طبق مقاله ای که این ماه در مجله Neuroscience منتشر شد، تنفس، گذشته از اینکه ما را قادر به تبادل گازها با جهان می سازد و دفع خفگی را به دنبال دارد، فعالیت الکتریکی در مناطق متعددی از مغز را نیز هماهنگ می کند و بنابراین اثر عمده ای بر عملکرد ذهنی دارد. مهمتر از همه، نویسندگان این مقاله کشف کردند که این هماهنگ سازی از امواج مغزی هنگام تغییر دم به بازدم و نیز در زمان تنفس از راه بینی، قوی تر می شود.
این فرضیه که تنفس می توانید فعالیت های عصبی را تحت تاثیر قرار دهد در حدود چند دهه وجود داشته و زمانی آغاز شد که دانشمندان حدس زدند که تنفس از طریق بینی ممکن است یک ارتباط مستقیم بین سیستم تنفسی و پیاز بویایی مغز (که بو ها را درک می کند) داشته باشد. آزمایشی بر روی جوندگان در اواسط قرن ۲۰ نشان داد که امواج مغزی در واقع با الگوی تنفس همگام هستند اما تا به حال این هرگز در افراد بشر تایید نشده بود.
بنابراین محققان برای اثبات این ادعا در مغز هفت بیمار مبتلا به صرع الکترود هایی قرار دادند تا فعالیت عصبی نورون ها را هنگام حمله بیماری، بررسی کنند. نتایج این تحقیق نشان داد که نوسانات الکتریکی در مغز با ریتم تنفس هر فرد همزمان است. این اثر در قشر پیریفورم که با پیاز های بویایی، در هیپوکامپ که با پردازش حافظه و آمیگدال که با تنظیم هیجان مرتبط است، قابل توجه است.
هنگامی که از بیماران خواسته شد تا از طریق دهان خود به جای بینی تنفس کنند، این همزمانی تا حد زیادی کاهش یافت.
برای اثبات تاثیر تنفس از راه بینی بر حافظه ، هیجان و احساسات آزمایش های دیگری انجام شد. محققان نتیجه گرفتند که تنفس از طریق بینی می تواند عملکردهای شناختی مانند یاد آوری مطالب و تنظیم هیجان را افزایش دهد.
