کبودی زمانی رخ می‌دهد که رگ‌های خونی کوچک پوست آسیب می‌بیند. با گذشت زمان، رنگ کبودی با از بین رفتن خون زیر پوست و طی شدن روند بهبود، رنگ کبودی تغییر می‌یابد.
کبودی معمولاً زمانی رخ می‌دهد که افراد در معرض آسیب یک قسمت از پوست‌شان مثل افتادن یا خوردن به یک شئ، قرار دارند. رگ‌های خونی واقع در بین پوست و سایر بافت‌های بدن پاره می‌شود، خون زیر سطح پوست جمع شده و باعث کبودی می‌شود. تغییر رنگ کبودی در طول زمان با بهبود یافتن آن طبیعی است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد چرخهی طبیعی کبودی و زمانی که فرد باید به پزشک مراجعه نماید برای مثال در مواقعی که کبودی بهبود نیافته، بازگشته و یا درد آن شدت می‌گیرد؛ با ما همراه باشید.
رنگ کبودی‌ها در طول زمان و دلایل آن
ممکن است یک فرد تنها از روی رنگ کبودی قادر به تشخیص سن آن کبودی باشد. همان طور که بدن روند بهبود را طی کرده و هموگلوبین یا ترکیبی را که به خون رنگ قرمز می‌بخشد، تجزیه می‌کند؛ رنگ کبودی نیز دچار تغییر می‌ِشود. این تغییر رنگ قسمتی مشخص از چرخهی بهبود است.
با این حال، رنگ پوست ظاهر کبودی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. افرادی که رنگ پوست ملایمی دارند، رنگ کبودی‌شان بیشتر قرمز و زرد می‌باشد در حالی که در پوست‌های تیره‌تر کبودی‌های تیره‌تر را ایجاد می‌کند.
کبودی در طول روند بهبود، معمولاً رنگ‌های زیر را به خود می‌گیرد:
- کبودی با رنگ قرمز شروع می‌شود، چرا که خون تازه و پر از اکسیژن زیر پوست را پر می‌کند.
- پس از ۱ یا ۲ روز خون اکسیژن خود را از دست داده و تغییر رنگ می‌دهد. چند روز که از ایجاد کبودی بگذرد، رنگ آن به آبی، بنفش و یا حتی سیاه تغییر می‌یابد.
- پس از ۵ تا ۱۰ روز، رنگ آن به زرد یا سبز تغییر می‌کند. این رنگ به دلیل ترکیباتی به نام بیلی وردین و بیلی روبین است که با تجزیه‌ی هموگلوبین تولید می‌شوند.
- پس از ۱۰ تا ۱۴ روز، رنگ کبودی به صورت سایه‌ای از قهوه‌ای مایل به زرد یا قهوه‌ای روشن تغییر می‌کند.
سرانجام، زمانی که رنگ کبودی به قهوه‌ای روشن تغییر می‌کند، شروع به محو شدن می‌کند. اغلب کبودی‌ها بدون یناز به درمان در طول دو هفته ناپدید می‌شود.
مقالۀ مرتبط: در هنگام مواجهه با کبودی چه باید کرد؟
نگرانی در مورد کبودی ها
کبودی‌ها معمولاً نیاز به نگرانی ندارند. اغلب آسیب‌هایی سطحی هستند که نیاز به مراقبت پزشکی هم نداشته و با درمان‌های خانگی بهبود می‌یابند. اما در برخی از نمونه‌ها، فرد باید برای کبودی خود به پزشک مراجعه نماید.
یکی از موارد رایج هماتوم می‌باشد. هماتوم به تجمع بزرگی از خون که در بین بافت‌ها به دام می‌افتد گفته می‌شود که اغلب با آسیب‌های شدید مرتبط می‌باشد. زمانی که هماتوم رخ می‌دهد، بدن قادر به بهود دادن کبودی به آسانی و سرعت یک آسیب معمولی نیست. در نتیجه، هماتوم در یک رنگ ثابت باقی مانده، سفت بوده و حتی پس از چند روز باعث درد می‌شود.
محل، اندازه و دلیل ایجاد هماتوم می‌تواند چگونگی درمان آن را مشخص کند.
برخی از علائم هشدار که یک فرد نیاز به مراقبت‌های پزشکی پیدا می‌کند، کبودی‌های زیر را شامل می‌شود:
- باعث بی‌حسی آرنج یا زانو شود
- باعث از دست دادن عملکرد مفصل، اندام یا عضله شود
- افزایش اندازه
- بلافاصله در همان نقطه یا پس از ۲ هفته، عود کند
- در کنار استخوان شکسته رخ دهد
- در سر یا گردن ظاهر شود
- باعث نقص در دید شود
- بدون دلیل مشخصی در شکم، سر یا تنه رخ دهد که می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل در یک عضو داخلی باشد.
چگونه بهبود را سرعت بخشیم؟
ممکن است افراد تمایل داشته باشند که سرعت بهبود کبودی را بالا برده یا درد را کاهش دهند. این افراد می‌توانند از بعضی روش‌های بالقوه‌ی خانگی مطابق آن چه که به آن‌ها اشاره می‌گردد، استفاده نمایند:
استفاده از پک یخ
یکی از اولین گام‌های کمک‌کننده در بهبود کبودی استفاده از یخ در محل مورد نظر می‌باشد. افراد می‌توانند با استفاده یه چیز فریز شده مثل پک یخ یا یک بسته سبزیجات فریز شده محل مورد نظر را سرد کنند. یک شئ سرد را لای یک حوله یا لباس پیچیده و بر روی قسمت آسیب دیده قرار دهید. پک یخ را مستقیماً بر روی پوست قرار ندهید، این عمل می‌تواند آسیب دیگری را به دنبال داشته باشد.
قرار دادن یخ بر روی یک کبودی تازه، خونریزی و تورم را کاهش می‌دهد. این عمل می‌تواند به طور کلی با جلوگیری از خون ریزی بیشتر و کاهش التهاب، سایز کبودی را نیز کاهش دهد.
استفاده از کرم‌های التیام بخش
اغلب افراد از کرم‌های آرنیکا، کوئرستین، ویتامین B3 یا ویتامین K برای سرعت بخشیدن به بهبود کبودی استفاده می‌نمایند. افراد می‌توانند از داروهاش ضد درد بدون تجویز مثل استامینوفن و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی نیز برای کاهش درد و التهاب اطراف کبودی استفاده کنند. از مصرف آسپرین خودداری نمایید چرا که می‌تواند خون ریزی را افزایش دهد.
استفاده از داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی نیز زمانی که کبودی ناشی از جراحی یا گسترده باشد توصیه نمی‌شود چرا که این داروها خطر خون ریزی را افزایش می‌دهند. افراد باید قبل از استفاده هرگونه داروی ضدالتهابی غیراستروئیدی با پزشک مشورت نمایند.
مقالۀ مرتبط: کمک‌های اولیه ۵: کبودی
پوشاندن کبودی
استفاده از یک پوشش الاستیک نرم در طول ساعات بیداری در ۱ یا ۲ روز اول نیز می‌تواند کبودی و ناراحتی پس از آسیب را کاهش دهد. پوشش باید محکم بوده اما سفت نباشد. عدم جریان خون، سوزن شدن پوست یا احساس ناراحتی به این معنی برداشتن پوشش یا شل کردن آن می‌باشد.
بالا بردن محل آسیب‌دیده
بالا بردن محل کبودی تأثیری مشابه گذاشتن پک یخ بر روی آن دارد. این عمل می‌تواند از بزرگ‌تر شدن کبودی پیش‌گیری کند. شخص باید قسمت آسیب‌دیده را در یک موقعیت راحت بالا ببرد.
زمان مراجعه به پزشک
فرد باید با مشاهده‌ی هر کدام از علائم زیر یا موارد مرتبط با کبودی به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشد:
- مشکوک به شکستن استخوان
- از دست دادن عملکرد مفصل، اندام یا عضله
- افزایش درد
- برگشتن کبودی
- ایجاد کبودی بدون دلیل مشخص
- عدم بهبود کبودی در طول ۲ هفته
- تأثیر کبودی بر قدرت بینایی
افرادی که رقیق‌کننده‌های خونی مثل وارفارین مصرف می‌نمایند، در صورت آسیب باید این موضوع را پزشک اطلاع دهند.
پزشک می‌تواند شرایط همراه با درد یا دلیل کبودی را در صورتی که خود فرد از آن مطلع نباشد، تشخیص دهد.
در موارد نادر، کبودی می‌تواند نشان‌دهنده‌ی شرایطی جدی‌تر شامل موارد زیر باشد:
- اختلالات خونریزی مثل هموفیلی
- شکستگی استخوان
- برخی از سرطان‌ها
- مشکلات کبدی
مقالۀ مرتبط: چگونه از پوست نازک خود مراقبت کنیم؟
چشم‌انداز کلی
کبودی در طی تلاش بدن برای بهبود یک آسیب رنگ‌های متفاوتی به خود می‌گیرد. تغییر رنگ کبودی در طول زمان امری عادی می‌باشد. فرد می‌تواند انتظار ۴ نوع رنگ از کبودی راقبل از از بین رفتن آن داشته باشد.
در صورتی که کبودی از بین نرود، بدتر شده یا با موارد دیگری همراه باشد، فرد باید به پزشک مراجعه نماید. در غیر این صورت، اغلب کبودی‌ها در طول ۲ هفته بدون نیاز به هیچ درمانی از بین می‌رود.
