستانه و مشترک بیان کنید، به جای اینکه خصمانه آن را مطرح کنید.

جفری لهر به شرکت فست گفت:

آنچه مردم نمی‌توانند بدانند این است که اگر خشم خود را بیرون نریزند، از بین می‌رود.  علاوه بر این، اگر آن را بیرون نریزند و به جایش سعی کنند آن را کنترل کنند، سریع‌تر از بین می‌رود.

گلناز بهرامی


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید