محققان موسسه ملی سلامت کشف کرده اند که آنتی بادی هایی که در یک واکسن آنفولانزا می‌باشند،عملکرد دو نوع پروتئین مختلف را می‌توانند مهار کنند. تحقیقی که در ۲۵ ژانویه در مجله پزشکی تجربی منتشر شد بیان کرد که آنتی‌بادی که هماگلوتینین سطح سلول را شناسایی کرده می‌تواند نورآمینداز ویروس را نیز مهار نماید. که به نوبه خود می‌تواند باعث افزایش خنثی‌سازی آنتی‌بادی ویروس و فعال‌سازی سلول‌های ایمنی ذاتی با فعالیت ضد ویروسی بشود.
هماگلوتینین و نورآمینداز پروتئین‌هایی هستند که در ویروس آنفولانزا یافت می‌شوند هماگلوتینین سبب اتصال ویروس به سلول میزبان می‌شود در حالیکه نورآمینداز خروج ویروس از سلول میزبان را پس از تکثیر تسهیل می‌کند.
هماگلوتینین دارای یک قسمت سری است که سبب اتصال ویروس به سلول میزبان شده و یک قسمت دمی که سر را به خود ویروس متصل می‌نماید. آنتی‌بادی کشف شده اخیر با اتصال به قسمت سر هماگلوتینین اتصال آن به سلول میزبان را مهار می‌کند. اما هماگلوتینین دچار جهش‌های متعدد می‌شود تا این پاسخ ایمنی را دور بزند. همین سبب می‌شود که هر ساله سویه‌ای از آنفولانزا که درحال چرخش است متفاوت باشد و نسبت به واکسن‌های موجود مقاوم شود از این‌رو تولید هر ساله واکسن متناسب با سویه درحال گردش امری ضروری می‌باشد.
اما طی مطالعات انجام شده روی گونه‌های حیوانی قسمت پایه یا همان دمی هماگلوتینین نسبت به جهش‌ها مقاوم‌تر بوده و به سختی دچار جهش می‌شود که سبب می‌شود توجه ما را به استفاده از این قسمت برای تولید واکسن جلب کند.
جاناتان W. Yewdell، محقق ارشد در موسسه ملی آلرژی و بیماریهای عفونی، ملی موسسه بهداشت می‌گوید:واکسن ساخته شده از ناحیه دمی هماگلوتینین بهترین گزینه برای مقاومت در برابر جهش‌ها و افزایش کارایی و کاهش هزینه تولید واکسن خواهد بود. بنابراین لازم است بدانیم که واکسن ساخته شده از ناحیه پایه هماگلوتینین دقیقا با چه مکانیسمی سبب افزایش کارایی آن می‌شود.
آنتی‌بادی‌های مهارکننده دمی هماگلوتینین مانع از اتصال ویروس به سلول میزبان خواهند شد بعلاوه با مهار نورآمینداز مجاور از خروج ویروس‌های تازه تکثیرشده داخل سلول نیز جلوگیری می‌کند.
آزمایشات انجام شده روی موش‌ها نشان داد که آنتی‌بادی های مهارکننده دمی هماگلوتینین با مهار نورآمینداز ویروسی سبب نجات بهتر موش‌های آلوده به آنفولانزا می‌شد. جاناتان و همکارانش متقعدند این اتفاق به خاطر مهار نورآمینداز می‌باشد چرا که نورآمینداز ویروسی در هنگام آلودگی جلوی فعالیت ضدویروسی سلول‌های ایمنی را می‌گیرد. در حمایت از این ایده آنها متوجه شدند اوسلتامیوییر که داروی ضدآنفلونزای مهارکننده فعالیت نورآمیندازی ویروس -تایید شده سازمان غذا و دارو- است سبب تقویت بیشتر فعالیت آنتی‌بادی دمی هماگلوتینین می‌شود.
توانایی مهارکننده‌های نورامینداز در فعال ساختن سلول‌های ایمنی ذاتی ارتباط سینرژیک بین مهارکننده نورآمینداز آنتی بادی‌های مهارکننده دمی هماگلوتینین را نشان می‌دهند.علاوه بر این، درک جدید از اینکه چگونه آنتی بادی های دمی اثرات محافظتی خود را اعمال می کنند، طراحی واکسن های آنفلوانزای انسانی را هدف قرار می‌دهد.
