نگاه اجمالی
دررفتگی آرنج زمانی رخ میدهد که استخوانهایی که این مفصل را تشکیل میدهند، از الگوی طبیعی خارج شوند – معمولا زمانیکه بیمار حین زمین خوردن، بر روی دست کاملا باز خود فرود میآیند. دررفتگی آرنج پس از شانه، دومین دررفتگی شایع در بالغین و شایعترین دررفتگی مفصل در کودکان است.
نوزادان ممکن است در صورتیکه از آرنجها بلند شوند یا تاب داده شوند، دچار دررفتگی آرنج گردند که آرنج nursemaid نام دارد.
اگر بیمار بالغ یا کودکی دچار دررفتگی آرنج شده است، باید بدنبال بررسی پزشکی سریع آن باشد. اگر دررفتگی آرنج باعث گیر افتادن عروق خونی و اعصابی که به انتهای اندام فوقانی و دستها وارد میشوند، گردد، میتواند باعث بروز عوارضی شود.
دررفتگی ارنج معمولا میتواند بدون جراحی ترمیم شود. با این حال اگر آرنج بیمار دچار شکستگی نیز شده باشد، ممکن است به جراحی نیاز باشد.
مطالعه بیشتر: https://virtualdr.ir/11527-elbow-pain/
علایم
علایم و نشانههای دررفتگی آرنج عبارتند از:
- درد شدید
- تغییر شکل واضح مفصل
نوزادانی که دچار آرنج nursemaid شدهاند، درد را تنها به هنگام حرکت آرنج تحمل میکنند. کودک اغلب از حرکت دادن دست خود امتناع ورزیده و آن را در کنار بدن خود نگه میدارد.
آرنج گاهی کمی جابجا شدهاست. جابجایی نسبی میتواند باعث قرمزی و درد در محلی باشد که لیگامانها کشیده یا پاره شدهاند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
در صورتی که درد بسیار زیاد بوده یا جابجایی واضحی در مفصل آرنج وجود داشته باشد، باید به پزشک مراجعه کرد.
علل
شایعترین دلیل در بزرگسالان برای دررفتگی آرنج عبارتست از:
- افتادن. افتادن بر روی دست کاملا باز میتواند استخوان بالایی بازو را از محل رباطهای مفصل آرنج خارج کند.
- تصادفات وسایل نقلیه. اثر مشابهی میتواند در زمانیکه مسافر از جابجا شدن به جلو قبل از برخورد، ممانعت میکند، ایجاد شود.
همچنین افتادن بر روی دست کاملا باز در کودکان یا نوجوانان یک دلیل شایع برای دررفتگی آرنج است.
این آسیب در نوزادان اغلب زمانیکه یک حرکت کشش خارجی بر دست کاملا باز، اعمال میشود، پدید میآید. علل چنین آسیبهایی عبارتند از:
- بلند کردن نادرست. تلاش برای بلند کردن یا تاب دادن کودک با استفاده از بازوهای وی میتواند باعث دررفتگی آرنج شود.
- کشش ناگهانی. وادار کردن کودک برای قدم گذاشتن بر روی پله در زمانیکه دست وی را گرفتهاید، میتواند باعث خارج شدن آرنج از موقعیت طبیعی خود شود.
ریسک فاکتورها
- سن. آرنج کودکان از انعطاف پذیری بیشتری برخوردار بوده و دررفتگی آن آسانتر است.
- وراثت. برخی افراد با رباطهای شلتری در مقایسه با دیگر افراد متولد میشوند.
- ورزش. بسیاری از دررفتگیهای آرنج با ورزش مرتبط هستند. خصوصا ورزشهایی که شامل تحمل وزن با بازوها هستند، مانند تمرینات ژیمناستیک روی زمین، بسیار برای دررفتگی آرنج خطر آفرین هستند.
عوارض
عوارض دررفتگی آرنج میتواند شامل موارد زیر باشد:
- شکستگی. نیرویی که باعث دررفتن آرنج میشود، میتواند باعث شکستگی یکی از استخوانهای آرنج شود.
- تحت فشار قرار گرفتن اعصاب. ندرتا اعصابی که از آرنج عبور میکنند، میان استخوانهای جابجا شده یا به هنگام جا انداختن استخوانها، درون مفصل تحت فشار قرار میگیرند. این اعصاب میتواند گز گز بازو و دست را باعث شوند.
- گیر افتادن شریانها. عروق خونی که به بازو و دست خونرسانی میکنند، ندرتا در میان استخوانهای جابجا شده یا درون مفصل جاانداخته شده، گیر میافتند. فقدان خونرسانی میتواند باعث درد شدید و آسیب بافتی دائمی در بازو و دست شود.
- شکستگیهای جدا شونده. در برخی از دررفتگیهای آرنج، یک لیگامان تحت کشش باعث کنده شدن تکه کوچکی از استخوان از محل اتصال خود میشود. این نوع آسیب در کودکان شایعتر است.
- استئوآرتریت. مفصل جابجا شده ممکن است در معرض خطر ابتلا به استئوآرتریت در آینده قرار بگیرد.
پیشگیری
از بلند کردن یا تاب دادن کودکان با استفاده از بازوهای آنها، پرهیز کنید.
تشخیص
پزشک با دقت مفصل آسیب دیده را معاینه کرده و سردی یا گز گز دست را بررسی میکند. بیمار ممکن است بمنظور بررسی شکستگی در استخوانهای آرنج، به تصویر X-ray نیاز داشته باشد.
درمان
گاهی دررفتگی آرنج خودبخودی به محل قبلی باز میگردد. با این حال بسیاری از دررفتگیها بمنظور دستکاری استخوان و بازگرداندن آن به ترتیب قبل، به پزشک نیاز دارند. این روند، جااندازی یا reduction نام دارد.
داروها
بیمار قبل از جا انداختن، داروهایی بمنظور تسکین درد و شل کردن عضلات دریافت میکند.
روند درمان
پس از بازگشتن استخوانها به ترتیب طبیعی، بیمار چند هفته به پوشیدن یک بند یا نوعی پوشش خاص نیاز دارد. بیمار همچنین ممکن است به انجام تمرینات فیزیکی بمنظور ارتقای دامنه حرکت و قدرت مفصل نیاز داشته باشد.
جراحی
بیمار در موارد زیر به جراحی نیاز دارد:
- شکستگی هر یک از استخوانهای جابجا شده
- پارگی لیگامانها
- آسیب اعصاب یا عروق خونی
آماده شدن برای ملاقات با پزشک
بیمار ممکن است به بخش اورژانس یک بیمارستان یا یک مرکز اقدامات اورژانس مراجعه کند. همچنین ممکن است به یک جراح ارتوپد ارجاع شود.
از پزشک چه انتظاری باید داشت
پزشک در مورد نحوه وقوع آسیب و اینکه آیا مفصل قبلا نیز دچار دررفتگی شده است، اطلاع حاصل خواهد کرد.
منابع:
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/dislocated-elbow/symptoms-causes/syc-20371688
https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/dislocated-elbow/diagnosis-treatment/drc-20371692