محققان تلاش می کنند که با استفاده از هوش مصنوعی میزان عامل کنتراستی که ممکن است بعد از انجام تست MRI در بدن باقی بماند را کاهش دهند. مطالعات این محققان امروز ، ۲۶ نوامبر، در جلسه سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) ارائه شد.
گادولينيوم یک فلز سنگین است که به عنوان عامل کنتراست برای بهبود تصاویر MRI استفاده می شود. مطالعات جدید نشان داده است که مقادیری از این فلز در بدن افرادی که با انواع خاصی از گادولينيوم این آزمایش را انجام داده اند، باقی می ماند. هنوز مشخص نشده است که رسوب این ماده در بدن چه عوارضی می تواند داشته باشد اما رادیولوژیست ها تلاش می کنند تا امنیت بیماران را هنگام استفاده از اسکن های MRI بهبود یافته توسط گادولينيوم تامین کنند.
انهو گونگ، محقق برجسته دانشگاه استنفورد در این باره گفته است:
شواهد محکمی مبنی بر اینکه گادولینیوم در مغز و بدن رسوب می کند وجود دارد. اگرچه پیامد های رسوب این ماده در بدن هنوز مشخص نیست، اما به حداکثر رساندن ارزش بالینی آزمایشات MRI امری ضروری است.
دکتر گونگ و همکارانش در استنفورد برای رسیدن به این مهم مطالعات زیادی انجام داده اند. آنها از یک تکنیک هوش مصنوعی پیشرفته استفاده کرده اند که با استفاده از مثال هایی به کامپیوتر یاد می دهد چگونه تصاویر را از هم تمایز دهد. کامپیوتر با استفاده از مدل هایی که شبکه عصبی convolutional نامیده می شوند، نه تنها می تواند تصاویر را تشخیص دهد بلکه قادر است بین داده های تصویری با ظرافت خاصی تمییز قائل شود ؛ کاری که یک ناظر انسانی به سختی می تواند انجام دهد.
برای آزمایش این الگوریتم،محققان از تصاویر MR دویست بیمار استفاده کردند. این بیماران به علت های مختلف تحت آزمایشات MRI بهبود یافته با کنتراست قرار گرفته بودند. آنها برای هر بیمار سه نوع تصویر تهیه کردند :
- اسکن های پیش از کنتراست ، که قبل از استفاده از عامل کنتراست تهیه شد. به این اسکن، نامِ اسکن با دوز صفر دادند.
- اسکن های با دوز پایین ؛ که بعد از استفاده از ۱۰ درصد میزان استاندارد گادولینیوم تهیه شده بود.
- اسکن با دوز کامل نیز بعد از استفاده از ۱۰۰ درصد میزان استاندارد گادولینیوم تهیه شد.
محققان با استفاده از این الگوریتم اسکن های با دوز صفر و پایین را به اسکن های با دوز کامل نزدیک کردند. سپس نوروروادیولوژیست ها تصاویر را از نظر بهبود کنتراست و کیفیت کلی بررسی کردند. نتایج نشان می داد که کیفیت تصاویر به دست آمده از تصاویر MR اسکن دوز پایینِ بهبود یافته با الگوریتم تفاوت چندانی با اسکن های با دوز کامل بهبود یافته با ماده کنتراست نداشت. نتایج اولیه نشان دادند که این پتانسیل وجود دارد که به جای استفاده از اسکن های با دوز کامل از اسکن های بدون ماده کنتراست استفاده کرد.
براساس این مطالعات می توان بدون ایجاد تفاوت چندانی در کیفیت تشخیصی تصاویر تهیه شده، از گادولينيوم به مقدار خیلی کمتری استفاده کرد.
دکتر گونگ گفته است: “تصاویر حاوی دوزهای پایین گادولينيوم، اطلاعات قابل استفاده و به طور بالقوه مفید و کاربردی را با استفاده از الگوریتم و هوش مصنوعی ، به ما می دهند.”
اکنون که محققان نشان داده اند که این روش از لحاظ فنی امکان پذیر است، آنها می خواهند آن را بیشتر در محیط بالینی مطالعه کنند. دکتر گونگ معتقد است این روش در نهایت به بالین راه پیدا خواهد کرد. وی افزود:
ما نمیخواهیم تکنولوژی موجود را تغییر دهیم. هدفمان بهبود این تکنولوژی با در نظر گرفتن ایمنی بیماران است.
