بررسی اجمالی
درمان با ریشه کنی نوعی از جراحی با حداقل تهاجم است که پزشکان برای از بین بردن بافت غیرطبیعی که در بسیاری از بیماری‌ها اتفاق می‌افتد ، استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، پزشک ممکن است از پروسه ریشه کنی برای درمان تومور کوچکی در کلیه یا از بین بردن (ریشه کنی) مقدار کمی از بافت‌های قلب که موجب ریتم‌های غیر طبیعی قلب می‌شود، استفاده کند.
مقاله مرتبط: مواد شیمیایی جدید تومورهای مرگبار مغزی را وادار به خودتخریبی می‌کنند
پزشکان آموزش دیده تصویربرداری (رادیولوژیست)، متخصصین قلب (کاردیولوژیست) و سایر متخصصان، درمان با ریشه کنی را انجام می‌دهند. آن‌ها ممکن است از پروب‌های داخل پوست، لوله‌های قابل انعطاف (کاتتر) وارد شده از طریق شریان یا پرتوهای انرژی استفاده کنند. نقشه برداری و تکنیک‌های تصویربرداری برای هدایت تخریب استفاده می‌شود. بافت غیرطبیعی با حرارت (ریشه کنی رادیوفرکؤنسی)، سرمای شدید (ریشه کنی از طریق انجماد)، لیزر یا یک ماده شیمیایی آسیب می‌بیند یا از بین می‌رود.
مقاله مرتبط: این پروتئین می‌تواند رشد تومور روده را کند کند
انواع ریشه کنی
ریشه کنی فیبریلاسیون دهلیزی
ریشه کنی قلبی
ریشه کنی از طریق انجماد برای سرطان
جراحیPVP با لیزر
ریشه کنی رادیوفرکؤنسی برای سرطان
ریشه کنی از طریق سوزن در پیشابراه (TUNA)
چرا انجام می شود؟
درمان از طریق ریشه کنی برای برخی از مشکلات قلبی برای کاهش نشانه‌ها و علائم و بهبود کیفیت زندگی مورد استفاده قرار می‌گیرد. انواع دیگر درمان با ریشه کنی به جای جراحی باز استفاده می‌شود تا بافت‌های سالم حفظ شود و خطرات جراحی را کاهش دهد. شما ممکن است یک اقامت کوتاه مدت در بیمارستان داشته باشید و بعد از درمان با ریشه کنی در مقایسه با جراحی باز، سریعتر بهبود یابید. با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات درمان با ریشه کنی صحبت کنید و اینکه آیا این گزینه برای شما مناسب است یا نه.
