برای بهبود عفونت و التهاب حفره دهان ، می‌توان از فرآورده‌های گیاهی نیز استفاده کرد. در این مقاله با دو مورد از این فرآورده‌ها آشنا خواهیم شد و بررسی خواهیم کرد نحوه استفاده و نقش صمغ میر و ژل آلوئه ورا در بهبود التهاب حفره دهان چیست؟
صمغ میر چیست و چه کمکی به بهبود عفونت و التهاب حفره دهان می‌کند؟
میر یک اولئوگام‌رزین است که از پوست درخت Commiphora myrrha به دست می‌آید. کامیفورا، یک درخت کوتاه و خاردار است که در کشورهای کنیا، سومالی، اتیوپی و عربستان می‌روید. کلمه‌ی “میر” از واژه‌ی عربی murr به معنای “تلخ” گرفته شده است.
ترکیبات میر عبارت‌اند از:
- اسانس
- ۲۵-۴۰% رزین
- ۶۰% صمغ
- سزکوئی ترپن‌ها
صمغ میر توسط کمیسیون E آلمان برای درمان التهاب دهان و حلق مورد تایید قرار گرفته است. این ماده به طور مکرر در دهان شویه‌ها به عنوان تسکین دهنده‌ی زخم‌های دهانی، عفونت‌های دهانی، گلو درد و بیماری‌های مشابه استفاده می‌شود.
روش‌های استفاده از صمغ میر عبارت اند از:
- تنتور %۲۰
- عصاره مایع حاوی ۱۰-۵ قطره اولئوگام‌رزین میر در آب
- ۲-۴ بار استفاده از دهان شویه حاوی میر در روز
استفاده از عصاره یا تنتور میر که حاوی مقادیر بالایی از صمغ میر است، به صورت موضعی می‌تواند بسیار مفید باشد. زیرا این فرآورده‌ها کاملا رزینی هستند و زمانی که بر روی مخاط زخم قرار می‌گیرند، الکل خشک می‌شود و رزین به عنوان ماده‌ی ماده فعال، به زخم متصل می‌شود. به این ترتیب، دیگر توسط بزاق دهان شسته نخواهد شد.
هم‌چنین صمغ میر باعث افزایش تعداد گلبول‌های سفید در موضع و کمک به بهبود عفونت می‌شود.
صمغ میر ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با بره موم، سرخارگل، همیشه بهار یا شیرین بیان مورد استفاده قرار گیرد. تمامی این گیاهان دارویی در استفاده موضعی، به اندازه مصرف خوراکی مفید هستند.
بیشتر بخوانیم: بره موم چیست و چه کمکی به درمان التهاب دهان می‌کند؟
مقامات بهداشتی آلمان، پودر صمغ میر و تنتور آن را برای استفاده موضعی در التهاب‌های خفیف دهان و حلق، در دسترس افراد قرار داده‌اند.
همان طور که اشاره شد، صمغ میر به عنوان ماده‌ی اولیه‌ی بسیاری از محصولات دهان شویه مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ سایر کاربردهای صمغ میر عبارت‌اند از:
- به عنوان ماده‌ی معطر در صابون‌ها، خمیر دندان‌ها، محصولات آرایشی و عطرها
- به عنوان طعم دهنده در آبنبات‌ها و سایر محصولات غذایی
صمغ میر نسبتا غیر سمی است و عوارض جانبی خاصی به دنبال ندارد.
ژل آلوئه ورا چیست و چه کمکی به بهبود عفونت و التهاب حفره دهان می‌کند؟
ژل آلوئه ورا یک ژل بی‌رنگ است که از بخش مرکزی برگ‌های گونه‌های مختلف Aloe به دست می‌آید.
آلوئه گیاهی آبدار با ریشه‌های قوی و فیبری است که دارای برگ‌های متعدد گوشتی، بزرگ و خاردار (در حاشیه برگ) است.
برای تهیه‌ی ژل آلوئه ورا، بافت پارانشیمی موسیلاژی از برگ‌های تازه خارج می‌شود و به محض خارج سازی، برای تهیه‌ی فرآورده‌های دارویی مورد استفاده قرار می‌گیرد. هم‌چنین ممکن است این ژل در اثر انجماد خشک (لیوفیلیزه) و برای مصارف بعدی نگهداری شود.
ژل آلوئه ورا به حرارت و نور حساس است و در صورت نگهداری در دمای بالا، سریعا فاسد می‌شود.
ترکیبات ژل آلوئه ورا عبارت‌اند از:
- ۳۰% موسیلاژ
- مشتقات آنتراکینون
- پلی ساکاریدها
- گلیکوپروتئین‌ها؛ شامل آلوکتین‌های A و B
- لکتین‌ها
- آنزیم‌ها؛ شامل سیکلواکسیژناز و برادی کینیناز
- سالیسیلیک اسید
- اسیدهای چرب؛ از جمله کامپسترول
ژل آلوئه ورا برای درمان زخم‌های دهانی و آفت دهانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اساسا ژل آلوئه ورا مثل یک لایه‌ی محافظتی عمل می‌کند؛ ولی کاربرد درمانی این ژل به خاطر خواص ضد التهابی، تقویت کنندگی سیستم ایمنی و ضد باکتریایی آن است.
ژل آلوئه ورا فرم‌های مختلفی دارد؛ از جمله:
- ژل خالص که ممکن است طبیعی (دارای رنگ) و یا رنگبری شده باشد.
- کنستانتره مایع
- کنستانتره خشک شده برای اسپری و پودر فریز شده
مصرف ژل آلوئه ورا معمولا به خوبی توسط بیمار تحمل می‌شود و عوارض جانبی خاصی به دنبال ندارد.
لازم به ذکر است که ژل آلوئه ورا با لاتکس (شیرابه آلوئه ورا) که دارای خواص ملین است، کاملا متفاوت است.
