تکیه کلام “اولبن یعنی بدترین، دومی یعنی بهترین” همیشه صادق نیست؛ حداقل درمورد تب دانگ. بر اساس نتایج منتشرشده در نشریۀ Science در ۲۷ژوئن، آنتیبادیها، مظنون به دست داشتن در گسترش ویروس دانگ (استخوانشکن) و افزایش شدت بیماری است.
Taia Wang، محقق بیماریهای عفونی در این زمینه میگوید:
“کمتر از ۱۵درصد افراد مبتلا به عفونت مجدد، دچار تب دانگ شدید میشوند و ممکن است افراد مبتلا آنتیبادیهای متفاوتی تولید کنند.”
محققان به این نتیجه رسیدند که در بیماران با سطح پلاکت خونی پائین – که خود نشانهای از تب دانگ شدید است – آنتیبادیها، بسیار متنوعند و به وفور یافت میشوند.
Wang در تفسیر نتایج آزمایش بر روی موشها میافزاید:
“میزان کاهش در تعداد پلاکتها در موشهایی که با انتقال آنتیبادی از انسان تحت آزمایش بودهاند، افزایش یافتهاست.”
Wang به تبیین این نکته میپردازد که چرا این آنتیبادی جایگزین در برخی افراد وجود ندارد.
Anna Durbin، محقق در زمینۀ تولید واکسن تب دانگ، اعتقادی به ارتباط میان این آنتیبادی و شدت بیماری دانگ ندارد، اما رابطۀ میان تب دانگ و کاهش پلاکتها (thrombocytopenia) ار حیطۀ مناسبی برای تحقیقات آینده معرفی میکند.
Durbin در این زمینه میگوید:
“تئوریهای گوناگون فراوانی در مورد ارتباط ویروس دانگ با کاهش پلاکتها و احتمال ورود ویروس به داخل پلاکتها وجود دارد. این بررسی میتواند ابعاد بیشتری از ترومبوسیتوپنی و تب دانگ را واضح سازد و را را برای تحقیقات بیشتر باز کند.”