محققان براین باورند که والدین انتقادگر کمتر به احساسات موجود درچهرهی افراد توجه میکنند. نگاه کردن و خواندن احساسات از چهرهی افراد در ایجاد روابط بهتر به ما کمک میکند.
عدم ایجاد رابطه میتواند به توضیح این موضوع بپردازد که چگونه والدین انتقادگر میتوانند منجربه افسردگی و اضطراب در نسل بعد شود درحالیکه روابط برای سلامتی بسیار حیاتی است. Kiera James نويسندهی اول مقاله بیان میکند:
این یافتهها نشان میدهند که چگونه فرزندان والدین انتقادگر ممکن است از توجه به چهرههای افراد برای مواجهه با هرگونه احساسات پرهیز کنند. این رفتار ممکن است بر روابط آنها با دیگران تأثیر بگذارد و میتواند یکی از دلایلی باشد که چرا کودکانی که بیشتر در معرض انتقاد قرار دارند بیشتر در معرض افسردگی و اظطراب هستند.
نتایج، حاصل مطالعه صحبت پنج دقیقهای والدین با فرزندان ۷-۱۱سالهی خود هستند. محققان مطالعه کردند که در این بخش چه مقدار انتقاد وجود دارد. در نتیجه، کودکانی که بیشتر با انتقاد کردن در ارتباط بودند، از نگاه کردن به تصاویری که چهرهی آنها بیان کنندهی احساسات بود، اجتناب کردند. James بیان میکند:
ما از تحقیق قبلی به یاد داریم که مردم تمایل دارند از چیزهایی که باعث ناراحتی، اضطراب، یا غم انگیز شدن آنها میشود، جلوگیری کنند، زیرا این احساسات آزاردهنده هستند. ما همچنین میدانیم که کودکان با والدین انتقادگر، احتمال بیشتری برای استفاده از راهکارهای مقابلهای دارند در حالی که آنها در معرض ناراحتی و پریشانی نسبت به کودکان بدون پدر و مادر انتقادگر هستند.
با توجه به این تحقیق و یافتههای ما، کودکان با پدر و مادر انتقادگر توجه کمتری به چهرهی افراد که بیان کنندهی احساسات افراد است نسبت به کودکان بدون والدین با این ویژگی دارند، یک توضیح احتمالی این است که کودکان با پدر و مادر انتقادگر از تماشای هر حالت بیان کنندهی احساسات فرد پرهیز میکنند. این اقدام به آنها کمک میکند تا با عقاید انتقادی کمتری مواجهه شوند و بطور کلی مواجهه بکهرگونه احساسات منفی که ممکن است با انتقادات والدین مرتبط باشد، کاهش یابد. البته در مقابل به نظرات مثبت دیگران نیز توجهی نمیکنند.