بیماری ازگود اشلاتر می‌تواند باعث برآمدگی دردناک و استخوانی در استخوان ساق پا، درست در زیر زانو شود. این بیماری معمولاً در کودکان و نوجوانانی رخ می‌دهد که در دوران بلوغ دچار وقفه رشد می‌شوند.
بیماری ازگود اشلاتر اغلب در کودکانی که در ورزش‌هایی شامل دویدن، پریدن و تغییر سریع جهت مانند فوتبال، بسکتبال، اسکیت بازی و باله شرکت می کنند، رخ می‌دهد.
زمانی این مشکل در پسران شایع‌تر بود، اما با افزایش تعداد دختران در ورزش، شکاف جنسیتی کاهش یافته است.
این بیماری معمولاً در پسران ۱۲ تا ۱۴ ساله و دختران بین ۱۰ تا ۱۳ سال رخ می‌دهد. تفاوت این است که دختران زودتر از پسران وارد بلوغ می‌شوند. معمولاً این مشکل به خودی خود هنگامی که استخوان کودک رشد خود را متوقف کند، برطرف می‌شود.
علائم بیماری ازگود اشلاتر
درد و تورم زانو درست در زیر زانو، شاخصه‌های اصلی بیماری ازگود اشلاتر است. معمولاً درد در حین فعالیت های خاص مانند دویدن، زانو زدن و پریدن بدتر می‌شود و با استراحت نیز تسکین می‌یابد.
این بیماری معمولاً فقط در یک زانو اتفاق می‌افتد، اما می‌تواند هر دو زانو را تحت تأثیر قرار دهد. ناراحتی می‌تواند از هفته‌ها تا ماه‌ها ادامه داشته باشد و تا زمانی که کودک شما رشد خود را متوقف کند، عود می‌کند.
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر درد زانو در توانایی فرزندتان در انجام فعالیت‌های روزانه مشکل ایجاد می‌کند، با پزشک فرزند خود تماس بگیرید. اگر زانو متورم و قرمز است، یا اگر درد زانو با تب، قفل شدن یا بی ثباتی مفصل زانو همراه است، به دنبال مراقبت پزشکی باشید.
علل بیماری ازگود اشلاتر
در حین فعالیت‌هایی که شامل دویدن، پریدن و خم شدن است، مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال و باله ماهیچه‌های ران کودک (چهار سر ران) تاندونی را که کشکک زانو را به صفحه رشد در قسمت بالای استخوان درشت نی وصل می‌کند، می‌کشد.
این استرس مکرر می‌تواند باعث شود تاندون روی صفحه رشد جایی که تاندون وارد استخوان درشت نی می‌شود، کشیده شود و در نتیجه احساس درد و تورم در ارتباط با علائم بیماری ازگود اشلاتر ظاهر شود. برخی از اعضای بدن كودكان سعی می‌كنند با رشد جدید استخوان، آن شکاف را ببندند كه منجر به ایجاد توده استخوانی در آن نقطه می‌شود.
عوامل خطر بیماری ODS
عوامل خطر اصلی بیماری ازگود اشلاتر عبارتند از:
- سن. بیماری ازگود اشلاتر در دوران رشد و بلوغ رخ می‌دهد. دامنه سنی از نظر جنسی متفاوت است؛ زیرا دختران زودتر از پسران وارد بلوغ می‌شوند. بیماری ازگود اشلاتر به طور معمول در پسران ۱۲ تا ۱۴ ساله و دختران ۱۰ تا ۱۳ ساله مشاهده می‌شود.
- جنسیت. بیماری ازگود اشلاتر در پسران شایع تر است، اما با افزایش تعداد دختران در ورزش، شکاف جنسیتی در حال کاهش است.
- ورزش ها. این بیماری بیشتر در ورزش‌هایی اتفاق می‌افتد که شامل دویدن، پریدن و تغییر سریع در جهت است.
- انعطاف. سفتی در عضلات چهار سر ران می‌تواند باعث افزایش کشش تاندون زانو در صفحه رشد در قسمت بالای استخوان درشت نی شود.
عوارض
عوارض بیماری ازگود اشلاتر نادر است. در صورت بروز، ممکن است شامل درد مزمن یا تورم موضعی باشد.
حتی پس از برطرف شدن علائم، برجستگی استخوانی ممکن است دقیقاً زیر استخوان زانو در زانو بماند. این برجستگی تا حدی می‌تواند در طول زندگی فرد ادامه داشته باشد، اما معمولاً در عملکرد زانو اختلال ایجاد نمی‌کند.
در موارد نادر، بیماری ازگود اشلاتر می‌تواند باعث شود تا صفحه رشد از قسمت استخوان ساق پا جدا شود.
تشخیص
در طول معاینه فیزیکی، پزشک زانوی فرزند شما را از نظر حساسیت، تورم، درد و قرمزی بررسی می‌کند. احتمالا اشعه ایکس گرفته شود تا به استخوان‌های زانو و پا نگاه شود و از نزدیک ناحیه‌ای که تاندون زانو در ناحیه ساق پا قرار دارد را بررسی کنیم.
درمان بیماری ازگود اشلاتر
بیماری ازگود اشلاتر معمولاً بدون درمان جدی برطرف می‌شود. علائم معمولاً پس از قطع رشد استخوان‌های كودك از بین می‌روند.
داروها
تسکین دهنده ضد درد مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم می‌تواند کمک کند.
تراپی
یک فیزیوتراپ می‌تواند تمرینات کششی چهار سر ران را به کودک آموزش دهد، که این امر می‌تواند به کاهش التهاب و درد در جایی که تاندون کشکک زانو (پاتلا) را به استخوان درشت نی متصل می‌کند، کمک کند. بستن تاندون پاتلار همچنین می‌تواند به تسکین درد کمک کند. تمرینات تقویتی مربوط به عضلات چهار سر و پا به طور کلی می‌تواند به ثبات مفصل زانو کمک کند.
جراحی
در موارد بسیار نادر، اگر درد ناتوان کننده است و پس از رشد رشد فروکش نمی‌کند، ممکن است جراحی برای از بین بردن رشد استخوانی توصیه شود.
سبک زندگی و داروهای خانگی
این موارد می‌تواند به فرزند شما کمک کند:
- مفصل را استراحت دهید. محدود کردن زمان صرف انجام فعالیت‌هایی که باعث تشدید مشکل می‌شود مانند زانو زدن، پریدن و دویدن.
- روی ناحیه آسیب دیده یخ بگذارید. این امر می‌تواند به درد و تورم کمک کند.
- عضلات ساق پا را تقویت کنید. کشش ماهیچه‌ها در قسمت جلوی ران (چهار سر ران) از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
- از زانو محافظت کنید. هنگامی که فرزند شما در ورزش مشارکت می‌کند، به او بخواهید که یک پد را روی زانوی آسیب دیده بکشید که در آن زانو تحریک شود.
- بانداژ را امتحان کنید. تاندون پاتلار دقیقاً زیر ساق پا قرار دارد. بانداژ می‌تواند به کاهش فشار تاندون زانو در حین فعالیت‌ها کمک کند و مقداری از نیرو را به دور از ساق پا توزیع کند.
- تغییر ورزش و فعالیت. به فرزندتان پیشنهاد دهید تا زمانی که علائم فروکش کند، به فعالیت‌هایی بپردازید که شامل پریدن یا دویدن، مانند دوچرخه سواری یا شنا نیست.
آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
شما به احتمال زیاد ابتدا این مشکل را با پزشک خانواده یا متخصص کودکان فرزندتان مطرح خواهید کرد. وی ممکن است شما را به پزشک متخصص در زمینه آسیب دیدگی زانو یا پزشکی ورزشی ارجاع دهد.
آنچه شما می‌توانید انجام دهید
یک لیست کتبی را که شامل موارد زیر است، برای قرار ملاقات به همراه داشته باشید:
- شرح مفصلی از علائم فرزندتان
- اطلاعات مربوط به مشکلات پزشکی که فرزندتان در گذشته داشته است.
- اطلاعات در مورد مشکلات پزشکی رایج در خانواده
- تمام داروها و مکمل‌های غذایی که کودکتان مصرف می‌کند.
- سؤالاتی را که می‌خواهید بپرسید.
در زیر چند سؤال اساسی برای سؤال از پزشک معالج فرزندتان در مورد بیماری احتمالی ازگود اشلاتر وجود دارد. اگر هر گونه سؤال اضافی در حین ویزیت برای شما پیش آمد، از پرسیدن دریغ نکنید.
آیا انتظار دارید فرزند من بتواند به ورزش فعلی خود ادامه دهد؟
آیا کودک من نیاز به تغییر فعالیت‌های خود دارد، اگر چنین است، برای چه مدت؟
چه نشانه‌ها و علائمی بیانگر نیاز کودک من برای استراحت کامل و دوری از دو و میدانی است؟
چه اقدامات دیگر خودمراقبتی به فرزند من کمک می‌کند؟
از پزشک چه انتظاری دارید
پزشک فرزند شما احتمالاً سؤالاتی از قبیل موارد زیر را خواهد پرسید:
- درد چقدر شدید است؟
- آیا درد قبل، حین یا بعد از تمرین رخ می‌دهد یا ثابت است؟
- آیا متوجه تورم در نزدیکی کشکک زانو شده‌اید؟
- آیا در تحرک یا ثبات مشکل دارید؟
- روال ورزش یا تمرین ورزشی شما چیست؟
- آیا اخیراً روال فعالیت خود را تغییر داده‌اید، مثل تمرین سخت‌تر یا طولانی‌تر یا استفاده از تکنیک‌های جدید؟
- آیا می‌توانید در حالی که ورزش خود را با شدت معمول انجام می‌دهید، درد را تحمل کنید؟
- آیا علائم شما بر توانایی شما در انجام کارهای عادی و روزمره مانند پیاده روی و طی کردن پله‌ها تأثیر دارد؟
- چه اقدامات درمانی را در منزل امتحان کرده اید؟ آیا چیزی کمک کرده است؟
- آیا مصدومیتی اخیر داشته‌اید که ممکن است باعث آسیب به زانو شود؟
