در همه‌ی رابطه‌ها دعوا داریم و اگر استثنایی می‌شناسید به ما معرفی کنید! با این حال، مطالعه‌ی جدیدی روی ۱۲۱ زوج نشان می‌دهد که زوج‌های خوشبخت راجع به مسائل خاصی با هم دعوا می‌کنند.
این زوج‌ها همگی رابطه‌ی خود را رضایت‌بخش توصیف کرده و احساس خوشبختی در زندگی داشتند و بیشتر تمایل به دعوا بر سر مسائلی دارند که از لحاظ عملی قابل حل است: برای مثال، چه کسی کارهای خانه را انجام دهد یا اوقات فراغت چگونه سپری شود.
مشکلات حل نشدنی تری مثل مسائل پیرامون مذهب یا خویشاوندان کمتر در این رابطه‌ها مورد بحث قرار می‌گیرد. به همین خاطر محققان می‌گویند که یکی از رازهای داشتن رابطه‌ی موفق نداشتن یا اجتناب از بحث و گفتگو راجع به چیزهایی است که به نظر نمی‌آید مسیر مشخصی برای حل و فصل آن‌ها وجود داشته باشد.
زوج‌های خوشبخت تمایل دارند رویکردی در جهت حل مناقشات در پیش بگیرند، و این واقعیت حتی در مورد موضوعات انتخابی برای دعوا کردن هم صادق است.
محققان بدین منظور دو گروه از زوج‌ها را مورد بررسی قرار دادند: یک گروه با ۵۷ زوج با سن ۳۰ تا ۴۰، با میانگین زندگی مشترک ۹ ساله، و یک گروه با ۶۴ زوج با سن بالای ۷۰، با میانگین زندگی مشترک ۴۲ سال.
وقتی از این افراد خواسته شد تا علت دعواهای خود را بر حسب اهمیت آن‌ها لیست کنند، زوج‌های هر دو گروه صمیمیت، تفریح، خانه‌داری، برقراری ارتباط و پول را به عنوان جدی‌ترین عوامل معرفی نمودند (البته سلامت، برای زوج‌های مسن نیز مد نظر بود).
در هر دو نمونه حسادت‌ورزی، مذهب و خانواده در پایین فهرست قرار داشتند. تمرکز بر مسائلی که راه‌حل مشخصی دارند، باعث ایجاد حس امنیت در آن رابطه و دستیابی به موفقیت مشترک می‌شود.
برخلاف این، گفتگو درباره‌ی چیزی مثل صمیمیت می‌تواند به ایجاد حس آسیب‌پذیری یا شرمندگی بیانجامد.
زوج‌هایی که سابقه‌ی طولانی‌تری در زندگی مشترک داشتند دعواهای کمتری به یادشان می‌آمد و با مشکلات جدی کمتری روبه‌رو شده بودند که شاید نشانه‌ای از گذر سال‌ها و خو گرفتن بیشتر با هم باشد.
صرفاً به منظور شفاف‌سازی، مهم است که این نمونه‌ی ۱۲۱ زوجی را به همه تعمیم ندهیم. تازه‌کارها همیشه خودشان خوشبخت می‌دانند و ما نمی‌توانیم به صورت عینی خوشبختی آن‌ها را مشاهده کنیم و همچنین خوشبختی در یک رابطه یک چیز عینی است.
البته باید این را هم بگوییم که این مطالعه هیچ گروه شاهدی از زوج‌های “بدبخت” ندارد که با آن‌ها مقایسه صورت گیرد. ولی آن جا که کس است، یک حرف بس است:
توانایی افتراق قائل شدن بین مشکلاتی که نیاز به حل شدن دارند و آن‌هایی که فقط باعث اوقات تلخی می‌شوند، یکی از مسائل کلیدی در داشتن رابطه‌ای پایدار و شاد می‌باشد.
