مردی ۲۷ ساله در بنگلادش که با عنوان “مرد درختی” شناخته میشود، اخیراً برای برداشت زگیلهای انبوه و چوبمانند خود که دست و پاهایش را پوشانده، زیر تیغ جراحی رفته است. چه چیزی باعث به وجود آمدن چنین عارضهای نادر شده است؟
در طی سال گذشته، این مرد (Abul Bajandar) 16 عمل جراحی را از سر گذرانده است و ۱۵ کیلوگرم از رشد غیرمعمول دست و پایش را پزشکان برداشتهاند.
قبل از جراحیها این رشد به حدی زیاد بود که مرد نمیتوانست خودش غذا بخورد یا دخترش را بغل بگیرد. اکنون این شخص به راحتی بیشتری احساس میکند.
این ناهنجاری نادر و کمیاب اپیدرمو دیسپلازیای وروسی فورمیس نام دارد و افراد مبتلا به آن بیشتر نسبت به پاپیلوماویروس انسانی (HPV) و عفونتهای پوستی مستعدترند. این ویروس در افراد بیمار موجب شکلگیری ضایعات پوستی چوبمانندی میشود که تا تبدیل شدن به تومورهای بدخیم در حدود ۵۰% بیماران پیشرفت میکنند. در افرادی که این عارضه را ندارند، عفونت با سویههای یکسان HPV شاید دلیل بروز نشانهها نباشد.
افراد مبتلا به عارضهی اپیدرمو دیسپلازی وروسی فورمیس معمولاً جهشهایی در دو ژن خود دارند به نامهای EVER1 و EVER2. دقیقاً مشخص نیست که چگونه این جهشهای ژنی به بروز این عارضه میانجامند ولی اعتقاد بر این است که این جهشها توانایی بدن را در مقابله با عفونت HPV کاهش میدهد.
زگیلهای این فرد ابتدا در ده سالگی در دست و پاهایش شروع شد و سپس رشد آنها در دههی سوم زندگی چندبرابر گشت. در سال ۲۰۱۶ پزشکان بیمارستان و کالج داکا در بنگلادش ۱۶ عمل جراحی را انجام دادند و اکنون انتظار میرود این مرد طی ماه آینده از بیمارستان مرخص شود. با این حال درمان این فرد قطعی نیست و امکان دارد زگیلها دوباره رشد کنند. در حال حاضر درمانی قطعی برای اپیدرمو دیسپلازی وروسی فورمیس وجود ندارد. یافتن راههایی برای هدف قرار دادن ضایعات پوستی در بیماران اپیدرمو دیسپلازی وروسی فورمیس کشمکشی دائمی است.
علاوه بر جراحی، معالجه میتواند داروهایی به نام رتینوئیدها را نیز شامل شود که از رشد سلول جلوگیری کرده و برخی اوقات برای درمان عوارض پوستی مورد استفاده قرار میگیرند. اینترفرون پروتئینی است که توسط بدن برای مقابله با ویروسها ساخته میشود و در روند درمان این بیماری نیز مؤثر است.
با وجود همهی این روشهای درمانی، چیزی که در واقعیت وجود دارد از رشد دوبارهی این ضایعات پس از معالجه خبر میدهد.