سیرنگومیلی، کیست حاوی مایعات در داخل نخاع است. با گذشت زمان، کیست بزرگ می شود و به نخاع شما آسیب می رساند؛ باعث درد، ضعف و سفتی و از جمله علائم دیگر می شود.
سیرنگومیلیا چندین دلیل احتمالی دارد، اگرچه اکثر موارد با بیماری همراه است که در آن بافت مغز در کانال نخاع شما بیرون زده است (ناهنجاری کیاری).
تومورهای نخاع، آسیب های نخاعی و آسیب های ناشی از التهاب در اطراف نخاع از دیگر علل سیرنگومیلیا است.
اگر سیرنگومیلیا مشکلی ایجاد نکند؛ در این صورت نظارت بر وضعیت ممکن است در تمام موارد ضروری باشد. اما اگر علائم شما را اذیت می کند، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید.
علائم سیرنگومیلی
علائم سیرنگومیلی معمولاً با گذشت زمان به آرامی ایجاد می شود. اگر سیرنگومیلیای شما ناشی از بیرون زدگی بافت مغز به کانال نخاع شما باشد (ناهنجاری کیاری)، علائم به طور کلی از ۲۵ تا ۴۰ سالگی شروع می شود.
در بعضی موارد، سرفه یا فشار دادن می تواند علائم سیرنگومیلیا را تحریک کند، اگرچه هیچ یک از آن ها باعث سیرنگومیلیی نمی شود.
علائم و نشانه های سیرنگومیلی، که ممکن است کمر، شانه ها، بازوها یا پاها را تحت تأثیر قرار دهد همچنین می تواند شامل موارد زیر باشد:
ضعف و تحلیل رفتن عضله (آتروفی)
از دست دادن رفلکس ها
از دست دادن حساسیت به درد و دما
سردرد
سفتی درناحیه کمر، شانه ها، بازوها و پاها
درد در ناحیه گردن، بازوها و کمر
انحنای ستون فقرات (اسکولیوز)
چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم و نشانه های مرتبط با سیرنگومیلی را دارید، به پزشک مراجعه کنید.
اگر دچار ضایعه نخاعی شده اید، علائم و نشانه های سیرنگومیلیا را مشاهده کنید. اطمینان حاصل کنید که پزشک می داند شما از ناحیه نخاع آسیب دیده اید.
علل سیرنگومیلیا
مشخص نیست که چگونه و چرا سیرنگومیلیا اتفاق می افتد. هنگام پیشرفت این بیماری، مایع مغزی نخاعی – مایعی که از مغز و نخاع شما احاطه شده، از آن محافظت می کند – در داخل نخاع جمع می شود و یک کیست پر از مایع ایجاد می کند.
چندین بیماری و بیماری می تواند منجر به سیرنگومیلیا شود، از جمله:
ناهنجاری کیاری، شرایطی که در آن بافت مغز در مجرای نخاعی شما بیرون زده است.
مننژیت، التهاب غشای اطراف مغز و نخاع شما است.
تومور نخاع ، که می تواند در گردش طبیعی مایع مغزی نخاعی تداخل ایجاد کند.
شرایطی که هنگام تولد وجود دارد، مانند نخاع متصل به هم، شرایطی که بافت متصل به نخاع شما حرکت آن را محدود می کند.
آسیب نخاعی، که می تواند ماه ها یا سال ها، بعد علائم ایجاد کند.
عوارض سیرنگومیلیا
در برخی از افراد، سیرنگومیلیا می تواند پیشرفت کند و منجر به عوارض جدی شود. دیگران علامتی ندارند.
عوارض احتمالی با بزرگ شدن کیست یا آسیب رساندن به اعصاب داخل نخاع شامل موارد زیر است:
منحنی غیرطبیعی ستون فقرات (اسکولیوز)
درد مزمن در نتیجه آسیب نخاع به نخاع
مشکلات حرکتی مانند ضعف و سفتی در عضلات پا که می تواند راه رفتن شما را تحت تأثیر قرار دهد.
فلج
تشخیص سیرنگومیلی
پزشک از شما در مورد سابقه پزشکی سوال می کند و یک معاینه کامل بدنی انجام می دهد. در برخی موارد، ممکن است در هنگام MRI یا CT اسکن ستون فقرات به دلایل دیگری، سیرنگومیلیا کشف شود.
اگر پزشک شما به سرنگومیلیا مشکوک باشد، احتمالاً آزمایشاتی از قبیل موارد زیر انجام خواهد داد:
ام آر آی از ستون فقرات و نخاع شما قابل اطمینان ترین ابزار برای تشخیص سیرنگومیلیا است.
MRI از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای تولید تصاویر دقیق از ستون فقرات و نخاع استفاده می کند. اگرکیستی در نخاع شما ایجاد شده باشد، پزشک می تواند آن را از طریق MRI مشاهده کند.
در بعضی موارد یک متخصص، رنگی به رگ خونی در کشاله ران شما تزریق می کند که از طریق رگ های خونی به ستون فقرات شما می رود و تومورها یا سایر ناهنجاری ها را نشان می دهد.
ممکن است به مرور زمان اسکن MRI را برای کنترل پیشرفت سیرنگومیلیا تکرار کرده باشید.
سی تی اسکن در سی تی اسکن از مجموعه ای از اشعه ایکس برای ایجاد نمای مفصلی از ستون فقرات و نخاع استفاده می شود. این می تواند تومورها یا سایر شرایط ستون فقرات را نشان دهد.
درمان
درمان سرینگومیلیا به شدت و پیشرفت علائم و نشانه های شما بستگی دارد.
اگر سیرنگومیلیا علائم یا نشانه هایی ایجاد نکند، نظارت بر MRI دوره ای و معاینات عصبی ممکن است تماما مورد نیازتان باشد.
عمل جراحی
اگر سیرنگومیلی علائم و نشانه هایی ایجاد کند که در زندگی شما تداخل ایجاد کند یا علائم و نشانه ها به سرعت بدتر شوند، پزشک احتمالاً جراحی را به شما توصیه می کند.
هدف از جراحی برداشتن فشاری است که کیست به نخاع وارد می کند و جریان طبیعی مایع مغزی نخاعی را بازیابی می کند. این می تواند به بهبود علائم و عملکرد سیستم عصبی شما کمک کند. نوع جراحی مورد نیاز شما به علت سیرنگومومیلیا بستگی دارد.
برای کاهش فشار بر مغز و نخاع، گزینه های جراحی عبارتند از:
درمان ناهنجاری کیاری اگر سیرنگومیلیا به دلیل ناهنجاری کیاری ایجاد شده باشد، جراحی ممکن است شامل برداشتن قسمت کوچکی از استخوان در پشت جمجمه شما باشد. این جراحی می تواند فشار وارده بر مغز و نخاع شما را کاهش دهد، جریان طبیعی مایع مغزی نخاعی را بازیابی کند و باعث بهبود یا برطرف شدن سیرنگومیلی شود.
تخلیه کیست پزشک شما با جراحی یک سیستم تخلیه، به نام شنت، قرار می دهد. این مجموعه شامل یک لوله انعطاف پذیر است که مایعات را از جریان کیست در جهت مورد نظر باز می دارد. یک سر لوله در کیست قرار می گیرد و سر دیگر آن در ناحیه دیگری از بدن مانند شکم قرار می گیرد.
رفع انسداد اگر چیزی در داخل نخاع شما مانند تومور یا رشد استخوانی مانع جریان مایع مغزی نخاعی شود، از بین بردن انسداد با جراحی ممکن است جریان را بازگرداند و اجازه تخلیه مایعات از کیست را بدهد.
اصلاح ناهنجاری. اگر یک ناهنجاری ستون فقرات مانع جریان مایع مغزی نخاعی شود، جراحی برای اصلاح آن ، مانند آزاد سازی نخاع اتصال یافته، ممکن است جریان مایعات را بازگرداند و باعث تخلیه مایع کیست شود.
جراحی همیشه جریان مایع مغزی نخاعی را بازیابی نمی کند و با وجود تلاش برای تخلیه مایعات از آن، ممکن است باقی بماند.
مراقبت های بعدی
سیرنگومیلیا می تواند پس از جراحی عود کند. برای ارزیابی نتیجه جراحی به معاینات منظم با پزشک خود از جمله MRI دوره ای نیاز دارید.
کیست نخاعی می تواند با گذشت زمان رشد کند و نیاز به درمان اضافی دارد. حتی پس از درمان، برخی از علائم و نشانه های سیرنگومیلیا می تواند باقی بماند؛ زیرا یک سرنگ می تواند باعث آسیب دائمی نخاع و اعصاب شود.
شیوه زندگی و درمان های خانگی
مراحل زیر ممکن است به کاهش اثرات سیرنگومیلیا کمک کند.
از فعالیت هایی که باعث شدیدتر علائم می شوند خودداری کنید.
از فعالیت هایی که باعث افزایش فشار، تحمل فشار یا تحمیل نیرو به ستون فقرات می شود خودداری کنید.
فیزیوتراپی را در نظر بگیرید.
اگر سیرنگومیلیا باعث مشکلات عصبی شود که تحرک و فعالیت شما را کاهش می دهد، مانند ضعف عضلانی، درد، خستگی یا سفتی، یک متخصص طب فیزیکی ممکن است یک برنامه ورزشی برای شما ایجاد کند که می تواند به کاهش این علائم کمک کند.
با پزشک خود در مورد درمانگران فیزیکی در منطقه خود که در زمینه شرایط عصبی تخصص دارند صحبت کنید.
درد مزمن را کنترل کنید.
اگر به واسطه سرنگومیلیا درد مزمن دارید، در مورد گزینه های درمانی با پزشک خود صحبت کنید. بسیاری از مراکز پزشکی دارای پزشکان متخصص در زمینه مدیریت درد هستند.
کنار آمدن و پشتیبانی
زندگی با سیرنگومیلی و عوارض آن می تواند چالش برانگیز باشد. داشتن شخصی برای گفتگو، خواه دوست، مشاور یا درمانگر، می تواند بسیار ارزشمند باشد. یا ممکن است حمایت و تشویق مورد نیاز خود را در یک گروه پشتیبانی از سیرنگومیلیا پیدا کنید.
از پزشک خود بخواهید که یک گروه محلی را توصیه کند یا به صورت آنلاین به دنبال گروه باشید. گروه های پشتیبانی یک اجتماعی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات فراهم می کنند و می توانند منابع خوبی برای اطلاعات، ارائه نکات مفید یا مفید برای افراد مبتلا به سرنگومیلیا باشند.
آماده شدن برای قرار ملاقات
شما احتمالاً با مراجعه به پزشک خانواده خود شروع می کنید یا ممکن است پزشک شما را به پزشکی آموزش داده شده در شرایط مغز و سیستم عصبی (متخصص مغز و اعصاب) ارجاع دهد.
در اینجا برخی از اطلاعات برای کمک به شما برای آماده شدن برای قرار ملاقات خود آورده شده است.
آنچه شما می توانید انجام دهید
وقتی قرار ملاقات می گذارید، سوال کنید آیا کاری لازم است که از قبل انجام دهید، مانند محدود کردن رژیم غذایی. اگر گزارش های پزشکی قبلی دارید، اسکن MRI یا سی تی اسکن که ممکن است مربوط به مشکل شما باشد ، آنها را به قرار ملاقات خود برسانید.
در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوست خود را به ملاقات خود ببرید تا به شما کمک کند اطلاعاتی را که به شما داده می شود به خاطر بسپارید.
لیستی از این موارد تهیه کنید:
علائم و زمان شروع آن ها
اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله جراحی ستون فقرات یا کمر یا جراحات و سابقه خانوادگی سیرنگومیلیا
تمام داروها، ویتامین ها یا سایر مکمل هایی که مصرف می کنید؛ از جمله دوزها
سوالاتی که می توانید از پزشک خود بپرسید.
برای سیرنگومیلیا ، سوالاتی که باید از پزشک خود بپرسید شامل موارد زیر است:
چه چیزی احتمالاً باعث بروز علائم یا شرایط من شده است؟
آیا علل احتمالی دیگری نیز وجود دارد؟
آیا ممکن است علائم من به خودی خود بهتر شوند؟
به چه آزمایشاتی نیاز دارم؟
بهترین اقدام چیست؟
آیا ورزش می تواند کمک کند؟
من شرایط سلامتی دیگری دارم چگونه می توانم آنها را به بهترین نحو مدیریت کنم؟
آیا بروشور یا سایر مطالب چاپ شده ای که ممکن است داشته باشم وجود دارد؟ چه وب سایت هایی را پیشنهاد می کنید؟
چه انتظاری از پزشک خود دارید
پزشک شما احتمالاً از شما سوالاتی از جمله:
آیا علائم شما مداوم بوده است یا گاه به گاه؟
علائم شما چقدر شدید است؟
به نظر می رسد چه مواردی، علائم شما را بهبود می بخشد؟
چه چیزی ، در صورت وجود، علائم شما را بدتر می کند؟
کاری که می توانید در این بین انجام دهید……………….
از انجام هر کاری که علائم شما را بدتر می کند خودداری کنید. برای بسیاری از افراد مبتلا به سیرنگومیلیا، برداشتن سنگین و کشیدگی می تواند علائم را تحریک کند، بنابراین از این فعالیت ها خودداری کنید. همچنین از خم شدن گردن خودداری کنید.
