انتشار این مقاله


آیا ارتباطی بین برداشتن آپاندیس و ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون وجود دارد؟

تحقیقات جدید نشان می‌دهند که برداشتن آپاندیس ممکن است ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.

تحقیقات جدید نشان می‌دهند که برداشتن آپاندیس ممکن است ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد. این یافته‌ها حاصل بررسی و آنالیز اطلاعات سلامتی حدود ۶۲ میلیون بیمار است. از این تعداد حدود ۴۸۸ هزار نفر آپاندکتومی (برداشتن آپاندیس) شده بودند. از میان کسانی که تحت جراحی قرار گرفته بودند، تقریبا کمتر از یک درصد بعدها دچار اختلال سیستم عصبی پیشرونده شدند. در مقایسه با آن، کمتر از سه درصد بیمارانی که آپاندکتومی نشده بودند، سرنوشت مشابهی داشتند. این بدین معناست که با این که ریسک کلی پایین می‌ماند، اما ریسک سه برابری بین کسانی که آپاندیس‌شان برداشته شده است وجود دارد.

طبق آخرین مطالعه انجام شده، محققان دریافتند که افزایشی در شیوع بیماری پارکینسون بین بیمارانی که آپاندکتومی شده‌اند وجود دارد که نشان‌دهنده‌ی ارتباط بین این دو است.

اما این بدین معناست که بیماران باید از برداشتن آپاندیس خود جلوگیری کنند؟

محققان جواب دادند: نه، باتوجه به این که یافته‌ها نه اثبات می‌کنند که یکی باعث دیگری می‌شود و نه ماهیت دقیق ارتباطشان را روشن می‌کنند.

در این نقطه، معلوم نیست که آیا در مقابل آپاندکتومی، در خود آپاندیسیت فرایندی وجود دارد که ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش می‌دهد. بنابراین، نباید تغییراتی در عمل انجام شود. البته، در حال حاضر، روند درمانی غالب برای آپاندیسیت جراحی می‌باشد و تا زمانی که بررسی‌های بیشتری انجام شود ادامه خواهد داشت.

بیشتر بخوانید: آپاندیس در انسان چه عملکردی دارد؟

بیماری پارکینسون با علائمش که به تدریج شروع می‌شوند و در طول زمان پیشرفت می‌کنند، حرکات را تحت تاثیر قرار می‌دهد. ترمور شایع می‌باشد و راه رفتن و صحبت کردن می‌توانند تحت تاثیر قرار بگیرند. درمان شناخته شده‌ای وجود ندارد.

تحقیقات قبلی نیز به ارتباط بین بیماری پارکینسون و آپاندیس اشاره کرده‌اند؛ اگرچه در جهت مخالف. در مطالعه‌ای محققان آمریکایی اطلاعات بیش از ۱.۶ میلیون سوئدی را بررسی کردند و دریافتند که آپاندکتومی ریسک بیماری پارکینسون را تا حدود ۲۰ درصد کاهش می‌دهد.

محققان اذعان دارند که تحقیقات قبلی روی این موضوع نتایج “متناقضی” یافته‌اند. بنابراین، آن‌ها آنالیزهای فعلی را با بررسی اطلاعات جمع‌آوری شده توسط یک شرکت بهداشتی الکترونیکی که اطلاعات بیمارانی را که خدمات بهداشتی از ۲۶ سیستم مراقبت بهداشتی مختلف دریافت کرده بودند، انجام دادند.

در آخرین آنالیز دقیق مشخص نیست که چه مدت زمانی بین آپاندکتومی و شروع بیماری پارکینسون در بین افرادی که مبتلا شده‌اند، سپری شده است. محققان مشاهده کردند که این افزایش ریسک هر دو جنس و تمامی سنین و نژادها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. با این وجود محققان هشدار دادند که علیرغم وجود شواهدی مبنی بر نوعی ارتباط بین برداشتن آپاندیس و ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون، کارهای بیشتری برای تعیین مکانیسم مورد نیاز است.

شواهد روزافزونی وجود دارند که ارتباط بین روده و بیماری پارکینسون را نشان می‌دهند. مطالعات قبلی مسیری بین روده و مغز شناسایی کرده‌اند که از طریق عصب واگ و سیستم گردش خون عمل می‌کند. علاوه‌براین، محققان alpha-synuclein، پروتئین اولیه پارکینسون، را در دستگاه گوارش یافته‌اند. بنابراین، جای تعجب نیست که آپاندیس و بیماری پارکینسون ارتباط داشته باشند.

درحالیکه تحقیقات در حال انجام تمرکز فزاینده‌ای را درمورد ارتباط احتمالی روده و مغز ایجاد می‌کنند، در حال حاضر چیزی وجود ندارد که به‌طور قطع به ما بگوید که برداشتن آپاندیس ریسک ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش خواهد داد.

بیشتر بخوانید: بیماری پارکینسون در روده آغاز می‌شود؟

آنیتا ریحانی فرد


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید