دهها میلیون آمریکایی برای خوابیدن شبانه مشکل دارند و خیلی از آنان برای رفع این مشکل از قرص خواب استفاده میکنند.
قرصهای خواب چه بدون نسخه و چه نسخهدار در بین بزرگسالان محبوب است.
یک تحقیق که اخیرا در مجله آمریکایی چاپ شد نشان داده بود که یک سوم بزرگسالان بین ۶۵ تا ۸۰ ساله معمولا از این قرصها برای بهخواب رقتن استقاده میکنند.
کارشناسان میگویند این مورد جای نگرانی دارد به چندین دلیل،چرا که داروهای خوابآور عوارض جانبی دارند.
بسیاری از داروهای بدون نسخه همچون Tynol PM که شامل دیفنهیدرامین است.دیفنهیدرامین یک داروی آنتیکولینرژیک است که بدین معنیست که فعالیت برخی از مواد شیمیایی مغز بنام استیلکولین راکه نقش مهمی در فعالیت ماهیچه و عملکرد مغر همچون هوشیاری،یادگیری و حافظه دارد را تحت تاثیر قرار میدهد.
در نتیجه این سد شدن،این داروها میتوانند سبب یبوست، گیجی و عوارض جانبی دیگری شود.بهمین دلایل است که اخیرا انجمن آمریکا این دارو را برای بزرگسالان نامناسب اعلام کرده است.
برای مثال در مردانی که مشکلات پروستات دارند،داروهای آنتیکولینرژیک میتواند منجر به نگهداشتن ادرار میشود یا اینکه مثانهشان را کامل خالی کنند.
مردی که از این مشکلات رنج میبرد احتمالا نمیداند که این مشکلات بخاطر قرصهای خوابش بوده است و اگر آنرا به پزشکش اطلاع ندهد ممکن است پزشک داروی اشتباهی برای درمان مثانهاش به او بدهد.
این داروی جدید هم احتمالا عوارض خودش را دارد و مشکلات جدیدی اضافه میکند.
همچنین نگرانی بیشتری درباره عوارض جانبی دیگر وجود دارد،یک نگرانی دیگر این است که استفاده طولانی مدت از این داروهای میتواند منجر به زوال عقل و حتی موارد خطرناکتر شود.
International Medicineیافت،افرادی که بطور مرتب دیفنهیدرامین یافته شده در Benadryl یا دو نوع قدرتمند دیگر از Tylenol PM را روزانه بطور مرتب دو یا سه روز در میان مصرف میکردند نسبت به افرادی که مصرف نمیکنند ۵۴ درصد احتمال بیشتری برای ابتلا به زوال عقا دارند.
ارتباط بین این داروها و زوال عقل هنوز قطعی نیست.یک تحقیق جدیدتر که در انگلستان انجام شد نشان داد که برای قطعی نظر دادن تحقیقات بیشتری لازم است.
اما سادهترین راهی که میتوان با آن مشکلات سلامتی را به روش درمان خاصی ارتباط داد انجام آزمایشهای دقیق است.در این مورد منظور از آزمایش حالتی است که به تعدادی افراد داروی خاصی داده میشود در حالی که به عده دیگری داده نمیشود.
قرصهای خوابآور نسخهدار نیز خطرات مربوط به خود را دارند.
برای محققان سخت است که همه عوارض را شناساسس کنند.
برای محققان خیلی سخت است که همه خطرها را بررسی کنند.یک تحقیق بصری که در سال ۲۰۱۲ انجام شداطلاعات بدست آمده از بیش از ۳۰هزار انسان بالغ را مورد بررسی قراردادندکه دارهوهای Zolpidem (که با نام تجاری Ambienشناخته میشود)ttemazepam (Restoril), eszopiclone (Lunesta), zaleplon (Sonata) and other barbiturates, benzodiazepines and sedative antihistamines
محققان یافتند آنان که که برایشان مصرف ۱۳۲ دوز از داروهای Hypnotic را در طول سال مصرف میکند،یعنی بیمار حداقل هر دو یا سه روز یک دارو مصرف کرده است افزایش ۳۵ درصدی در ابتلا به سرطان داشتند نسبت به آنهایی که دارو مصرف نکرده بودند.حتی افرادی که با فاصله طولانی مثلا هر چند هفته یکبار دارو را مصرف کرده بودمد نیز مرگ را زودتر تجربه کردند.
نویسنده این تحقیق تلاش کرد که شرایط بیماریهای قبلی و سایر عوامل که میتواند توضیح دهد چرا بیماران نسبت به افراد عادی زودتر میمیرند.
این داروها همچنین به تصادفات ماشینی و حتی افسردگی نیز ارتباط داشتند که همه میتواند توضیح دهند ریسکها را توضیح دهد.
اما خطرات همچنان باقی میمانند،نویسندگان این تحقیق ارتباطی بین استفاده Hypnotic و انواع خاصی از سرطان لنفاوی و ریه و پروستات یافتند اما نتوانستند هیچ مکانیسمی برای ارتباط آنها پیدا کنند.
تحقیقات جدید انجام شده روی انسان و حیوانات نشان داد که ارتباط بین آن و سرطان هست.
حتی با در نطر نگرفتن خطرات بالقوهی عوارض جانبی، قرصهای خواب آور راهگشای بلندمدت مناسبی برای بی خوابی نیست.
.. میگوید: سوال واقعی این است که چرا نمیتوانید بخوابید؟
اغلب بزرگسالان ممکن است از قرصهای خواب آور به دلیل درد، مشکلات عصبی یا سایر مشکلات سلامتی که در شب گریبان گیر آنها میشود، استفاده میکنند.
برای این افراد، قرص خواب آور راهی برای پیدا کردن یک درمان واقعی برای یک مشکل است.
وی اضافه میکند: با این حال، برای افراد جوانی که علت بیخوابی شان، استرس، نگرانیهای مالی یا سایر علل ناراحتی که به سختی درمان میشود؛ قرص خوابآور یک راه حل ضعیف است. همیشه درمان رفتاری شناختی باید اولین خط درمان قرار گیرد.
سایر کارشناسان با این موضوع موافقند که درمان رفتاری شناختی برای بیخوابی، که شامل استراتژیهایی مثل ایجاد یک برنامهی خواب مناسب، محدود کردن هدف دار زمان سپری شده در تخت خواب، یا تمرینات ذهنی بر پایه ی مدیتیشن، بهترین راه برای درمان بی خوابی است.
هنوز هم میتوان از داروهای خوابآور با و بدون نسخه استفاده کرد.اگر شما خیلی مضطربید و بعد از کار یا فعالیتی نیاز به چرت دارید این قرصها میتوانند کمک بزرگی بکنند.
اما اگر همیشه از آنها استفاده میکنند و خصوصا اگر بالای ۶۵ سال سن دارید ممکن است خطرات بیشتر خود را نشان دهد.