انتشار این مقاله


مغز ما در مواقع استراحت خاطرات را بازخوانی می‌کند

زمانی که استراحت می‌کنیم، نورون‌ها خاطرات اخیر را مجدداً بازخوانی می‌کنند تا به هنگام تصمیم‌گیری به کار گرفته شوند.

مغز ما حقیقتاً هیچگاه خاموش نمی‌شود. زمانی که استراحت می‌کنیم، نورون‌ها خاطرات اخیر را مجدداً بازخوانی می‌کنند. به نظر می‌رسد این امر برای بهبود توانایی تصمیم‌گیری ماست.

این بازخوانی در ناحیه‌ای تحت عنوان هیپوکامپ اتفاق می‌افتد. هیپوکامپ ناحیه‌ای است که در حافظه مهم تلقی می‌شود. مطالعات گذشته نشان داده‌اند که وقتی رت‌ها از جای پر پیچ و خم عبور می‌کنند، فعالیت نورون‌ها در هیپوکامپ از یک الگو پیروی می‌کند. این الگو سپس زمانی که رت‌ها استراحت می‌کنند یا به خواب می‌روند، تکرار می‌شود.

همچنین به نظر می‌رسد رت‌ها از این تکرار الگو برای تصمیم‌گیری استفاده می‌کنند. در واقع زمانی که مجدداً گذر آن‌ها به همان راه می‌افتد، رت‌ها در محل پیچ متوقف شده، خاطرات را بازخوانی می‌کنند و سپس به راه خود ادامه می‌دهند. این گفته‌ی Nicolas Schuck از موسسه‌ی تکامل انسان Max Planck در برلین می‌باشد.

ذهن انسان‌ها

اما در مورد انسان چه؟ برای فهم وجود یا عدم وجود این پدیده در انسان، Schuck و Yael Niv از دانشگاه پرینستون در نیوجرسی، فعالیت مغز ۳۳ داوطلب را حین انجام یک کار با اسکنر مغز fMRI مورد بررسب قرار دادند.

طی کار مذکور، تعدادی عکس به دواطلبان نمایش داده می‌شد که هر یک شامل چهره‌ی نیمه شفاف انسان بودند که بر روی تصویر یک خانه افتاده بود. در واقع، هر دو تصویر قابل مشاهده بود. از این افراد خواسته شده بود در تصاویر پشت سر هم بر روی تصویر چهره تمرکز کنند و تشخیص دهند که چهره جوان است یا پیر. پس از این که تعدادی عکس مربوط به یک رده‌‌ی سنی به دواطلبان نشان داده شد، یک چهره‌ی مربوط به رده‌ی سنی دیگری نیز نمایش داده شد. این برای داوطلبان سیگنالی بود تا توجه خود را به خانه‌ی موجود در تصاویر معطوف کنند؛ و در واقع در مورد قدمت خانه‌ها قضاوت کنند! این بار تصاویری از خانه‌های یک رده‌ از نظر قدمت به آن‌ها نشان داده شد و سپس تصویری از یک خانه‌ی نامرتبط از این نظر، نمایش داده شد. این هم باز سیگنالی مبتنی بر تغییر تمرکز به چهره‌ها بود.

محققان با بررسی فعالیت هیپوکامپ داوطلبان متوجه شدند مغز آن‌ها الگوی فعالیت را حین قضاوت اجرا کرده و سپس به هنگام زمان استراحت مابین فعالیت‌ها، دوباره همان الگو را بازخوانی می‌کند.

فعالیت نورونی

ناحیه‌ای تحت عنوان کورتکس اوربیتوفرونتال می‌تواند الگوی مجزایی برای فعالیت نورونی خاص هر تجربه ایجاد کند که اجرای آن به دفعات بیشتر، موجب شکل‌گیری تمثال بهتری از جهان پیرامون می‌شود.

افرادی که تمثال بهتری داشته باشند، در فعالیت مذکور بهتر عمل کرده و در قضاوت سن چهره‌ها یا خانه‌ها، دقت بیشتری دارند. این امر نشان می‌دهد چنین افرادی در تصمیم‌گیری بهتر عمل می‌کنند.

مهدیه وظیفه


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید