کاتتر محیطی- مرکزی (PICC) که به آن پیک لاین نیز گفته می شود، یک لوله بلند و نازک است که از طریق وریدبازو وارد بدن شما شده و به رگ های بزرگ نزدیک قلب شما انتقال می یابد. به ندرت پیک لاین ممکن است در پای شما قرار بگیرد.
پیک لاین( PICC) به پزشک شما این امکان را می دهد که؛ دسترسی به رگ های بزرگ مرکزی نزدیک قلب را تسهیل بخشد. به طور کلی برای دادن داروها یا تغذیه مایع استفاده می شود. پیک لاین می تواند به جلوگیری از درد مکرر کمک کند و خطر تحریک رگ های کوچکتر در بازوهای شما را کاهش می دهد.
کاتتر مرکزی کاشت پیرامونی برای عوارضی چون عفونت و لخته شدن خون، نیاز به مراقبت و نظارت دقیق دارد. اگر پیک لاین را در نظر دارید، در مورد فواید و خطرات آن با پزشک خود صحبت کنید.
پیک لاین ، نوعی کاتتر است که برای دسترسی به رگ های بزرگ در سینه شما (کاتتر وریدی مرکزی) استفاده می شود. نمونه هایی از انواع دیگر کاتترهای وریدی مرکزی شامل درگاه های قابل کاشت و خطوط مرکزی است.
چرا انجام می شود؟
از پیک لاین برای مصرف داروها و سایر انجام روش های درمانی به طور مستقیم به رگ های مرکزی بزرگ نزدیک قلب شما استفاده می شود.
اگر برنامه درمانی شما نیاز مکرر به دریافت خون و دارو هستید، ممکن است پزشک شما کاتتر مرکزی وریدی را توصیه کند. معمولاً پیک لاین موقتی است و تا چندین هفته انجام می پذیرد.
پیک لاین معمولاً برای موارد زیر توصیه می شود:
درمان سرطان داروهایی که از طریق ورید تزریق می شوند، مانند برخی از داروهای شیمی درمانی می توانند از طریق کاتتر مرکزی وریدی تزریق شوند.
تغذیه مایع ( تغذیه تزریقی) اگر بدن شما به دلیل مشکلات دستگاه گوارش نتواند مواد مغذی موجود از مواد غذایی را دریافت کند، ممکن است برای دریافت مواد غذایی مایع به پیک لاین نیاز داشته باشید.
درمان عفونت آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد قارچ را می توان از طریق کاتتر مرکزی برای عفونت های جدی دریافت کرد.
سایر داروها برخی از داروها می توانند رگ های کوچک را تحریک کنند و اعمال این درمان ها از طریق پیک لاین این خطر را کاهش می دهد. رگ های بزرگتر در سینه شما خون بیشتری دارند، بنابراین داروها خیلی سریعتر رقیق می شوند و خطر آسیب دیدگی رگ ها را کاهش می دهند.
پس از برقراری پیک لاین، می توان از آن برای موارد دیگری نیز استفاده کرد، مانند دریافت خون، انتقال خون و دریافت مواد کنتراست قبل از آزمایش تصویربرداری.
عوارض پیک لاین
عوارض می تواند شامل موارد زیر باشد:
خون ریزی
آسیب عصبی
ضربان قلب نامنظم
آسیب به رگ ها در بازوی شما
لخته شدن خون
عفونت
پیک لاین مسدود یا شکسته
برخی از عوارض قابل درمان هستند به طوری که پیک لاین شما در جای خود باقی بماند. سایر عوارض ممکن است نیاز به از بین بردن کاتتر باشد. بسته به وضعیت شما، پزشک ممکن است توصیه کند که کاتتر دیگری یا استفاده از یک نوع دیگر از سوند ورید مرکزی استفاده کنید.
در صورت مشاهده هرگونه علائم یا علائم عوارض کاتتر مرکزی- محیطی، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید، مانند:
اطراف پیک لاین شما به طور افزاینده ای قرمز، متورم، کبود یا گرم شده باشد.
دچار تب یا تنگی نفس می شوید.
طول کاتتری که از بازوی شما خارج شود طولانی تر گردد.
در باز کردن پیک لاین خود مشکل دارید؛ زیرا به نظر می رسد مسدود شده است.
متوجه تغییراتی در ضربان قلب خود می شوید.
چگونه آماده شویم؟
آماده شدن جهت دریافت کاتتر مرکزی، ممکن است:
آزمایش خون پزشک ممکن است برای اطمینان از داشتن سلول های لخته کننده خون (پلاکت ها)، نیاز به آزمایش خون شما داشته باشد. اگر پلاکت کافی ندارید، ممکن است خطر خونریزی افزایش یابد. دارو یا انتقال خون می تواند تعداد پلاکت ها را در خون شما افزایش دهد.
تست های تصویربرداری پزشک شما ممکن است آزمایش تصویربرداری مانند اشعه ایکس و سونوگرافی را برای ایجاد تصویری از رگ های شما برای برنامه ریزی روش توصیه کند.
بحث در مورد سایر شرایط سلامتی شما اگر شما عمل جراحی برداشتن پستان (ماستکتومی) انجام داده اید، به پزشک خود بگویید؛ زیرا این امر می تواند در قرار گرفتن پیک لاین در بازوی شما تأثیر بگذارد. همچنین به پزشک در مورد صدمات قبلی بازو، سوختگی های جدی یا معالجه با اشعه اطلاع دهید. اگر احتمال ابتلا به دیالیز در نارسایی کلیه وجود داشته باشد، معمولاً پیک لاین توصیه نمی شود، بنابراین به پزشک خود اطلاع دهید که آیا سابقه بیماری کلیوی را دارید.
آنچه انتظار دارید
روش استفاده از کاتتر، حدوداً یک ساعت طول می کشد و می تواند به صورت سرپایی انجام شود، به این معنی که به بستری در بیمارستان نیاز نخواهد داشت. این کار معمولاً در یک اتاق عمل مجهز به فناوری تصویربرداری، مانند دستگاه های اشعه X انجام می شود تا به راهنمایی این روش کمک کند. کاتتر مرکزی- وریدی می تواند توسط یک پرستار، پزشک یا سایر ارائه دهندگان پزشکی آموزش دیده انجام شود.
اگر در بیمارستان بمانید، ممکن است این روش در اتاق بیمارستان شما انجام شود.
در طی قراردادن پیک لاین
بازوی خود را دراز می کنید که بازوی آن به طرف شما کشیده شده است. در طول عمل بیدار خواهید بود، اما از داروهای بی حس کردن برای کم کردن ناراحتی استفاده می شود.
پیک لاین معمولاً در رگ بازوی فوقانی، بالای آرنج شما قرار می گیرد. اینکه در کدام بازو قرار می گیرد بستگی به وضعیت خاص شما دارد.
پزشک یا پرستار ممکن است از یک دستگاه سونوگرافی برای ارزیابی رگ های بازوی شما استفاده کند و اطمینان حاصل کند که آن ها به اندازه کافی برای قرار دادن کاتتر، سالم هستند. ممکن است کشی را در اطراف بازوی خود محکم ببندید تا رگ های شما برای معاینه کتملا در دسترس باشد.
پس از شناسایی رگ مناسب در بازو، پوست اطراف ناحیه تمیز و آماده می شود. داروی Numbing به منظور کاهش درد در پوست تزریق می شود.
برای درج پیک لاین، یک سوزن از طریق پوست شما داخل رگ در بازوی شما وارد می شود. ممکن است از سونوگرافی یا اشعه ایکس برای تأیید قرارگیری استفاده شود. برش كوچكی در ورید ایجاد می شود كه می توان یك لوله نازك و توخالی (كاتتر) وارد كرد.
هنگامی که سوند در بازوی شما است، با دقت در امتداد ورید پیش می رود. کاتتر بازو و به سمت قلب شما ادامه می یابد.
هنگامی که کاتتر به مکان مناسب برسد، ممکن است اشعه ایکس برای تأیید وجود سوند داشته باشید. اگر این عمل در اتاق بیمارستان شما انجام شود، پزشک یا پرستار می توانند از یک دستگاه کنترل قلب استفاده کنند تا مشخص شود که سوند به محل صحیحی رسیده است. ممکن است بعداً اشعه ایکس داشته باشید.
انتهای دیگر سوند از بازوی شما می چسبد. درپوش قرار داده شده در انتهای کاتتر برای نگه داشتن آن از میکروب ها. ممکن است ضبط شود تا در راه فعالیت های روزانه شما قرار نگیرد.
بعد از قراردادن پیک لاین
پس از درج کاتتر، ممکن است در مناطقی که کاتتر وارد بازوی شما می شود، کمی حساسیت ایجاد شود. باید طی چند روز از بین برود.
باید در نظر بگیرید:
حفاظت منطقه ی پیک لاین پزشک شما ممکن است روش های خاصی برای محافظت از بازو را توصیه کند. به عنوان مثال، اشیاء سنگین را بلند نکنید و کارهایی که منجر به فشار در بازوی آسیب دیده می شود، انجام ندهید. پزشک ممکن است توصیه کند که از انجام فعالیت هایی مانند پرتاب توپ بپرهیزید.
مراقبت از پیک لاین پرستار به شما نشان می دهد که چگونه می توانید از کاتتر مرکزی خود مراقبت کنید. این ممکن است شامل بررسی روزانه ناحیه برای علائم عفونت و شستشوی خط با محلول در هفته باشد تا از صاف بودن آن جلوگیری شود. اگر شخصی دارید که در مراقبت به شما کمک کند آسان تر است. اگر به کمک نیاز دارید، ممکن است یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خانگی را استخدام کنید.
حوزه پیک لاین را بپوشانید. هنگام دوش گرفتن باید منطقه را بپوشانید؛ زیرا خیس می شود. پزشک یا پرستار شما ممکن است پوششی را تهیه کند یا می توانید یکی از آن ها را، از داروخانه خریداری کنید.
نتایج
پیک لاین شما تا زمانی که تحت درمان هستید در بدنتان باقی می ماند.
حذف پیک لاین
با پایان یافتن درمان، کاتتر شما حذف می شود. برای از بین بردن آن، یک پزشک یا پرستار به آرامی در انتهای سوند قرار می گیرند تا آن را از بازوی شما خارج کند.
حذف پیک لاین خطر ابتلا به عوارضی مانند عفونت را کاهش می دهد. اما اگر فرصتی وجود داشته باشد که ممکن است دوباره به کاتتر احتیاج داشته باشید، پزشک ممکن است توصیه کند که آن را در محل خود قرار دهید. به این دلیل که مرتباً قراردادن و حزف پیک لاین خطر آسیب به رگ های شما را افزایش می دهد.
