دفورمیتی بوتونیر باعث می‌شود که مفصل میانی انگشت دست یا انگشت شست به سمت داخل خم شده و مفصل انتهایی به سمت بیرون خم شود.
اصلاح این مورد با استفاده از آتل امکان پذیر است، اما گاهی اوقات، سایر درمان‌ها ضرورت می‌یابند.
دفورمیتی بوتونیر می‌تواند در اثر آسیب دیدگی تاندون‌هایی باشد که از پشت انگشتان یا شست عبور می‌کنند. البته دفورمیتی بوتونیر با “دفورمیتی گردن قو” که مفصل پایه را تحت تأثیر قرار می‌دهد، متفاوت است.
در این مقاله دفورمیتی بوتونیر، علل آن و برخی گزینه‌های درمانی احتمالی مورد بحث قرار می‌گیرد.
تعریف
ممکن است یک فرد در مفصل میانی هر انگشت یا انگشت شست دچار دفورمیتی بوتونیر شود.
دفورمیتی بوتونیر هنگامی اتفاق می‌افتد که مفصل میانی انگشت به سمت داخل خم شود، در حالی که مفصل در انتهای آن به سمت بیرون قرار دارد. این دفورمیتی می‌تواند بر روی هر انگشت یا انگشت شست تأثیر بگذارد.
به راحتی می‌توان دفورمیتی بوتونیر را با دفورمیتی گردن قو اشتباه گرفت. تغییر شکل گردن قو زمانی اتفاق می‌افتد که مفصل پایه انگشت، به جای مفصل میانی، به سمت داخل خم شود.
تشخیص دفورمیتی بوتونیر
برای تشخیص دفورمیتی بوتونیر، پزشک انگشتان و دست را از نظر فیزیکی معاینه می‌کند.
آنها وضعیت هر مفصل را بررسی می‌کنند تا ناهنجاری‌های مشابه، مانند تغییر شکل گردن قو را رد کنند.
پزشک همچنین سابقه پزشکی فرد را ارزیابی می‌کند. آنها به دنبال شرایطی مانند آرتروز می گردند که خطر دفورمیتی بوتونیر را افزایش می‌دهد.
همچنین ممکن است از تصویربرداری پزشکی مانند اشعه ایکس برای بررسی علائم آسیب استخوان استفاده کنند.
علائم دفورمیتی بوتونیر
دفورمیتی بوتونیر می‌تواند به دلیل آسیب دیدگی یا یک بیماری زمینه‌ای ایجاد شود. آسیب به تاندون که در امتداد پشت انگشت یا مفصل شست قرار دارد معمولاً علت اصلی است.
آسیب معمولاً در تاندون اکستانسور فالانکس میانی رخ می‌دهد که در پایین تاندون قرار دارد. این امر باعث می‌شود استخوان مفصل از تاندون خارج شود و بدشکلی ایجاد شود.
آرتریت روماتوئید یکی دیگر از دلایل احتمالی دفورمیتی بوتونیر است. آرتریت روماتوئید و شرایط مشابه، مانند آرتریت پسوریازیس، می‌تواند باعث ایجاد التهاب در تاندون‌های انگشت شود و با گذشت زمان می‌تواند تاندون را ضعیف یا آسیب برساند و باعث خم شدن مفصل شود.
این دفورمیتی می‌تواند باعث شود فرد نتواند انگشت یا شست خود را صاف کند. همچنین ممکن است با گذشت زمان بدتر شود.
دفورمیتی بوتونیر می‌تواند منجر به مشکلاتی در استفاده از انگشت شود. به عنوان مثال، ممکن است تایپ کردن روی رایانه یا گرفتن یک شی دشوار باشد.
برای کمک به جلوگیری از بدتر شدن دفورمیتی، مهم است که درمان سریع داشته باشید.
درمان دفورمیتی بوتونیر
با درمان زودرس، معمولاً می‌توان دفورمیتی بوتونیر را بدون ایجاد آسیب دائمی اصلاح کرد. بسته به شدت دفورمیتی، درمان‌ها می‌توانند جراحی یا غیرجراحی باشند.
آتل نوع متداول درمان غیر جراحی است. آتل وسیله‌ای است که می‌تواند به انگشت متصل شده و از آن پشتیبانی کند.
این موارد برای نگه داشتن انگشت در حالت مستقیم مفید است. استفاده از آتل باعث می‌شود که مفاصل به تدریج به حالت طبیعی خود برگردند.
آتل‌ها درصورتی که علت آن آسیب دیدگی تاندون باشد و درمان سریع باشد بسیار مفید هستند. مدت زمانی که آتل برای درمان لازم است به شدت آسیب و سن فرد بستگی دارد.
به عنوان مثال، ممکن است یک فرد جوان تا ۶ هفته نیاز به استفاده از آتل داشته باشد، در حالی که یک فرد بزرگتر آتل را برای مدت ۳ هفته می‌پوشد.
پزشک یا متخصص دست معمولاً چندین بار در حالی که فرد از آتل استفاده می‌کند، پیشرفت او را بررسی می‌کند. در این مدت بهتر است از انجام ورزش‌های تماسی، نواختن ساز یا انجام هر فعالیت دیگری که باعث آسیب بیشتر انگشت می‌شود خودداری کنید.
اگر دفورمیتی به دلیل بیماری باشد، ممکن است درمانی فراتر از آتل نیاز باشد. به عنوان مثال، یک پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدها را برای کاهش التهاب در تاندون‌ها تجویز کند.
وقتی تاندون پاره شود یا سایر درمان‌ها موثر نباشند، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.
در حین جراحی، یک متخصص ممکن است ناحیه ای از تاندون را برش دهد تا فشار روی مفصل آزاد شود. همچنین ممکن است یک پیچ یا سیم کشی برای صاف کردن اتصالات، مانند آتل، وارد کنند. این کار مفصل را در یک موقعیت ثابت فیکس می‌کند.
درمان جراحی معمولاً هنگامی انجام می‌شود که تغییر شکل بوتونیر ناشی از یک بیماری مانند آرتریت روماتوئید باشد.
تمرینات ورزشی
هنگامی که فرد دیگر از آتل استفاده نمی‌کند و انگشتان در آخرین مراحل بهبودی هستند، پزشک ممکن است برخی از تمرینات را برای کشش انگشتان پیشنهاد دهد. این موارد می‌توانند به افزایش قدرت و انعطاف پذیری تاندون کمک کنند.
به عنوان مثال، ممکن است انگشتان را از پایه به طرف کف خم کنید تا زمانی که به زاویه ۹۰ درجه برسند. انگشتان را تا حد ممکن صاف نگه دارید و موقعیت را برای چند ثانیه حفظ کنید.
یا ممکن است فقط نوک انگشتان را کمی به سمت کف خم کرده و برای چند ثانیه نگه دارید.
یک پزشک در مورد انجام و دفعات انجام این تمرینات و همچنین بهترین زمان شروع توصیه خواهد کرد. گفتگو در مورد هرگونه تمرین با پزشک یا متخصص دست قبل از انجام آنها برای جلوگیری از آسیب بیشتر ضروری است.
خلاصه
تغییر شکل بوتونیر هنگامی اتفاق می‌افتد که مفصل میانی انگشت یا انگشت شست به سمت داخل خم شود و مفصل انتهایی به سمت بیرون خم شود.
این یک اتفاق معمول است که می‌تواند ناشی از آسیب دیدگی یا شرایط سلامتی مانند آرتریت روماتوئید باشد.
پزشک معمولاً استفاده از آتل را توصیه می‌کند که می‌تواند به مرور زمان آسیب‌های تاندون را بهبود دهد. وقتی علت یک بیماری باشد، ممکن است سایر درمان‌ها از جمله جراحی لازم باشد.
همچنین ممکن است یک پزشک تمریناتی را برای کمک به بهبودی توصیه کند که می‌تواند باعث تقویت تاندون‌ها و بهبود انعطاف پذیری شود.
