انتشار این مقاله


آیا واکسیناسیون میتواند تهدیدی جدی برای انسان ها باشد؟

در نظر بعضی افراد، واکسیناسیون از یک علم ناقص نشات گرفته که می تواند جان انسان ها را به خطر بیندازد.

در سراسر دنیا، اغلب افرادی که در معرض هیچ بیماری خطرناکی قرار نگرفته اند که منجر به کوتاه شدن زندگی شان شود، از واکسنیناسیون پرهیز میکنند. با داشتن کوئینین؛ که قرن ها در درمان مالاریا استفاده شده است و آنتی بیوتیکها، واکسنها بیشتر از هر مداخله ای در تاریخ پزشکی، جان انسانها را نجات داده اند.
خودداری از تزریق واکسن به یک مذهب، قومیت، سطح رفاه زندگی و شرایط اقتصادی خاصی تعریف نمیشود. مادران ثروتمند ساکن لس آنجلس معتقدند که واکسن MMR باعث بیماری اوتیسم در کودکان میشود! همانطور که یهودی های ساکن بروکلین آمریکا و و مسلمانهای پاکستان و افغانستان که در نواحی تحت سلطه ی طالبان زندگی میکنند، بر نقشه ی شوم واکسیناسیون باور دارند! مخالفت با واکسیناسیون حتی در آگاهترین شهرهایی انگلستان هم وجود دارد.
در همین حال، سرخک دوباره شیوع یافت. سال پیش حدود ۸۳هزار مورد بیماری سرخک در اروپا گزارش شد که نسبت به سال ۲۰۱۷، شیوع بیماری سه برابر شده است. به همین دلیل است که WHO پرهیز از واکسیناسیون را جزو ۱۰ ریسک تهدیدکننده ی سلامتی در سال ۲۰۱۹ در نظر گرفته است.

البته تاثیرات شبکه های مجازی را نمیتوان درین مورد نادیده گرفت. برخی صفحات مجازی در فیسبوک و گوگل که مردم را به واکسیناسیون تشویق میکردند، امروزه بر علیه این کار تبلیغ میکنند. برخی از موسسات مثل مرکز اطلاعات واکسیناسیون ملی ادعا میکنند که هدفشان، ارتقا سطح رضایت از واکسیناسیون است، ولی در وبسایتشان میتوان مقالاتی در مورد عوارض واکسن، نارضایتی والدین و کودکان آسیب دیده در اثر واکسیناسیون پیدا کرد.


مقاله‌ی مرتبط: دهه‌هاست که تحریک اخبار نادرست، بی‎علاقگی نسبت به واکسیناسیون را منجر شده‌است


در مقابل تبلیغات منفی اینترنتی، واکنش مقامات بهداشت عمومی، تبلیغات مثبت واکسیناسیون را دوبرابر کرده است. مشکل این استراتژی این است که حقیقت تلخی را در مورد واکسن، نادیده میگیرد: برخی از متخصصان واکسن هنوز ماهیت واکسن و تاثیرات آن را بر روی سیستم ایمنی بدن نمیدانند! بعضی از موارد نادری که واکسن باعث ایجاد عوارض جبران ناپذیر میشود، هرگز گزارش نمیشوند.

یکی از مثالهای خوبی که در این مورد وجود دارد، اپیدمی شیوع سرخک بود که به دلیل عدم اعتماد به برنامه ی ایمن سازی دولت در فیلیپین اتفاق افتاد، زیرا در سال ۲۰۱۷ سانوفی پاستور ادعا کرد که واکسن تب دنگو در افرادی که قبلا این بیماری را نداشتند نسبت به افراد بیمار، عوارض وخیمتری بر جای میگذارد. مثال دیگر در این زمینه، واکسن GlaxoSmithKline’s Pandemrix بود که در همه گیری آنفولانزای خوکی در اروپا طی سال ۲۰۰۹ در دسترس قرار گرفت، ولی تنها به دلیل داشتن ریسک ناچیز نارکولپسی در کودکان، ممنوع شد. این موضوع در BMJ چاپ شد و دولت بریتانیا پرداخت خسارت به خانواده های آسیب دیده را پذیرفت. روزنامه نگاران اندکی به این موضوع پرداختند، زیرا نمیخواستند به علت طرفداری از مخالفان ئاکسن، محکوم شوند.

تحقیقات پزشکی با چنین مسائلی از طرف پزشکان مواجه میشود که در آن، میزان مفید بودن واکسن آنفولانزا مورد بررسی قرار میگیرد. برخلاف این واقعیت که این واکسنها در بهترین حالت به میزان ۶۰% تاثیر دارند و در بعضی از سالها مثل سال ۲۰۰۴ که فصل شیوع آنفولانزا بود، تاثیر واکسن به ۱۰% کاهش یافت؛ یک دلیل برای این موضوع، عدم مطابقت ویروسهای موجود در واکسن آنفولانزا با گونه ی غالب ویروسهایی که در زمستان نیم کره ی شمالی وجو دارد، میباشد. دلیل دیگر این است که تکنولوژی ساخت واکسنها بسیار قدیمی و هنوز هم ناقص است.

اغلب واکسن های آنفولانزا با کشت ویروس آنفولانزا در تخم مرغ تولید میشوند، روشی که به دهه ی ۱۹۳۰ میلادی برمیگردد! ویروس در تخم مرغ خالص و غیرفعال شده که این پروسه شش ماه طول میکشد و سپس به تولید انبوه میرسد. مطالعه ای که در سال ۲۰۱۷ انجام گرفته نشان میدهد ویروسهایی که در تخم مرغ کشت داده شده اند، آنتی ژنهای متفاوتی نسبت به آنتی ژن ویروس اصلی کسب کرده و در نتیجه پاسخ ایمنی مناسبی را در بدن ایجاد نمیکنند. به همین دلیل به طور متوسط باید در ۷۱ نفر واکسیناسیون صورت گیرد تا در یک نفر مصونیت ایجاد شود. برای افرادی که نمیخواهند پوست بازویشان سوراخ شود یا در اینترنت مطالبی با این محتوا خوانده اند که “واکسن ها شمارا بیمارتر میکنند” میزان مصونیت قابل توجهی نیست. اما اگر ویروس آنفولانزای سال بعدی کشنده باشد، مثل ویروسی که در سال ۱۹۱۸ در اسپانیا پاندمیک شد و به علت نبود واکسن و آنتی بیوتیک، جان ۵۰میلیون نفر را گرفت؛ هر گونه تکنولوژی و ماده ای که بتواند از فاجعه ای در آن مقیاس جلوگیری کند، باید مورد استقبال قرار بگیرد.


مقاله‌ی مرتبط: جلوگیری از بستری شدن کودکان با واکسیناسیون علیه آنفولانزا


تواضع در عمل

آیا به جای بحث با مخالفان واکسن، بهتر نیست متخصصان واکسن فروتنی به خرج داده و ایرادات دانش خود را قبول کنند؟! با انجام این کار دیگر اهمیت واکسنهایی مثل MMR که هر ساله هزاران بیمار مبتلا به سرخک را از مرگ نجات میدهد، یا واکسن فلج اطفال که از فلج شدن کودکان جلوگیری میکنند، ازبین نمیرود. با اینکه واکسن ها به ندرت در بعضی افراد خطرآفرین هستند، ولی به دلیل شایعاتی مبنی بر این که خطرات واکسن بیشتر از مزایای آن است، دانشمندان سعی میکنند تا اعتماد افرادی را که ادعاهای نادرست مخالفان واکسیناسیون را باور دارند، جلب کنند.
قبول این حقیقت که متخصصین واکسن از علم ناقصی برخوردارند، نه تنها نشانه ی ضعف نیست، بلکه نشان دهنده ی نقطه قوت است و با پیشرفتهای پزشکی بهتر خواهد شد.

ماریا معمارزاده


نمایش دیدگاه ها (0)
دیدگاهتان را بنویسید