انرژی الکترومغناطیسی می‌تواند از تقسیم و گسترش سلولهای سرطانی پستان جلوگیری کند.
توانایی سرطان در گسترش به سایر نقاط بدن می‌تواند یک بیماری قابل درمان را تبدیل به بیماری‌ای تهاجمی و کشنده بکند. تیمی از مهندسان و بیولوژیست‌های سرطان راهی یافته‌اند که بتوانند رشد سلولهای سرطانی را کاهش داده و حتی مهاجرت و پراکندگی سلولهای سرطانی پستان را کاهش دهند.
سرطان طبیعتی مخرب و تهاجمی دارد. بیماری گاها به نقاط دورتر بدن پخش شده و متاستاز می‌دهد. با اینکه برخی از سلولهای سرطانی در این فرایند از میان می‌روند، تعدادی دیگر قادر به تشکیل تومورهای جدید می‌گردند.
اکثر درمان‌ها در درمان سرطان‌های متاستاتیک ناموفق هستند. درنتیجه، کشف روشی که بتواند از گسترش سلولهای سرطانی ممانعت به عمل آورد، بسیار حیاتی می‌باشد.
محققان بر این باورند که میدان‌های مغناطیسی می‌توانند در این مسیر بسیار موثر باشند. از آن‌جاییکه این موضوع سال‌ها است که مورد علاقه پژوهشگران است، متخصصان همین اواخر توانسته‌اند به درکی از مکانیسم این تاثیر برسند.
ردیابی گسترش سرطان توسط انرژی الکترومغناطیسی
مطالعه‌ای جدید که در Communications Biology منتشر شد، نشان داد میدان‌های مغناطیسی در ممانعت از گسترش برخی از سلولهای سرطانی مفید هستند.
سرعت گسترش سرطان پستان بین افراد مختلف متفاوت است و محاسبه این سرعت و این که جهش‌ها دقیقا چه زمانی به وقوع می‌پیوندند، تقریبا برای متخصصان غیرممکن است.
گروهی از محققان دانشگاه دانشگاه اوهایو موفق به ساخت ابزاری شده‌اند که می‌تواند مهاجرت سلولهای سرطانی را هدف‌گیری کند. این ابزار Helmholtz coil نام گرفته است و محققان از آن به منظور اعمال مقادیر یکسانی از انرژی الکترومغناطیسی به تعدادی از سلولهای سرطانی استفاده کرده‌اند.
محققان هچنین دستگاهی ساختند که به وسیله آن بتوان جهت حرکات سلولی را زیر میکروسکوپ ردیابی نمود.
با وجود اینکه محققان این تست را به صورت آزمایشگاهی و نه در بدن انسان استفاده کردند، به عقیده محقق ارشد این مجموعه، جاناتان سانگ، این دستگاه قادر به تقلید دقیق اتفاقات رخ داده در بدن در محیطی کنترل شده است.
در ابتدا سانگ و همکارانش از پاسخدهی سلولهای سرطانی به انرژی الکترومغناطیسی مطمئن نبودند. ولی این اتفاق افتاد و آنان توانستند میزان دقیقی از انرژی را که شکل و جهت حرکت سلولهای سرطانی را بسنجند.
تکنیکی جدید برای سلولهای مقاوم
انواع معینی از سلول‌ها که غالبا با تشکیل زوائدی بلند و نازک در کناره‌ها پراکنده می‌شدند، پس از اصابت میدان مغناطیسی با شدت پایین قادر به پراکنده شدن نبودند.
در مشاهده‌ای دیگر، پژوهشگران دریافتند که سلول‌ها وجود میدان الکترومغناطیسی و جهت آن را حس می‌کنند.
محققان یافته قابل توجه دیگری را نیز کشف کردند و آن این بود که سلولهای سرطان پستان تریپل نگاتیو بیشتر از سایرین به میدان‌های الکترومغناطیسی پاسخ دادند.
سلولهای متاستیک سرطان پستان تریپل نگاتیو از سایر سلولهای سرطانی متفاوت هستند. آن‌ها فاقد ژن‌های گیرنده‌های استروژنی و پروژسترونی و گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی انسانی ۲ (HER2) می‌باشند. بسیاری از درمان‌های سرطان با مهار تنها یکی از این گیرنده‌ها کار خود را انجام می‌دهند. در صورتیکه سلولی سرطانی هیچ کدام از این گیرنده‌ها را نداشته باشد، هورمون‌درمانی موثر نخواهد بود. بیمار مبتلا به سرطان پستان تریپل نگاتیو معمولا از درمان‌هایی مانند شیمی درمانی استفاده می‌کند.
محققان علاوه بر کشف روش احتمالی نحوه گسترش سلولهای تریپل نگاتیو، به تاثیر هم‌افزایی استفاده همزمان تعدادی از داروها به همراه انرژی الکترومغناطیسی پی بردند. داروهایی که سیگنال‌های رشد سلولی منتقل شونده توسط پروتئین AKT را هدف قرار می‌دهند، از جمله این داروها هستند.
گام‌های بعدی
تا اثبات تاثیر میدان‌های الکترومغناطیسی بر توقف گسترش پراکندگی سلولهای سرطانی در بدن انسان مسیر زیادی باقی است.
محققان باید پیش از آزمون این تکنولوژی روی بدن انسان، نتایج را در حیوانات بررسی نمایند.
این یافته‌ها گام اساسی رو به جلویی در تحقیقات سرطان و خصوصا نوع متاستاتیک آن محسوب می‌شوند. سرطان‌های متاستاتیک مهم‌ترین عوامل مرگ‌ومیر را در میان بیماران مبتلا به سرطان تشکیل می‌دهند.
