۱۳ رد پای متوالی با قدمت ۳.۷ میلیون ساله که مربوط به یکی از اجداد پیش انسانی ما است، در تانزانیا یافت شده است .
علاوه بر ایجاد یک بینش جدید نسبت به تکامل انسان و رسیدن به انسان امروزی، این ردپاها نشان می دهد که گونه های پیش انسان بسیار بلند تر از چیزی بوده اند که قبلا فکر می کردیم .
بر اساس گفته ی تیم ایجاد شده بوسیله فیدلیس تی ماسائو از دانشگاه دارالسلام تانزانیا، این ردپاها ۲۶ سانتی متر اندازه گیری شده اند. بر پایه ی این اندازه گیری ها، موجودی که آن ها را برجای گذاشته است، باید ۱۶۵ سانتی متر قد و ۴۵ کیلو وزن داشته باشد .
در اینجا یک نمای متفاوت از آنها را مشاهده می فرمایید :
این تیم نام موجود رازآلود را ایجادکننده ی ردپای s1 نامیده ،که نام مکان یافت شدن این ردپاها در تانزانیا نیز است.
بر اساس نظریات s1 متعلق به گونه های اولیه آسترالوپیتکوس آفارنسیس است ، اما برای اعلام قطعی نیاز به تحقیقات بیشتری است .
آشنا بودن آ.آفارنسیس به دلیل بوجود اوردن یک دید عالی از نیاکان اولیه انسان درست به مانند لوسی، مجموعه اسکلتی مشهور که چهار دهه ی پیش در اتیوپی یافت شد، است .
اما لوسی در حالت ایستاده، فقط ۱۰۶ سانتی متر قد داشت و s1در مقایسه با آن بسیار عظیم الجثه تر بوده است .
طبق گزارش ارایه شده توسط این تیم، قد تخمین زده شده برای s1 بازسازی های انجام شده برای آ.آفارنسیس را که بر اساس اسکلت و ردپا انجام شده بود، برهم زد .
درست است که ۱۶۵ سانتی متر بر اساس معیار های امروزی قد بلندی محسوب نمی شود، اما باید در نظر داشت که این رشد قدی حتی برای اجداد انسانی ۱.۵ میلیون سال وپس ازبر جا گذاشتن این رد پاها نیز تصور نمی شد.
این تیم اعلام می دارد که : رد پای نخستی ها بسیار نادر و کمیاب است، و تاکنون بیشتر ردپاهای یافت شده ،منسوب به گروهی بوده اند که انسان های مدرن به آن تعلق دارند .
یکی از معدود استثنائات بند بالا مربوط به یافت شدن سه ردپا در سال ۱۹۷۰، با تفاوت اندکی از این ردپاها(حدود ۱۵۰ متر فاصله) است، که در مورد آن ها هم حدس زده می شود مربوط به گونه های نخستی اولیه مشابه آ.آفرانسیس باشد .
حقیقتی که این رد پا ها در مورد قد شخص برجا گذارنده نشان می دهند، بیانگر دو چیز می تواند باشد: یا اینکه مطالعات و حدسیات قبلی ما درست بوده و این جاندار قد کمیابی داشته و از همه بسیار بلند تر بوده است، و یا اینکه ای قد در بین آن گونه معمول بوده و ما تازه حقیقت را دریافته ایم .
گروه تحقیقاتی می گوید: بر اساس بقایای اسکلتی باقیمانده، عده ای از محققان باور دارند که افراد یک گونه، مانند انسان های امروزی، بسیار اندک تفاوت داشته اند، در حالی که عده ی دیگر بیان می دارند که این جاندار،همچون گوریل در بین میمون ها، خاص و قد بلند بوده است .
اطلاعات بسیار اندکی در مورد تفاوت قدی موجود بین نر و ماده ی گونه ی آ.آفرانسیس وجود دارد و با وجود اینکه شواهد یافت شده توسط گروه ما را به سمت نر بودن جاندار بر جا گذارنده ی ردپا ها سوق می دهد، اما هنوز نیاز به شواهد بیستری برای اظهار نظر قطعی است .
البته همه ی محققان با این گروه هم نظر نیستند، به گونه ای که یک عده کم بودن شواهد را دلیلی برای احتیاط در اظهار نظر پ نتیجه گیری کرده و عده ای دیگر چون، فیلیپ رنو از دانشگاه پن استیت، یافته ها را موافق با تصورات قبلی ما نسبت به قد آ.آفرانسیس می داند .
علیرغم وجود اختلافات، یافتن این ردپاها، یک کشف قابل توجه می باشد که با انجام بررسی های بیشتر می تواند نور جدیدی بر اجداد اولیه انسان بیندازد .
گروه بیان می دارد که : ردپاهای فسیلی ابزارهای بسیار سودمندی در زمینه ی ثبت های دیرینه شناسی است. مشخصه های فیزیکی آن ها به شناسایی ایجاد کننده ی آن و نیز ویژگی هایش کمک می کند و می تواند پاسخ سوالاتی از این دست را فراهم سازد، جاندار چگونه حرکت می کرده؟ چه اندازه بزرگ بوده؟ چه اندازه سریع بوده و ….
خوشبختانه، هرچه تحقیقات بیشتری در ناحیه لاتئولی تانزانیا که به نظر می رسد یک بستر از ردپاهای باستانی باشد، انجام می شود، اطلاعات بیشتری نمایان می گردد .
