اختلالات خاصی از جمله بیماری کبدی و هپاتیت، باعث تحریک سیستم ایمنی بر تولید آنتی بادی علیه عضله صاف می‌شود. پزشکان به کمک یک آزمایش خون، وجود این آنتی بادی‌ها را بررسی می‌کنند.
آنتی بادی‌های علیه عضله صاف (ASMAs)، پروتئین‌های ساختاری متعددی را در عضله صاف مورد حمله قرار می‌دهد؛ در نتیجه بر کبد و سایر بافت‌ها تاثیر می‌گذارد.
وجود آنتی بادی علیه ماهیچه صاف در خون، می‌تواند نشاندهنده‌ی ابتلای فرد به هپاتیت خود ایمن و سایر بیماری‌هایی که باعث آسیب کبد می‌شوند، باشد.
حتما بخوانید: آزمایش خون چه اطلاعاتی به ما می‌دهد؟ خودتان بخوانید!
در این مقاله تست ASMA، به خصوص موارد استفاده، روش و نحوه تفسیر نتایج به دقت مورد بررسی قرار می‌گیرد.
تست ASMA برای چه مواردی استفاده می‌شود؟
تست ASMA می‌تواند به تشخیص بیماری‌های خاص کبدی کمک کند.
پزشکان از این تست برای بررسی امکان وجود ASMA در خون، استفاده می‌کنند. این آنتی بادی‌ها عضلات صاف را مورد هدف قرار می‌دهند.
تست ASMA می‌تواند به پزشک در تشخیص بیماری‌هایی که باعث آسیب کبد می‌شوند؛ مانند هپاتیت خود ایمن، سیروز صفراوی اولیه، التهاب مجاری صفراوی اولیه اسکلروزان (کلانژیت)، کمک کند.
حتما بخوانید: هپاتیت خودایمنی
همچنین اگر فرد دارای هپاتیت C، مونو نوکلئوس عفونی وبعضی از انواع سرطان باشد، میزان ASMA می‌تواند افزایش یابد.
روش انجام تست
تست ASMA مانند سایر آزمایشات روتین خون انجام می‌گیرد.
با یک پزشک در مورد آمادگی‌های لازم؛ مانند ناشتا بودن مشورت کنید. اگرچه این تست معمولا به آمادگی خاصی نیاز ندارد.
در طول آزمایش تکنسین مربوطه، با رعایت نکات زیر، از یک ورید بازو خون می‌گیرد:
- فرد باید در حالت نشسته بوده و دستش بر روی میز قرار بگیرد.
- تکنسین باید نوار قابل ارتجاعی را به قسمت میانی بازو ببندد تا ورید‌ها آشکار‌تر شوند.
- تکنسین ورید مناسبی را پیدا کرده و از ماده ضدعفونی کننده برای پاکسازی استفاده می‌کند.
- سوزن را وارد ورید کرده و به میزان مورد نیاز خون می‌گیرد.
- تکنسین سوزن را خارج کرده و کمی آن محل را فشار می‌دهد.
- نوار دور بازو را برداشته و به محل خونگیری چسب می‌زند.
ممکن است فرد هنگام وارد شدن سوزن کمی احساس درد کند؛ ولی هر گونه ناراحتی بعد از چند ثانیه از بین خواهد رفت.
تکنسین نمونه خون را به آزمایشگاه می‌فرستد. بعد از بررسی نمونه خون از لحاظ وجود آنتی بادی علیه عضله صاف آزمایشگاه نتایج را بعد از چند روز، بسته به زمان مربوط به هر آزمایشگاه، به پزشک مربوطه می‌فرستد.
خطرات
پزشکان این تست را روشی کم خطر به شمار می‌آورند. هر عارضه جانبی خفیف خواهد بود. این موارد شامل کبودی در اطراف محل خونگیری و سر درد خفیف خواهد بود.
کسی که اختلالات خونریزی دارد و یا از رقیق کننده‌های خون استفاده می‌کند، باید از قبل با تکنسین مربوطه در میان بگذارد.
تفسیر نتایج
پزشک نتایج را از آزمایشگاه دریافت و تفسیر می‌کند و برای مشورت تلفنی یا جلسه برای پیگیری بیماری، با بیمار تماس حاصل می‌کند.
نتایج تست ASMA می‌تواند نشاندهنده وضعیت عادی یا بیماری باشد.
نتایج نشاندهنده وضعیت عادی
فرد فاقد این آنتی بادی‌ها باشد یا فقط اثر ضعیفی از آن‌ها دیده شود.
نتایج نشاندهنده وضعیت غیر عادی
فرد دارای مقادیر بالایی از ASMA در خونش باشد.
در صورتی که تیتر آنتی بادی بالا‌تر از باشد، انجمن پزشکی آن را وضعیت بیماری به شمار می‌آورد.
نتایج می‌تواند حاکی از این باشد که فرد دارای:
- بیماری خود ایمنی کبدی
- عفونت مزمن هپاتیت C
- مونو نوکلئوس عفونی
- سرطان سینه یا تخمدان
- ملانوما (تومور بدخیم پوستی با منشا سلول‌های ملانین دار)
حتما بخوانید: مونونوکلئوز عفونی
وقتی که سطح ASMA بالا است، پزشک به منظور بررسی علت، آزمایشات بیشتری را درخواست می‌کند. برای مثال تست آنتی بادی‌های F اکتین، برای بررسی امکان وجود آنتی بادی‌های مربوط به هپاتیت در خون انجام می‌شود.
اگر نتیجه قطعی حاصل نشود، ممکن است پزشک درخواست انجام مجدد آزمایش را بکند. همچنین گاهی آزمایشگاه‌های مختلف نتایج متفاوتی را بدست می‌آورند.
بعد از مشخص شدن علت بالا بودن سطح آنتی بادی علیه عضله صاف پزشک به طور قطعی تشخیص را انجام داده و برای یک پروسه درمانی برنامه ریزی می‌کند.
نتیجه گیری
تست ASMA، مانند سایر آزمایشات روتین خون، بسیار کم خطر است.
پزشک نمونه خونی را به آزمایشگاه می‌فرستد. تکنسین آزمایشگاه، سطح آنتی بادی علیه عضله صاف را آنالیز می‌کند و به نتایج را به پزشک گزارش می‌کند.
تست ASMA می‌تواند به پزشک در تشخیص اختلالات خودایمنی و سایر بیماری‌های کبدی کمک کند.
اگر سطح ASMA بالا باشد، پیش از ارائه نتیجه قطعی تشخیص و پیگیری یک پروسه درمانی، پزشک درخواست آزمایشات بیشتری را می‌کند.
