زندگی با بیماری مزمنی مانند آسم می‌تواند محدودیت‌هایی در فعالیت‌های اجتماعی ایجاد کند که قبول کردنشان سخت باشد. حمله آسم می‌تواند تجربه‌ی وحشتناکی باشد، به خصوص اگر فرد آمادگی نداشته باشد. شاید هر علامت آسم نیاز به توجه داشته باشد و اگر درمان نشود می‌تواند مرگبار باشد. اگر آسم‌تان کنترل نشده باشد، حملات علائم آسم را مکررا تجربه خواهید کرد.
حملات آسم به‌طور بالقوه‌ای تهدیدکننده‌ی زندگی هستند. بنابراین، شناسایی و درخواست کمک حتی برای علائم خفیف یک حمله آسمی مهم است. این به شما کمک می‌کند تا از حملات شدید پیشگیری کنید و بیماری خود را تحت کنترل قرار دهید.
چگونه بفهمیم که در معرض حمله‌ی آسم هستیم؟
تجربه‌ی هر یک از علائم زیر به معنای وقوع حمله‌ی آسم می‌باشد:
- اسپری آسم کمک‌کننده نباشد یا نیاز داشته باشید که بیش از چهار ساعت یک بار استفاده کنید.
- خس‌خس زیاد و سینه گرفته‌ای داشته باشید.
- زیاد سرفه کنید.
- نفس کم بیارید و حرف زدن و راه رفتن سخت باشد.
- تندتر نفس بکشید و به نظر برسد که به درستی و کامل نفس دریافت نمی‌کنید.
در طول حمله آسم چه کنیم؟
در صورت داشتن حمله آسم ضروری است که بلافاصله اقدامی انجام دهید. اقدامات زیر می‌توانند به مدیریت حمله آسم کمک کنند:
- راست بنشینید و آرامش خود را حفظ کنید. دراز نکشید.
- هر ۳۰ تا ۶۰ ثانیه یک بار، تا حداکثر ۱۰ دفعه، از اسپری آسم استفاده کنید.
- اگر بعد از ۱۰ بار استفاده از اسپری بهتر نشدید یا هر لحظه احساس بدتر شدن کردید، از مراقبت‌های پزشکی اورژانسی کمک بخواهید.
- دوباره بعد از ۱۵ دقیقه از اسپری تنفسی استفاده کنید.
- اگر بیش از ۱۵ دقیقه است که منتظر آمبولانس هستید، هر ۳۰ تا ۶۰ ثانیه تا حداکثر ۱۰ دفعه یک پوف اسپری بزنید.
بعد از حمله آسم چه کنیم؟
پس از حمله آسم، باید اقداماتی فوری انجام دهید تا از تجربه حمله آسمی دیگر جلوگیری کنید. این اقدامات شامل موارد زیر است:
- داروهای آسم تجویز شده خود را مصرف کنید.
- تا میزانی که نیاز دارید استراحت کنید.
- با پزشک خود درمورد کنترل علائم و تنظیم درمان مورد نیاز مشورت کنید.
در صورت مبتلا به آسم مداوم، مصرف داروهای پیشگیری‌کننده آسم که توسط پزشک تجویز شده‌اند، بهترین راه جلوگیری از حمله است؛ حتی اگر علائم خفیف باشد. به افراد مبتلا به آسم توصیه می‌شود که عوامل محرک را شناسایی کرده و تا حد ممکن از آن‌ها دوری کنند.
